Connect with us

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Κόκκινα αυγά: Λαογραφία και παράδοση

Published

on

Τα κόκκινα βαμμένα αυγά, που βρίσκονται ήδη βαλμενα στο τραπέζι μας για τη βραδιά της Ανάστασης και για την Κυριακή του Πάσχα, ανήκουν σε μια μακρά λαογραφική παράδοση.

Αν το βρασμένο αυγό αποτελεί το σύμβολο του σταυρικού θανάτου του Ιησού, το τσόφλι του είναι ο τάφος του Κυρίου.

Με το τσούγκρισμα των αυγών κατά τη διάρκεια της Ανάστασης σπάει το κάλυμμα του τάφου για να υποδεχτούμε τον αναστημένο Θεάνθρωπο γεμάτο από ελπίδα για ζωή και έτοιμο να εξαγγείλει τη σωτήρια υπόσχεσή του για έναν καινούργιο και άδολο κόσμο.

Βέβαια, τα «αυγά και τα πασχάλια», όπως ονομάτιζε τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα ο Γεώργιος Σουρής τα βαμμένα κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα αυγά, διεκδικούν θέση σε πολλές λαογραφικές παραδόσεις πριν και μετά την έλευση του Χριστού επί της γης: από τους Πέρσες και τους αρχαίους Αιγυπτίους μέχρι τους Σκανδιναβούς.

Το κόκκινο χρώμα είναι ταυτισμένο, ήδη από τα προχριστιανικά χρόνια, με την ανανέωση και την ανθοφορία της φύσης κι όταν αρχίζει να παραπέμπει στο αίμα του θυσιασμένου Χριστού τα κόκκινα αυγά μετατρέπονται σε κεντρικό στοιχείο της πασχαλινής τελετουργίας.

Τέλη του 19ου αιώνα, την ίδια περίπου εποχή με τον Σουρή, ο Εμμανουήλ Ροΐδης αναλαμβάνει να εξηγήσει την τελετουργία των κόκκινων αυγών σε ένα κείμενό του με παρόμοιο τίτλο.

Γράφει ο μέγας σατιρικός: «Διατί δε βάφονται τα αυγά κόκκινα, τούτο εξηγούσαν οι Ραβίνοι διδάσκοντες ότι, κατά τον Μωσαϊκόν νόμον, όχι μόνον όλα τα τρωγόμενα την ημέραν του Πάσχα, αλλά και αυτοί οι τοίχοι των οικιών πρέπει να κοκκινίζωνται με το αίμα του σφαζομένου αρνίου, προς εξιλέωσιν του Αγγέλου της καταστροφής.

Κατά τον Αίλιον όμως Λαμπίδιον οι Ραβίνοι δεν ηξεύρουν τι λέγουσι, τα δε πρώτα ερυθρά αυγά δεν εβάφησαν, αλλ’ εγεννήθησαν κόκκινα από τας αυτοκρατορικάς όρνιθας την ημέραν της γεννήσεως του Αλεξάνδρου Σεύκρου, ως χαρμόσυνος οιωνός της μελλούσης φιλίας του προς τους χριστιανούς […].

Τας πλείστας άλλας της απορίας ταύτης λύσεις δεν έχω προχείρους εις την μνήμην μου, πλην μόνης της του Πανοσιωτάτου Εξάρχου του Αγίου Τάφου εν Βλαχία Ναθαναήλ, όστις, ερωτηθείς εν πασχαλινώ συμποσίω περί των κοκκίνων αυγών, μοι απήντησεν: ‘’Τρώγε και μη ερεύνα’’».

Πάντοτε στα τέλη του 19ου αιώνα, στο διήγημα «Πάσχα στα πέλαγα», ο Ανδρέας Καρκαβίτσας γράφει για μιαν Ανάσταση εν πλω, σ’ ένα καράβι όπου ακούμε το αναστάσιμο μήνυμα και παρακολουθούμε τη λαμπρότητα του φωτισμένου πλοίου μαζί με την απόλαυση της μαγειρίτσας και των κόκκινων αυγών.

Και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, όμως, στο διήγημα «Χωρίς στεφάνι», όταν πια κλείνει ο 19ο αιώνας, βάζει την ηρωίδα του Χριστίνα να μιλήσει για το βάψιμο των αυγών τη Μεγάλη Πέμπτη.

Στη διερεύνηση του αινίγματος των κόκκινων αυγών θα πάρει μέρος και ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, λίγο νωρίτερα από τον Παπαδιαμάντη, γράφοντας στο αγαπημένο του περιοδικό «Η Διάπλασις των Παίδων» τα εξής: «Και τα βάφουμε κόκκινα τ’ αυγά του Πάσχα, είτε για να τα κάμουμε ακόμα πιο χαρούμενα σύμβολα, αφού το κόκκινο είναι το χρώμα της χαράς, είτε γιατί κι αυτό, μαζί με τόσα άλλα, το πήραμε απ’ τους Εβραίους που έβαφαν το Πάσχα όλα τους τα πράγματα κόκκινα, ακόμα και τους τοίχους των σπιτιών τους […].

Αυτά τέλος πάντων λένε οι σοφοί για την καταγωγή των κόκκινων αυγών. Καθώς βλέπετε, είναι κάπως δύσκολο να εξακριβωθεί η αλήθεια. Αλλά τι μας μέλει! Φτάνει που το έθιμο είν’ όμορφο κι αθώο. Ούτ’ αίμα χύνει ούτε πόνο προξενεί. Λίγη βαφή στο τσουκάλι που θα βράσουν, και τ’ αυγά βγαίνουν από κει μέσα πασχαλιάτικα».

 

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

8 Μαΐου 2022, Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας

Published

on

Από

Η Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας είναι μέρα εορτασμού της μητρότητας και των ευχαριστιών προς τη μητέρα, μια γιορτή με αρχαιοελληνικές αναφορές στην λατρεία της θεάς Κυβέλης, της μητέρας των θεών, όπως την προσφωνεί ο Πίνδαρος («Κυβέλα, Μάτερ θεών»).

