ΑΡΘΡΑ
Εκλογές 2023: Η χώρα που πληγώναμε…

Σχεδόν 30 ημέρες πριν τις επερχόμενες ελληνικές εκλογές για την ανάδειξη του επόμενου κοινοβουλίου η κατάσταση στη χώρα χαρακτηρίζεται από απόλυτη ρευστότητα. Σε κλίμα οικονομικής και εργασιακής ανασφάλειας, ακρίβειας, ενεργειακής κρίσης, εύθραυστης ισορροπίας στα ελληνοτουρκικά, όξυνση μεταναστευτικού ζητήματος και με έναν εκλογικό νόμο που θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά και αφορά στην απλή αναλογική, το σίγουρο είναι, αν δεν υπάρξει κάποια φοβερή εξέλιξη, ότι στις 22 Μαίου η Ελλάδα δεν θα έχει κυβέρνηση.
Μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναμφίβολα έχασε κομμάτι της αξιοπιστίας της και ζημιώθηκε ακόμη και η προσωπική εικόνα του Πρωθυπουργού. Συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προβάδισμα σε νεαρές ηλικίες και σε αυτές τις εκλογές καλούνται να ψηφίσουν για πρώτη φορά περίπου 400.000 νέοι ψηφοφόροι, τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ για τη Νέα Δημοκρατία, που αν και στις δημοσκοπήσεις φέρεται να προηγείται, ωστόσο με τον νέο νόμο χάνει τους επιπλέον 50 βουλευτές που ελάμβανε το πρώτο κόμμα με το προηγούμενο νομικό καθεστώς.
Από την άλλη πλευρά, ο Τσίπρας δηλώνει πως σε περίπτωση που το κόμμα του δεν είναι πρώτο και λάβει τη δεύτερη εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, θα την επιστρέψει αμέσως, ακυρώνοντας ουσιαστικά την ουσία του εκλογικού νόμου που η δική του κυβέρνηση εισηγήθηκε και ψήφισε. Στην περίπτωση που νικητής των εκλογών είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, η συζήτηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και το ΜέΡΑ25 του Βαρουφάκη φαίνεται να μην καρποφορεί, αν ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εμείνει στη δήλωσή του ότι δεν συμμετέχει σε κυβερνητικό σχηματισμό με τον Βαρουφάκη. Ο Ανδρουλάκης, περιμένει το ΠΑΣΟΚ να είναι στην τρίτη θέση, δηλώνει πως αρνείται να παίξει συμπληρωματικό ρόλο και προκειμένου να συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία ή τον ΣΥΡΙΖΑ, απαιτεί για πρωθυπουργό ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής εκτός Μητσοτάκη και Τσίπρα. Όσο για το ΚΚΕ, αποσαφηνίζει ότι δεν θέλει να καταστεί κόμμα εξουσίας και δεν ενδιαφέρεται για συμμετοχή σε οποιαδήποτε κυβερνητική συμμαχία.
Άξιο αναφοράς είναι επίσης το γεγονός ότι οι δυνάμεις της ελληνικής ακροδεξιάς ενισχύονται σημαντικά, παραμένουν ωστόσο σε χαμηλά επίπεδα σε αντίθεση με την ευρύτερη άνοδο παρόμοιων σχηματισμών σε ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη. Εδώ θα πρέπει να αναφερεθεί ότι η τακτική του Μητσοτάκη να συμπεριλάβει στην κυβέρνησή του ισχυρά στελέχη που προέρχονται από τον συγκεκριμένο χώρο, αποδυναμώνει την επικίνδυνη για τους δημοκρατικούς θεσμούς άνοδο της δημοφιλίας τους και μια έκρηξη των ποσοστών των ακραίων δεξιών.
Οι εκλογές του Μαΐου είναι σημαντικές γιατί θα αποτυπώσουν στο κοινοβούλιο την πραγματική εικόνα της ελληνικής κοινωνίας για το κομμάτι των πολιτών που θα προσέλθει στις κάλπες. Σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον και εντός μιας Ευρώπης έντονα ευρωσκεπτικιστικής, αγκυλωμένης στη γραφειοκρατία, θεατή των μεγάλων συγκρούσεων, τις συνέπειες των οποίων πληρώνει με βαρύ κόστος και ανήμπορη να υπερασπιστεί τον ρόλο της και τα σύνορά της χρειάζεται συμμετοχή, ατομική και συλλογική ευθύνη. Η συμμετοχή στην εκλογική αναμέτρηση του Μαίου είναι μια πρόκληση για το πολιτικό προσωπικό και για όλους εμάς που θέλουμε να έχουμε τον τίτλο του ενεργού πολίτη. Είναι μια πρόσκληση για συνεργασία εφόσον δεν προκείψει αυτοδυναμία για κανένα κόμμα, που όπως διαφαίνεται από τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών, θα την αρνηθούν και θα σπεύσουν σε δεύτερες κάλπες. Η συνεργασία στην κυβέρνηση θεωρείται αδύνατη, αφού όλοι μοιάζει να θέλουν να κυβερνήσουν αλλά όχι να συνεργαστούν.
Μεγάλο στοίχημα για κάθε εκλογική αναμέτρηση αποτελεί το ζήτημα της αποχής. Η υφέρπουσα απαξίωση του πολιτικού κόσμου και το κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό όπως διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, λειτουργούν αποτρεπτικά στη μαζική συμμετοχή στις κάλπες. Το δυστύχημα στα Τέμπη, γεγονός τραγικό που βύθισε τη χώρα σε πένθος, παράλληλα αποκάλυψε με τον πιο σκληρό τρόπο την ανεπάρκεια της κρατικής διοικητικής μηχανής ακόμη και σε ζητήματα ασφάλειας για την ίδια τη ζωή των πολιτών. Αυτή η συνθήκη δημιουργεί μια τάση κυρίως στη νεολαία να σκέφτεται απολιτικά, κάτι που συνιστά μια επικίνδυνη παγίδα. Ανατρέχοντας στα λόγια του Τόμας Μαν στους Στοχασμούς ενός απολιτικού,[i] όπου διέβλεπε την άνοδο του φασισμού, η απολιτική στάση «ήταν η πλάνη της μορφωμένης αστικής τάξης στη Γερμανία (Bildungsbürgertum): πίστεψε πως είναι δυνατόν ένας καλλιεργημένος άνθρωπος να είναι απολιτικός. Κανείς δεν γλυτώνει από την πολιτική· ξεπέφτει στη λάθος πλευρά!».

[i] Μανν Τ. (1999). Στοχασμοί ενός απολιτικού (μτφρ. Μαντώ Πουλή), εκδ. Ίνδικτος, Αθήνα.
ΑΡΘΡΑ
Παιδιά και ΜΚΔ: Πώς αντιμετωπίζεται ο Ψηφιακός Εκφοβισμός;

Της Κατερίνας Παπαϊωάννου: Στην εποχή μας, ο εκφοβισμός που ασκείται πρόσωπο με πρόσωπο έχει υποκατασταθεί από αυτόν που συμβαίνει στα ψηφιακά μέσα (μηνύματα στο κινητό, chat στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κλπ.). Πώς μπορείτε, ως γονείς, να αντιμετωπίσετε τον ψηφιακό εκφοβισμό;
Ακολουθούν μερικές συμβουλές που βάζουν τα πράγματα σε μια άλλη, πιο νηφάλια βάση.
1.Μάθετε στα παιδιά να είναι ψύχραιμα, να μην παθιάζονται online και να αντιμετωπίζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως έναν χώρο να μιλάνε με τους φίλους τους, χαλαρά και ήπια, και όχι για να ξεδίνουν ή να σχολιάζουν. Πριν γράψουν κάτι, επιπόλαιο, είναι καλύτερα να το σκεφτούν, να το φιλτράρουν και να προτιμήσουν να το μεταφέρουν στους φίλους τους προφορικώς.
2.Εκπαιδεύστε τα παιδιά σας μόλις αντιληφθούν απειλητικό, υβριστικό ή αρνητικό μήνυμα να το φωτογραφίζουν και να κρατάνε στο κινητό ή τον υπολογιστή και, κατόπιν, να σας το αναφέρουν/δείχνουν. Προχωρήστε σε καταγγελία στην αστυνομία εφόσον συνεχιστούν τα μηνύματα κι ενημερώστε το σχολείο και τους άλλους γονείς.