Στη σύγχρονη εποχή, η αμερικανίδα κοινωνική ακτιβίστρια Άννα Μαρία Τζάρβις (1864-1948) ήταν αυτή που είχε πρώτη την ιδέα να καθιερωθεί μια ιδιαίτερη ημέρα προς τιμή της μητέρας.

Οι προσπάθειές της ευοδώθηκαν τελικά στις 9 Μαΐου του 1914, όταν ο τότε αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον υπέγραψε προκήρυξη, σύμφωνα με την οποία η Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική εορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.

Έκτοτε, πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου (8 Μαΐου 2022).

H Τζάρβις επέλεξε το λευκό γαρύφαλο ως το λουλούδι-σύμβολο της Ημέρας της Μητέρας, επειδή «το λευκό του χρώμα συμβολίζει την αλήθεια, την αγνότητα και τη φιλευσπλαχνία της μητρικής αγάπης· το άρωμά του, τη μνήμη και τις προσευχές της».

Παρά τις αντιδράσεις της Τζάρβις, της εμπνεύστριάς της, η Ημέρα της Μητέρας γρήγορα εμπορικοποιήθηκε από τη βιομηχανία των λουλουδιών, που βρήκε μία «θεόσταλτη» ευκαιρία να αυξήσει τους τζίρους της…

Πηγή: sansimera.gr

Continue Reading

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων, των μόνιμων ή προσωρινών καταφυγίων χιλιάδων πουλιών

Published

on

Από

Πηγή: Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

Στην περιοχή της Πρέσπας βρίσκεται η μεγαλύτερη αποικία αργυροπελεκάνων στον κόσμο, με το μεγαλόσωμο είδος πουλιού να αριθμεί περισσότερα από 1000 ζευγάρια, ενώ αποικίες του υπάρχουν και στις λίμνες Κερκίνη, Κάρλα και Χειμαδίτιδα, στον Αμβρακικό κόλπο και τη Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου.

Τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την προστασία του αργυροπελεκάνου, κυρίως στο πλαίσιο Προγραμμάτων LIFE, έχουν οδηγήσει στη σταδιακή αύξηση του πληθυσμού του και πλέον εντάσσεται σε χαμηλότερη κατηγορία κινδύνου.

Εκτός από την Πρέσπα, η λίμνη της Καστοριάς φιλοξενεί μεγάλο πληθυσμό αργυροπελεκάνων, όπως και λαγγόνες, σε τέτοιους μάλιστα αριθμούς, που σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία (ΕΟΕ), η λίμνη πληροί τα κριτήρια για ένταξη στους υγρότοπους διεθνούς σημασίας Ραμσάρ.

Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων σήμερα, με τα υδρόβια πουλιά να αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο τους αφού τους επιλέγουν για προσωρινό ή μόνιμο καταφύγιο.

Μάλιστα, στο πλαίσιο των Μεσοχειμωνιάτικων Καταμετρήσεων υδροβίων πουλιών, που υλοποιούνται αδιάλειπτα από το 1968 και από το 1997, υπό τον συντονισμό της Ορνιθολογικής Εταιρείας, εκατοντάδες παρατηρητές πουλιών επισκέπτονται και καταμετρούν κάθε χρόνο τα διαχειμάζοντα πουλιά σε 224 υγροτόπους της χώρας μας.

Πηγή: Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

Τα ηλεκτροφόρα καλώδια σκοτώνουν τα πουλιά

Σύμφωνα με μέλη της ΕΟΕ, η πιθανότερη αιτία θανάτου πουλιών είναι είτε η πρόσκρουση με ηλεκτροφόρα καλώδια είτε η ηλεκτροπληξία. Στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου, τέσσερις αργυροπελεκάνοι εντοπίστηκαν νεκροί στην περιοχή της αποξηραμένης λίμνης Αματόβου, στον δήμο Παιονίας – Κιλκίς, λίγο έξω από το χωριό Σιταριά και νότια της Ζώνης Ειδικής Προστασίας Έλους Αρτζάν στην Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς.

Οι πελεκάνοι εντοπίστηκαν έπειτα από ενημέρωση από τη Βουλγαρική Εταιρεία για την Προστασία των Πουλιών (BirdLife Βουλγαρίας), ότι η «Μαρία», ένας θηλυκός αργυροπελεκάνος στον οποίο είχε τοποθετηθεί δορυφορικός πομπός, εξέπεμπε στατικό σήμα από τις 10.12.2021, γεγονός που υποδείκνυε ότι το πουλί ήταν νεκρό.

Μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας που έσπευσε στο σημείο, βρήκε τη «Μαρία» με εμφανή εγκαύματα στο σώμα της, ενώ σε απόσταση δύο χιλιομέτρων εντόπισε υπολείμματα τριών ακόμα νεαρών αργυροπελεκάνων κάτω από ηλεκτροφόρα καλώδια, κάτι που αποδεικνύει, σύμφωνα με την ΕΟΕ, ότι ο θάνατος και των τεσσάρων πουλιών προήλθε πιθανότατα από πρόσκρουση σε αυτά ή και από ηλεκτροπληξία.

Σύμφωνα με τα δεδομένα του δορυφορικού της πομπού, μέσα σε μόλις 10 μήνες, η «Μαρία» επισκέφθηκε πέντε χώρες των ανατολικών Βαλκανίων και της Τουρκίας, διανύοντας περισσότερα από 4600 χιλιόμετρα.

Σημειώνεται ότι η περιοχή του συμβάντος βρίσκεται στον εναέριο διάδρομο μετακίνησης των αργυροπελεκάνων, μεταξύ των λιμνών Πρεσπών και της Κερκίνης και είναι ενδεικτικό ότι στα διπλανά χωράφια απ’ όπου βρέθηκαν τα νεκρά πουλιά, ξεκουράζονταν ακόμα περίπου 50 αργυροπελεκάνοι.

«Βρισκόμαστε σε επικοινωνία με τον Δ.Ε.Δ.Δ.Η.Ε Κιλκίς αλλά και τη Μονάδα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (πρώην Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου) προκειμένου να βρούμε λύσεις για την αποφυγή μελλοντικών απωλειών από πρόσκρουση ή ηλεκτροπληξία και να τοποθετηθούν στα καλώδια ειδικοί μονωτήρες», εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η συντονίστρια Ενημέρωσης Δράσεων Διατήρησης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας Ρούλα Τρίγκου.

Πηγή: Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

Γνωρίστε και προστατέψτε τους υγρότοπους της περιοχής σας!

Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων, καλεί όλους τους πολίτες να επισκεφθούν κάποιον κοντινό υγρότοπο και να συμβάλουν στη διαφύλαξη όλων των καταφυγίων για την άγρια ζωή.

Στην κατεύθυνση αυτή, η ΜΚΟ «You in Europe», προσκαλεί αύριο, στις 10 το πρωί, όσους ενδιαφέρονται να καθαρίσουν την περιοχή της λιμνοθάλασσας του Αγίου Μάμα, που αποτελεί καταφύγιο ορνιθοπανίδας, αποτελούμενης από περισσότερα από 160 είδη αναπαραγόμενων και διαβατικών παρυδάτιων πουλιών, όπως καλαμοκανάδες, πετροτουρλίδες, νεροχελίδονα αλλά και φλαμίνγκο.

Δράση καθαρισμού στη Λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου προγραμματίζει για την Κυριακή 6 Φεβρουαρίου, στις 10.30 το πρωί, και ο Μορφωτικός, Πολιτιστικός Σύλλογος Αγγελοχωρίου, με σημείο συνάντησης το Σπίτι του Φύλακα της Αλυκής.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Continue Reading

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος: «Μικρές νύξεις αρχαίας οικολογίας»

Published

on

Από

«Μητέρα τροφός και τόπος ιερός, “ἕδος πάντων ἀσφαλές αἰεί”, η “εὐρύστερνος γαῖα”, η γη, από τους αρχαίους ήδη χρόνους θεοποιήθηκε και τιμήθηκε ως κάτι σεμνό, ανώτερο και απαραβίαστο, πολύ περισσότερο ως “διδάσκαλος” και αρωγός ζωής για κάθε έννοια ύπαρξης».

Με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, η δόκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάσκουσα στο ECI-European Communication Institute, φιλόλογος, Αγγελική Κομποχόλη, μέσα από την ιστορία και τους μύθους, αλλά κυρίως, μέσα από την βαθιά γνώση της στην αρχαία ελληνική γραμματεία περιγράφει με γλαφυρό τρόπο στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων τη σχέση των αρχαίων Ελλήνων με τη Φύση:

«Στους ήχους της ο άνθρωπος απομόνωσε τους φθόγγους του κι έφτιαξε την φωνή του, στα χρώματα και τις γεύσεις της αναβάθμισε τις αισθήσεις του κι απόλαυσε την υλικότητά του, στους αέναους κύκλους των εποχών της στήριξε τις ελπίδες του και οραματίστηκε την αιωνιότητά του: τίποτε σε αυτήν την φύση δεν χάνεται, τίποτε δεν καταργείται τα πάντα – σε περιοδική ανακύκληση – ρέουν και αναγεννιούνται με σύμμετρη γεωμετρία στην πολλαπλότητα των μορφών τους», λέει.

Και συνεχίζει: «Είναι η προστατευτική “Οἰκουμένη”, το αλάθητο δομικό πλαίσιο κυοφορίας κι επίτευξης, το θαύμα της δημιουργίας, το “ὅσιον” δέος.

Γεννά την αγάπη και γίνεται η Αρχή των όντων συνενώνοντας επάνω της τις λατρείες των θεοτήτων, των θηλυκών αρχικά.

Είναι η Τηθύς, η μητέρα των νερών και των απειράριθμων ποτάμιων θεοτήτων, η Ρέα, η θεά της γονιμότητας και της ευφορίας, η Ήρα, η θεά της σύζευξης, η Μαία, η ωραιότερη των Πλειάδων, η Νύμφη που ο χορός της φέρνει την βροχή, η Δήμητρα, η θεά του θερισμού και της καλλιέργειας, η “Ἑστία”, η θέα του οίκου (και μεταφορικά της γης), η “καλλιγένεια”, η “χλοόμορφος”, η αειθαλής δύναμη. Τα χώματά της δωρίζουν απλόχερα τους καρπούς της και γεννούν την ανταποδοτική ευγνωμοσύνη στις ονομασίες που τους δίνονται: Είναι η “ἔρα (και «ἐρᾶν, τό ἐπιθυμεῖν», που «πρῶτον ἀπό τῆς γῆς ἐλέχθη») η “ἀμμάς”, η ποθητή, η αρχέγονη, υλική μάνα, η “φερέσβιος”, αυτή που συντηρεί τη ζωή η “δαῖα”, η γη που ακριβοδίκαια προσφέρει την συγκομιδή της -από το πανάρχαιο εκείνο ομηρικό “δαίω”, ρήμα που σημαίνει μοιράζω, από όπου και οι μεταγενέστεροι τύποι “δᾶ”, “δῆ”, αλλά και “δᾶμος”, “δῆμος”, με τον άνθρωπο να γίνεται μαθητής της και να εμπεδώνει τα μαθήματα δημοκρατίας που πρώτη αυτή του διδάσκει».

Για τους αρχαίους Έλληνες, όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, με τον μοναδικό της τρόπο η κ. Κομποχόλη, «όπως η φύση παρέχει κοινή σε όλους κι ελεύθερη την τροφή, άρα και την ζωή, με τον ίδιο τρόπο ο άνθρωπος μετέχει στα διδάγματά της, όταν αγωνίζεται να διασφαλίσει την ισότητα στην λήψη κάθε έννοιας αγαθού. Για κάθε ύπαρξη.