3.Εξηγήστε στα παιδιά ότι θα πρέπει να είναι πιο πονηρεμένα και να μην μοιράζονται ανοιχτά –με γνωστούς ή ξένους– τα προσωπικά τους στοιχεία ή πληροφορίες για εσάς και την οικογενειακή σας κατάσταση.
4.Πείτε στα παιδιά πως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συναντιούνται, έστω και για λίγο, με αυτούς που «γνώρισαν» και συνομίλησαν μέσω ίντερνετ.
5.Συζητήστε μαζί τους, δώστε τους παραδείγματα, παρακολουθήστε μαζί ντοκιμαντέρ, και μην τα φοβερίζετε απειλώντας τα ότι θα τους πάρετε το κινητό ή το λάπτοπ. Δεν βοηθά. Τουναντίον, το να μάθουν μέσα από πραγματικές ιστορίες και παθήματα είναι πιο χρήσιμο.
6.Επισημάνετε στο παιδί ότι ο αυτοσεβασμός, τα όρια και η ασφάλειά του είναι ό,τι πιο σημαντικό. Εκείνο μπορεί να έχει καλές προθέσεις, αυτό όμως δεν συμβαίνει κατ’ ανάγκη και με τους υπόλοιπους.
Γράφει η Κατερίνα Παπαϊωάννου

Απόφοιτος του ανώτατου τεχνολογικού εκπαιδευτικού ιδρύματος κεφαλονιάς με πτυχίο τεχνολογίας ήχου και μουσικών οργάνων, έκανα τη διπλωματική μου εργασία με θέμα το παραδοσιακό παιδικό τραγούδι
life coaching για γονείς και δασκάλους και παιδιά
LinkedIn:www.linkedin.com/in/katerina-papaioannou-90b704221
Instagram:katerina.papaioannou.kidscoach
Facebook: Katerina Papaioannou – Kids Life Coach
Website: https://katerina-papaioannou.com
Email: info@katerina-papaioannou.com
Τηλέφωνο:+4916092873010
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ
Ενθαρρύνοντας την ειλικρίνεια στα παιδιά

Μέσω της ειλικρίνειας το παιδί ενισχύει την συναισθηματική του νοημοσύνη αλλά και την αυτοπεποίθησή του. Νιώθει αληθινό, έντιμο, περήφανο, και βλέπει πως οι γύρω του το αντιμετωπίζουν ως ένα άτομο που μπορούν να εμπιστευτούν και να στηριχτούν πάνω του.
Είναι σημαντικό, ως πρότυπα, γονείς και δάσκαλοι να αποφεύγουν να λένε ασκόπως ψέματα στα παιδιά. Αν επιθυμείτε τα παιδιά σας να είναι αυτάρκη, υπεύθυνα και γεμάτα αυτοπεποίθηση, είναι απαραίτητο να προτιμάτε την οδό της ειλικρίνειας και της ανοιχτότητας, του διαλόγου και της επικοινωνίας. Μεγαλώνοντας, το παιδί θα μάθει πόση διαφορά κάνει ένα ψέμα από μια αλήθεια, πόσο σεβασμό αντανακλά η ειλικρίνεια, και συνειδητοποιεί ότι ο κόσμος των ενηλίκων συχνά «εγκρίνει» και χρησιμοποιεί το ψέμα για να πετύχει τους στόχους του, «συγχωρώντας» τον εαυτό του κατά τη στιγμή που το κάνει.
Το κλειδί κατά τη διδασκαλία της αξίας της ειλικρίνειας είναι:
- Μην κρίνεις! Τα παιδιά δεν έχουν ποτέ κακή πρόθεση. Πριν κρίνεις την συμπεριφορά του παιδιού καλύτερα δες από απόσταση και με καθαρό μυαλό την κατάσταση και συζήτησε μαζί του.
- Ενεργητική ακρόαση. Η ενεργητική ακρόαση βοηθά τους ενήλικες να ακούσουν προσεκτικά το παιδί. Έτσι, θα καταλάβεις αν λέει την αλήθεια ή αν φαντάζεται ιστορίες.