Αυτό και το “κατά φύσιν ζῆν” ως αίτημα της αρχαίας ελληνικής σκέψης, αυτό και το περιεχόμενο της αρχαίας οικολογικής συνείδησης, περισσότερο από ποτέ επίκαιρο και αναγκαίο στις ημέρες μας.

Πουθενά δεν επιτρέπεται η άκριτη παρέμβαση, αν αυτή δεν υπαγορεύεται από επιτακτικούς όρους βιωσιμότητας.

“Φυτόν ἥμερον, μήτε φθίνειν μήτε σίνεσθαι, μηδέ ζῶον, ὅ μή βλάπτει ἀνθρώπους”, συμβουλεύει ρητά ο Πυθαγόρας, ενώ η αρχαία ιστορία του Ερυσίχθονα, ο οποίος δενδροτομώντας το αρχαίο άλσος της Δήμητρας δέχεται την αυστηρή τιμωρία της θεάς, επικυρώνει μυθολογικά την παραπάνω άποψη. Η φύση ως ζωντανός θεϊκός οργανισμός πρέπει να γίνεται σεβαστή και να φυλάσσεται: “Ἄσθετο Δαμάτηρ, ὅτι ξύλον ἱερόν ἄλγει, εἶπε δέ χωσαμένα: τίς μοι καλά δένδρεα κόπτει;”».

 «Στην ίδια λογική», συνεχίζει η καθηγήτρια, «τα ποτάμια, οι λίμνες, οι πηγές, όλα τα υδάτινα νάματα κατοικούνται από Νύμφες κι έτσι ιεροποιούνται, ακριβώς για να αποφευχθεί κάθε ενδεχόμενη, μελλοντική, απειλή μόλυνσης.

Ο αγροτικός Ησιόδος στο έργο του “Ἕργα καί Ἡμέραι” συμβουλεύει τους ανθρώπους να μην ρυπαίνουν τα ποτάμια και να τα προστατεύουν, γιατί “με βόρβορο αν μιάνεις το νερό δεν θα βρεις να πιείς”, ενώ ο Σκάμανδρος, ποτάμιος θεός στην Τρωάδα, θυμώνει και ορμά να πνίξει τον Αχιλλέα, όταν ο τελευταίος, μέσα στην εκδικητική του μανία, γεμίζει τον ποταμό με κουφάρια νεκρών και αίματα εμποδίζοντας την ροή των υδάτων του στην θάλασσα».

Όπως επισημαίνει η δρ. Κομποχόλη, «ανάλογες απαγορεύσεις ισχύουν και για την ηχορρύπανση και η προφορική παράδοση μαρτυρεί πως ο θεός Παν τιμωρεί αυστηρότατα τους “συρίζοντας ἤ αὐλοῦντας κατά τήν μεσημβρίαν ὡς ταράττοντας τόν μεσημβρινόν ὕπνον”.

Στον θεό Πάνα, θεό του σύμπαντος και της ολότητας, αλλά και της γενετικής δύναμης της ζωής, στην αρσενική εκπόρευσή της, προσεύχεται και ο Σωκράτης στις όχθες του Ιλισσού ποταμού, κάτω από έναν πλάτανο, ιερό δέντρο του θεού, ζητώντας ηθική βελτίωση κι εσωτερική γαλήνη.

Εδώ η δύναμη και η σταθερότητα του δένδρου, βαθιά ριζωμένου στη γη, καθαγιασμένου από τη θεϊκή συμμετοχή, γίνεται συνυποδηλωτικά ο στυλοβάτης στη σκέψη που αναπέμπει αίτημα».

Σύμφωνα με την δρ. Κομποχόλη: «Η έμψυχη θεώρηση των πάντων, ιδίως των ζώων και των φυτών, και η συμβολική σύνδεσή τους με τη λατρεία των θεών, σύνδεση που διατρέχει την αρχαία ελληνική σκέψη, αναδεικνύουν μία έξοχη οικολογική συνείδηση (και συμπεριφορά), που προσδιορίζει γόνιμα την σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον του».

 «Η ύπαρξή μας δεν πρέπει να νοείται ανθρωποκεντρικά, καθώς “πᾶν ὅτιπερ ἄν μετάσχῃ τοῦ ζῆν”, αποκτά ισοδύναμη αξία, “ζῷον μέν ἄν ἐν δίκῃ λέγοιτο ὀρθότατα”, και ύστερα τον “κόσμον πλήρη δαιμόνων εἶναι”, ο κόσμος δηλαδή κυριαρχείται από την θεϊκότητα» καταλήγει η κ. Κομποχόλη.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Continue Reading

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

17 Νοέμβρη 1973: Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου

Published

on

Από

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει καθεστώς στυγνής δικτατορίας στη χώρα.


Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε στις 14 Φεβρουαρίου 1973, όταν ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές της Αθήνας και συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο. Ζητούσαν την κατάργηση του Ν.1347, ο οποίος προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Η αστυνομία, παραβιάζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο, εισήλθε στο χώρο του ιδρύματος, συνέλαβε 11 φοιτητές και τους παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της «περιύβρισης αρχής». Οι 8 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, ενώ περίπου 100 άλλοι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και να ντυθούν στο χακί.

Λίγες ημέρες αργότερα, στις 21 Φεβρουαρίου οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής σχολής στην Αθήνα, προβάλλοντας τα συνθήματα «Δημοκρατία», «Κάτω η Χούντα» και «Ζήτω η Ελευθερία». Αν και η συγκέντρωση ήταν πιο μαχητική καθώς ακολούθησε την προηγούμενη στο Πολυτεχνείο, τελικά έληξε και πάλι με την παρέμβαση της αστυνομίας.

Η εξέγερση που ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου του 1973 επρόκειτο να αποτελέσει την κορύφωση των αντιδικτατορικών εκδηλώσεων. Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Οι συνελεύσεις σε Ιατρική και Νομική λειτούργησαν καταλυτικά καθώς εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους και οι φοιτητές κατευθύνθηκαν προς το Πολυτεχνείο όπου ενώθηκαν με τους συναδέλφους τους. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του Πολυτεχνείου. Οι πόρτες έκλεισαν και από τότε άρχισε η οργάνωση της εξέγερσης.