- Αποφυγή επισήμανσης. Μην αποκαλείς το παιδί σου ψεύτη. Με τον καιρό και την επανάληψη ίσως το πιστέψει και αρχίσει να ενεργεί με βάση αυτό που περιμένεις: το ψέμα!
- Μίλα στο παιδί από πολύ μικρή ηλικία, για την ειλικρίνεια και την αξία της σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο. Το ψέμα «σπάει» την εμπιστοσύνη στην οικογένεια και τα μέλη της πρέπει να μπορούν να πιστεύουν το ένα το άλλο.
- Επαίνεσε την ειλικρίνεια! Όταν το παιδί ενεργεί σωστά και με ειλικρινή, καθαρή διάθεση, επιβράβευσέ το, ώστε να επαναλάβει αυτή τη συμπεριφορά και να την καταγράψει ως θεμιτή και εκτιμητέα.
Να θυμάσαι πως, ως ενήλικες, εμείς είμαστε τα πρότυπα των παιδιών και από εμάς μαθαίνουν. Ας δώσουμε, λοιπόν, ένα γερό και διαρκές μάθημα περήφανης ειλικρίνειας.
Γράφει η Κατερίνα Παπαϊωάννου
Απόφοιτος του ανώτατου τεχνολογικού εκπαιδευτικού ιδρύματος κεφαλονιάς με πτυχίο τεχνολογίας ήχου και μουσικών οργάνων, έκανα τη διπλωματική μου εργασία με θέμα το παραδοσιακό παιδικό τραγούδι
life coaching για γονείς και δασκάλους και παιδιά
LinkedIn:www.linkedin.com/in/katerina-papaioannou-90b704221
Instagram:katerina.papaioannou.kidscoach
Facebook: Katerina Papaioannou – Kids Life Coach
Website:https://katerina-papaioannou.com/
Email:info@katerina-papaioannou.com
Τηλέφωνο:+4916092873010
Αρθρα & Απόψεις
Εκλογές 2023, όχι στην αποχή και τον λαϊκισμό

Τα τελευταία χρόνια, στις εκλογές όλο και λιγότεροι ψηφίζουν. Τείνει να παγιωθεί ότι οι μισοί από τους εγγεγραμμένους ψηφίζουν, μια ζοφερή πραγματικότητα για την χώρα που γέννησε την δημοκρατία, όχι ένας καλός οιωνός. Σίγουρα οι ειδικοί συνίσταται να το αναλύσουν και να βρουν λύσεις για την αναστροφή του φαινομένου, οι δε πολίτες να επανατοποθετηθούν επί του θέματος.
Στην αρχαία Αθήνα (εν γένει και στην υπόλοιπη Ελλάδα, οπουδήποτε η δημοκρατία είχε καθιερωθεί) υπήρξε μια από τις τιμωρίες η μη εξάσκηση των πολιτικών δικαιωμάτων, ήτοι της ψηφοφορίας. Η έννοια ήταν ότι τιμωρείται ο κατηγορούμενος να ζει σε μα δημοκρατία όπου οι άλλοι αποφασίζουν για την τύχη του.
Είναι αλήθεια ότι παγκοσμίως οι πολίτες έχουν χάσει το πάθος για την πολιτική. Στην Ελλάδα οικογενειακά τραπέζια πάλλονταν από πολιτικό πάθος, τώρα, μετά δυσκολίας να ακούσει κανείς καμία πολιτική κουβέντα. Αρκετοί πολίτες υψηλής πνευματικής ωριμότητας (ανεξαρτήτου μορφώσεως) έχουν επιλέξει την αποστασιοποίηση, νομίζοντας ότι μεταδίδουν συγκεκριμένο πολιτικό μήνυμα. Αμ δε… το μόνο που καταφέρνουν είναι να απωλέσει η κάλπη την υγιή σκεπτόμενη μάζα, με αποτέλεσμα το ποσοστό των φανατικών ψηφοφόρων να ανεβαίνει. Είναι ίσως και ένας λόγος όπου βλέπουμε ότι ανθούν παγκοσμίως πολιτικές ακρότητες με κόμματα ανάλογων ιδεών (αριστερών είτε δεξιών) να φτάνουν μέχρι την εξουσία, οι λεγόμενοι λαϊκιστές. Οι χώρα μας δεν πάει πίσω στο φαινόμενο αυτό, το οποίο και έχει ακριβά πληρώσει.