Το πρώτο βήμα ήταν η εκλογή Συντονιστικής Επιτροπής, στην οποία μετείχαν 22 φοιτητές και 2 εργάτες, με σκοπό να καθοδηγήσει τον αγώνα. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία με την ελληνική κοινωνία.

Το πρωί της 15ης Νοεμβρίου βρήκε την Αθήνα πολύ διαφορετική. Το Πολυτεχνείο είχε μετατραπεί στο κέντρο της πόλης. Χιλιάδες πολίτες συγκεντρώνονταν στο οδόστρωμα της Πατησίων εκδηλώνοντας την αλληλεγγύη τους προς τους εξεγερμένους φοιτητές και παράλληλα λειτουργώντας ανασταλτικά για την περίπτωση βίαιης επέμβασης από τις αστυνομικές δυνάμεις. Παράλληλα, στους γύρω δρόμους σημειώθηκαν συγκρούσεις μεταξύ της αστυνομίας και πολιτών.

Την ίδια μέρα ξεκίνησε να λειτουργεί και ο θρυλικός ραδιοφωνικός σταθμός των φοιτητών, μέσω του οποίου ζητούσαν την έμπρακτη στήριξη του λαού αρχικά στο κτίριο του Χημικού και αργότερα στο κτίριο των Μηχανολόγων, με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου.

Στις 16 Νοεμβρίου, η στήριξη αποκτά διαστάσεις λαϊκής εξέγερσης. Υπολογίζεται να είναι σε κινητοποίηση γύρω στις 150.000. Παράλληλα, μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις επιτίθενται εναντίον του πλήθους που ήταν συγκεντρωμένο έξω από το Πολυτεχνείο, με γκλομπς, δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες.

Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, όταν διαπίστωσε ότι η αστυνομία αδυνατούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το στρατό. Κοντά στο σταθμό Λαρίσης συγκεντρώθηκαν τρεις μοίρες ΛΟΚ και μία μοίρα αλεξιπτωτιστών από τη Θεσσαλονίκη. Τρία άρματα μάχης κατέβηκαν από του Γουδή προς το Πολυτεχνείο. Τα δύο στάθμευσαν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρα, αποκλείοντας τις πλαϊνές πύλες του ιδρύματος και το άλλο έλαβε θέση απέναντι από την κεντρική πύλη. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ζήτησε διαπραγματεύσεις, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε.

Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη το άρμα λαμβάνει την εντολή να εισβάλλει στον χώρο. Αστυνομικοί, ασφαλίτες, ΕΣΑτζήδες και ΛΟΚατζήδες, εισβάλλουν στον χώρο του Πολυτεχνείου κυνηγώντας τους φοιτητές.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, στις 17 Νοεμβρίου συνελήφθησαν 840 άτομα. Όμως, μετά τη Μεταπολίτευση, αξιωματικοί της Αστυνομίας, ανακρινόμενοι, ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τα 2400 άτομα. Οι νεκροί επισήμως ανήλθαν σε 34 άτομα.

Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.

Continue Reading

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Σαν σήμερα: 117 χρόνια από την ίδρυση της Μπαρτσελόνα

Published

on

Από

Η Μπαρτσελόνα ή Μπάρτσα είναι πασίγνωστη για το ποδοσφαιρικό της τμήμα και δευτερευόντως για την ομάδα του μπάσκετ. Διατηρεί, επίσης, τμήματα στίβου, ράγκμπι, μπέιζμπολ, χόκεϊ σάλας, χόκεϊ επί πάγου και επί χόρτου, χάντμπολ, παγοδρομιών, ποδηλασίας, βόλεϊμπολ και ποδοσφαίρου σάλας (φούτσαλ).

Είναι ο δεύτερος πλουσιότερος σύλλογος του κόσμου, με έσοδα που αγγίζουν τα 420 εκατομμύρια ευρώ (2006). Στη φανέλα της δεν διαφημίζει εμπορική φίρμα, αλλά την Unicef, την οποία ενισχύει με 1,2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Διαθέτει 156.366 εγγεγραμμένα μέλη, που εκλέγουν τον πρόεδρο του συλλόγου και 1.782 λέσχες φίλων της σε όλο τον κόσμο (2006).

Η Μπαρτσελόνα δεν είναι απλώς μια ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά μια ιδέα, ένα σύμβολο. Σύμβολο υπερηφάνειας των Καταλανών και του πόθου τους για αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία από τη Μαδρίτη, σύμβολο κοινωνικών και αντιδικτατορικών αγώνων. Και φυσικά, η αιώνια αντίπαλός της Ρεάλ (Ελ Κλάσικο), που εκπροσωπεί την κεντρική εξουσία της Μαδρίτης και το Στέμμα, αλλά και της συμπολίτισσάς της Εσπανιόλ, που αντιπροσωπεύει τους βασιλόφρονες και τους κεντριστές της Καταλωνίας.

Η Μπαρτελόνα ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του ελβετού επιχειρηματία Χανς Γκάμπερ. Στις 22 Οκτωβρίου 1899, ο Γκάμπερ δημοσίευσε μια αγγελία στις εφημερίδες της περιοχής, αναζητώντας ποδοσφαιριστές για τη δημιουργία ποδοσφαιρικής ομάδας. Στις 29 Νοεμβρίου 1899 οι ενδιαφερόμενοι συγκεντρώθηκαν στο Γυμνάσιο Σόλε και ίδρυσαν την ομάδα που πήρε το όνομα της πόλης. Στη συνάντηση εκείνη επελέγησαν και τα χρώματα της Μπαρτσελόνα, το μπλε και το γκρενά, που ήταν τα χρώματα της ελβετικής Βασιλείας (FC Basel), της ομάδας που υποστήριζε ο Γκάμπερ. Εξ ου και το προσωνύμιο μπλαουγκράνα, με το οποίο είναι γνωστή η Μπαρτσελόνα.

Γρήγορα, η νέα ομάδα, υπό την καθοδήγηση του Γκάμπερ, ξεπέρασε τα σύνορα της Καταλωνίας κι έγινε μία από τις μεγάλες δυνάμεις του ισπανικού ποδοσφαίρου. Το 1902 αγωνίστηκε στον πρώτο μεγάλο τελικό της ιστορίας της, στο Κύπελλο του Βασιλιά (Copa del Rey), όπως ονομάζεται ο θεσμός του Κυπέλλου στην Ισπανία, αλλά έχασε από τη Βισκάγια με 2-1. Στις 14 Μαρτίου 1909 η Μπαρτσελόνα απέκτησε το πρώτο της γήπεδο χωρητικότητας 6.000 θέσεων, αλλά μέχρι το τέλος του χρόνου οι ανάγκες της είχαν μεγαλώσει, καθώς τα μέλη της είχαν ξεπεράσει τα 10.000.

Έτσι, μετακόμισε στο Λες Κορτς, χωρητικότητας 20.000 θέσεων, που με την πάροδο του χρόνου έφθασε τις 60.000 και τη φιλοξένησε ως τις αρχές της δεκαετίας του ’50. Την εποχή αυτή στην ομάδα αγωνίστηκε ο Παουλίνο Αλκάνταρα, που με 356 γκολ στο ενεργητικό του παραμένει ο πρώτος σκόρερ της Μπαρτσελόνα. Ως το 1925 που ο Γκάμπερ παρέμεινε στην προεδρία της ομάδα, η Μπαρτσελόνα κατέκτησε 5 Κύπελλα Ισπανίας και άλλα μικρότερα έπαθλα, καθώς το πρωτάθλημα, η γνωστή μας Σέριε, άρχισε το 1928. Στην ομάδα αγωνίστηκαν σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως οι Σαχίρμπαμπα, Σαμιτιέρ, Ζαμόρα, Πλάτκο και Σεσούμαγκα.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’20 η Μπαρτσελόνα οπισθοχωρεί και χάνει την αίγλη της για πολιτικούς λόγους. Στις 14 Ιουνίου 1925 οι οπαδοί της σε μια έκρηξη καταλανικού εθνικισμού γιουχάρουν τον ισπανικό εθνικό ύμνο και ο δικτάτορας Πρίμο Ντε Ριβέρα επιβάλλει εξάμηνη διακοπή των λειτουργιών της και την αποβολή του Γκάμπερ από την προεδρία της. Η ομάδα αντιμετωπίζει μεγάλα οικονομικά προβλήματα και από τη μείωση των μελών της.

Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (1936 – 1939), η Μπαρτσελόνα, όπως και όλη η Καταλωνία, τάσσεται με το πλευρό των Δημοκρατικών. Ο πρόεδρός της Ζόζεπ Σουνιόλ εκτελείται από τους εθνικιστές του στρατηγού Φράνκο. Η ομάδα περιοδεύει στις ΗΠΑ και το Μεξικό, προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα για τον αγώνα. Συχνά, τα γραφεία των συνδέσμων της γίνονται στόχος βομβιστικών επιθέσεων από τους Φαλαγγίτες του Φράνκο.

Με την επικράτηση του Φράνκο το 1939 αρχίζουν τα μαύρα χρόνια για την Μπαρτσελόνα, καθώς ο δικτάτορας πριμοδοτούσε σκανδαλωδώς την αγαπημένη του Ρεάλ Μαδρίτης, που αποτελούσε το σύμβολο της ενωμένης Ισπανίας, σε αντίθεση με την Μπαρτσελόνα, που αντιπροσώπευε τις αποσχιστικές τάσεις της Καταλωνίας. Η Μπαρτσελόνα τότε εξαναγκάστηκε να αφαιρέσει την καταλανική σημαία από το σήμα της και να ισπανοποιήσει το όνομά της. Όμως, το γήπεδό της παρέμεινε ένα από τα λίγα μέρη, που μπορούσε ο κόσμος να μιλήσει ελεύθερα τα καταλανικά.

Χαρακτηριστικό είναι και το επεισόδιο του 1943. Στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου Ισπανίας η Μπαρτσελόνα νίκησε 3-0 τη Ρεάλ. Στον επαναληπτικό της Μαδρίτης οι παίκτες της δέχθηκαν στα αποδυτήρια την επίσκεψη ενός υψηλόβαθμου αξιωματούχου του Φράνκο, ο οποίος τους υπενθύμισε ότι «παίζουν ποδόσφαιρο χάρις στη μεγαλοψυχία του καθεστώτος». Οι ποδοσφαιριστές της Μπάρτσα πανικοβλήθηκαν και έχασαν με κατεβασμένα τα χέρια 11-1.

Παρά τη δύσκολη πολιτική κατάσταση, η ομάδα σήκωσε κεφάλι και πέτυχε αξιόλογες διακρίσεις τη δεκαετία του ’40 και του ’50. Τη φανέλα της φόρεσαν σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως οι Σέζαρ, Ράμαλετς, Βελάσκο, Τσίμπορ, Κότσιτς και Κουμπάλα, που από πολλούς θεωρείται ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής που φόρεσε την κυανέρυθρη φανέλα. Το 1954 η ομάδα μετακόμισε στο αχανές Καμπ Νου και το 1958 είχε και την πρώτη της ευρωπαϊκή διάκριση με την κατάκτηση του Κυπέλλου Εκθέσεων (νυν Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ).

Το 1978 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για την Μπαρτσελόνα. Στην προεδρία του συλλόγου εξελέγη ο 56χρονος εργολάβος οικοδομών Ζοζέπ Νούνιεζ, που υποσχέθηκε να κάνει την Μπάρτσα παγκόσμια δύναμη και οικονομικά αυτάρκη. Το 2000, όταν παρέδωσε την προεδρία στον Ζοάν Γκασπάρτ, είχε επιτύχει και τους δύο στόχους του. Η Μπαρτσελόνα με 7 πρωταθλήματα, 7 Κύπελλα, 5 σούπερ κύπελλα Ισπανίας, 1 Τσάμπιονς Λιγκ, 3 Κύπελλα Κυπελλούχων και 2 Ευρωπαϊκά Σουπερ – Καπ ήταν η ομάδα που ονειρεύονταν οι οπαδοί της.

Τη φανέλα της την περίοδο Νούνιεζ φόρεσαν σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως οι Σούστερ, Θουμπιθαρέτα, Γκουαρντιόλα, Μπακέρο, Λίνεκερ, Μπεγκιριστάιν, Γκοϊγκοετσέα, Χάτζι, Κούμαν, Λάουντρουπ, Ρομάριο, Στόιτσκοφ, Μαραντόνα, Φίγκο, Κλάιφερτ, Τζιοβάνι (Ολυμπιακός, Εθνικός) και Ριβάλντο (Ολυμπιακός, ΑΕΚ). Πιο επιτυχημένος προπονητής ήταν ο παλιός της παίχτης Γιόχαν Κρόιφ με 11 τίτλους.

Μετά την παρένθεση Γκασπάρτ (2000 – 2003), η Μπαρτσελόνα ξαναβρέθηκε στο δρόμο των επιτυχιών, με πρόεδρο τον Ζοάν Λαπόρτα, προπονητή τον Φρανκ Ράικαρντ και παίκτες, όπως οι Ροναλντίνιο, Ανρί, Μέσι, Ντέκο, Ετό, Ζιουλί, Πουγιόλ Ινιέστα και Τσάβι.

Το 2008 ξεκίνησε η τετραετία των μεγάλων επιτυχιών και του «εξωπραγματικού» ποδοσφαίρου («ποδόσφαιρο playstation» ονομάστηκε) για την Μπαρτσελόνα, με προπονητή τον παλιό της παίχτη Πεπ Γκουαρντιόλα και μεγάλο αστέρι τον αργεντίνο Λιονέλ Μέσι. Έως τις 27 Απριλίου 2012, οπότε ολοκληρώθηκε η εποχή Γκουαρντιόλα στους «μπλαουγκράνα», η Μπαρτσελόνα κατέκτησε 14 από τους 19 τίτλους που διεκδίκησε.

Τίτλοι

Πρωταθλήματα Ισπανίας (23): 1929, 1945, 1948, 1949, 1952, 1953, 1959, 1960, 1974, 1985, 1991, 1992, 1993, 1994, 1998, 1999, 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013, 2015.
Κύπελλα Ισπανίας (27): 1910, 1912, 1913, 1920, 1922, 1925, 1926, 1928, 1942, 1951, 1952, 1953, 1957, 1959, 1963, 1968, 1971, 1978, 1981, 1983, 1988, 1990, 1997, 1998, 2009, 2012, 2015.
Σούπερ-Κύπελλα Ισπανίας (11): 1983, 1991, 1992, 1994, 1996, 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013.
Λιγκ-Καπ Ισπανίας (2): 1982, 1986.
Τσάμπιονς Λιγκ (5): 1992, 2006, 2009, 2011, 2015.
Κύπελλα Κυπελλούχων (4): 1979, 1982, 1989, 1997.
Κύπελλα ΟΥΕΦΑ (3): 1958, 1960, 1966.
Ευρωπαϊκά Σούπερ-Καπ (4): 1992, 1997, 2009, 2011.
Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων (3): 2009, 2011, 2015.

Continue Reading

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

SV Hellas 94 Bietigheim: Μισός αιώνας προσφοράς στον ελληνισμό

Published

on

Από

Οταν στα μέσα της δεκαετίας του 1960 οι πρώτοι Ελληνες μετανάστες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Bietigheim-Bissingen της Βάδης Βυρτεμβέργης βασικό μέλημα ήταν να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη της πατρίδας αλλά και να αναπτύξουν δεσμούς ο ένας με τον άλλον.

Το να ιδρύσουν ένα σύλλογο που θα έπιναν έναν καφέ τα σαββατοκύριακα δεν ήταν αρκετό και το δημοφιλέστερο και μαζικότερο άθλημα, το ποδόσφαιρο, ήταν το όχημα για να πετύχουν το σκοπό τους, που τότε ήταν η ταχεία ενσωμάτωση. Από το 1964 αρχίζει η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου στην περιοχή, και μέχρι τη δεκαετία του 1990 υπήρχαν ο Πανελλήνιος Bietigheim και η Ολυμπία Bietigheim.

Διανύοντας το 51ο έτος, έχουν αλλάξει πολλά. Οι δύο αυτοί σύλλογοι από τις 18/12/1994 είναι πλέον ένα και η νέα ομάδα που δημιουργήθηκε είναι η SV Hellas 94 Bietigheim. Ο δρόμος ήταν ανηφορικός, τίποτα δε χαρίστηκε, όμως οι συμπατριώτες μας κατάφεραν να αναπτύξουν έναν όμορφο αθλητικό οργανισμό που σήμερα μετέχει στην κορυφαία κατηγορία της περιοχής Bietigheim-Bissingen. Αυτό δεν είναι το καλύτερο που έχουν καταφέρει στην ιστορία του συλλόγου, αφού πριν από μια τριετία έφτασε και στην Verbandsliga της Βάδης Βυρτεμβέργης.

Ομως, η εμπειρία των ανθρώπων αυτών τους καθοδηγεί και φέτος η SV Hellas 94 Bietigheim διεκδικεί με αξιώσεις την άνοδο στην Landesliga. Εχοντας διανύσει παραπάνω από το μισό δρόμο, παίζοντας 16 από τα 30 παιχνίδια της σεζόν για την ακρίβεια, η ελληνική ομάδα βρίσκεται στη δεύτερη θέση με 36 πόντους, έξι λιγότερους από τον πρωτοπόρο και τρεις περισσότερους από τους διώκτες. Η πρώτη θέση του πρωταθλήματος Bezirksliga Enz / Murr δίνει απευθείας την άνοδο ενώ η δεύτερη οδηγεί στα μπαράζ. Οι άνθρωποι το συλλόγου δεν κρύβουν τις υψηλές βλέψεις που έχουν και γι’αυτό το ρόστερ έχει ποιοτικούς παίκτες, διαφόρων ηλικιών, ενώ εκτός από Ελληνες υπάρχουν και ξένοι. Γερμανός είναι ο προπονητής, ο Benjamin Thimm που ανέλαβε τα ηνία την 1η Νοεμβρίου και με τον οποίον η ομάδα έχει να επιδείξει πολύ καλή πορεία.

«Ακουσα την καρδιά μου και είπα το “ναι”»
Ο Thimm αν και μόλις 31 ετών, έχει ένα πλούσιο βιογραφικό έχοντας προπονήσει αρκετές ομάδες στη Βάδη Βυρτεμβέργη και μιλώντας στον Europolitis δεν έκρυψε πως ήταν ιδιαίτερα εύκολο γι’αυτό να απαντήσει θετικά στην πρόταση που του έγινε. «Ακουσα την καρδιά μου και δέχθηκα», είπε ο φέρελπις προπονητής και προσέθεσε για τις πρώτες του στιγμές στην ομάδα: «Με υποδέχθηκαν όλοι πολύ ζεστά και μ’έκαναν να νιώσω όμορφα. Οι άνθρωποι και ο κόσμος γενικότερα γύρω από το σύλλογο είναι πραγματικά σπουδαίοι».

Ενα από τα χαρακτηριστικά της SV Hellas 94 Bietigheim είναι η ευχέρεια στο σκοράρισμα, αφού οι ποδοσφαιριστές της έχουν βρει 51 φορές τα αντίπαλα δίχτυα, διαθέτοντας την δεύτερη καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα, αλλά και αμυντικά είναι εξαιρετικοί, έχοντας τη δεύτερη καλύτερη επίδοση με μόλις 19 τέρματα παθητικό. Ο Thimm αναφέρεται στη φιλοσοφία του και τη στρατηγική που προσπαθεί να περάσει στους παίκτες: «Παίζουμε επιθετικό ποδόσφαιρο, όμορφο. Ετσι θέλω να βλέπω την ομάδα μου, να έχουμε την κατοχή της μπάλας και να κάνουμε παιχνίδι. Αυτό σημαίνει πως πρέπει όλοι να δείχνουν μεγάλη θέληση, να τρέχουν, να πρεσάρουν».
Η επανέναρξη του πρωταθλήματος, μετά τη χειμερινή διακοπή, είναι προγραμματισμένη για τις 6 Μαρτίου και πρώτος αντίπαλος θα είναι η πρωτοπόρος του βαθμολογικού πίνακα TV Pflugfelden, ένα ιδιαίτερα κρίσιμο ματς που μπορεί να κρίνει πολλά.

Θριάμβευσε στο Κύπελλο
Η SV Hellas 94 Bietigheim θριάμβευσε πέρυσι στο τοπικό Κύπελλο, αφού κέρδισε στον τελικό του Bezirkspokal στα πέναλτι με 5-3 την FV Ingersheim και σκόρπισε τη χαρά στους φίλους της και σε όλους τους συμπατριώτες μας.
Μια μεγάλη επιτυχία για μια ομάδα που με σταθερά βήματα καταξιώνετε στο χώρο και βάζει πλώρη για ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες έχοντας στήριξη και βοήθεια από τους Ελληνες της περιοχής. Ετσι, έφτασε στη μεγάλη αυτή επιτυχία και για πρώτη φορά κατέκτησε το Κύπελλο.
Οπως γίνεται αντιληπτό, ακολούθησε μεγάλο ελληνικό γλέντι, απολύτως δικαιολογημένα για τους μεγάλους θριαμβευτές.

Continue Reading
Advertisement Europolitis
Advertisement Europolitis

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΟΛΙΤΗ

Advertisement Europolitis
Advertisement Europolitis
Advertisement Europolitis

ΕΝΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ – GEDRUCKTE VERSIONEN

Like us on Facebook

Advertisement
ΓΕΡΜΑΝΙΑ3 εβδομάδες ago

Γερμανία: Νέα απεργία του προσωπικού εδάφους της Lufthansa

ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ3 εβδομάδες ago

Δοξολογία για την Επέτειο της Ελληνικής Εθνεγερσίας στην Ενορία Αγίου Αποστόλου Ανδρέου Ντύσσελντορφ

BUSINESS-Kleinanzeigen2 εβδομάδες ago

EVERGETIKON at the BEAUTY exhibition
of DÜSSELDORF March 22-24

ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ4 εβδομάδες ago

Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Μονάχου: “Ο εμπαιγμός δεν έχει τέλος”!

ΓΕΡΜΑΝΙΑ3 εβδομάδες ago

Γερμανία: Νέες απεργίες στους σιδηροδρόμους και στην Lufthansa

ΓΕΡΜΑΝΙΑ4 εβδομάδες ago

Γερμανία: Διαφωνίες στην Deutsche Bank μετά την απόφαση για περιορισμό της τηλεργασίας

ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ6 ημέρες ago

ΓΕΝΕΣΙΣ / GENESIS.ev Σύλλογος Ελλήνων και Κύπριων ιατρών της Β. Ρηνανίας Βεστφαλίας: Οι Έλληνες γιατροί της N.R.W παρόντες στην ετήσια εκδήλωση του 2024

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ3 εβδομάδες ago

Η Nissan πρωτοπορεί με ενέργεια από βιοαιθανόλη

ΓΕΡΜΑΝΙΑ3 εβδομάδες ago

Γερμανία: Νέα απεργία των μηχανοδηγών από το βράδυ της Τετάρτης

ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ3 εβδομάδες ago

Νίκος Ανδρουλάκης: “Οι πολίτες πληρώνουν ακριβά την κυβερνητική θεωρία ότι η αγορά αυτορυθμίζεται”

Advertisement Europolitis
Advertisement Europolitis