Αυτή η αποστασιοποίηση είναι εν μέρει κατανοητή. Παγκοσμίως (και στην χώρα μας) τα ΜΜΕ έχουν κοινοποιήσει τόσα πολλά σκάνδαλα, δείχνοντας ωμά την κακοδιαχείριση και διαφθορά. Αυτά συμβάλλουν στο να καμφθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών απαξιώνοντας την πολιτική. Η απαξίωση υφίσταται, διότι έχει σπάσει με τον τρόπο αυτό το άγραφο κοινωνικό συμβόλαιο πολιτών / πολιτικών: «σου δίνω τους φόρους μου αλλά και εσύ, με λελογισμένη διαχείριση να τα ξοδέψεις με βέλτιστο τρόπο». Αυτό το άγραφο κοινωνικό συμβόλαιο βάλλεται, πανταχόθεν και ποικιλοτρόπως.
Αυτό το οποίο προτείνεται από αυτήν εδώ την στήλη, είναι η καθολική ψήφος όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτών, αν όχι όλων. Μια δημοκρατία έχει και υποχρεώσεις, όχι μόνο δικαιώματα.Μέρος των υποχρεώσεων ενός πολίτη σε μια δημοκρατία είναι η πολιτικοποίηση, κατάληξη της οποίας είναι η επιλογή του κόμματος που εξυπηρετεί τα ιδανικά του καθενός. Ιδανικά το κόμμα αυτό θα έπρεπε να είναι ένα που θα έχει μεγάλες πιθανότητες παρουσίας στην Βουλή, για πολλούς λόγους. Ο καθένας έχει τις προτεραιότητες του, αλλά ίσως καθολική όλων να είναι η πάταξη την υπογεννητικότητας. Βασικό είναι το κόμμα αυτό να μην έχει επίκεντρο τον λαϊκισμό, κάτι το οποίο κόστισε πολλάκις στην χώρα μας, ειδικά τα τελευταία χρόνια.

Γιάννης Καστελιανός, διευθυντής έργων πληροφορικής
Ευκαιρίες διάδοσης της ελληνικής γλώσσας στο εξωτερικό: Του Γιάννη Ν. Καστελιανού
ΑΡΘΡΑ
«Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ζώο πολιτικό»

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, ο άνθρωπος είναι από τη φύση του «ζώο πολιτικό». Η ηθική και πνευματική του ολοκλήρωση λοιπόν, σύμφωνα με την αριστοτελική αντίληψη βρίσκεται στην ενεργή ενασχόληση του με τα κοινά, την ίδια την πόλη και την ευημερία της. Ωστόσο, η έννοια της πολιτικής όπως την αποτύπωσε αιώνια στο έργο του ο αρχαίος φιλόσοφος διαφέρει αισθητά από την σύγχρονη σημασία της λέξης.
Στον κόσμο του σήμερα, η πολιτική που πρωτοξεκίνησε από την αρχαία αγορά της Αθήνας είναι συνυφασμένη στο υποσυνείδητο πολλών πολιτών με έναν σκοτεινότερο χώρο κυριευμένο από το συμφέρον, την ιδιοτέλεια και την κερδοσκοπία. Στο ανήσυχο μυαλό των νέων, ειδικότερα, η εικόνα μιας ομάδας αρκετά μεγαλύτερων από αυτούς ανθρώπων, οι οποίοι κινούν τα νήματα της ζωής τους, φαντάζει εξωπραγματική έως τρομακτική. Οι νέοι με τα ιδανικά, τα όνειρα και την αισιοδοξία τους, αδυνατούν να ταυτιστούν με τους περισσότερους πολιτικούς, ενώ η αρχέγονη ανάγκη τους να αλλάξουν τον κόσμο και να τον εξελίξουν συγκρούεται με την επιθυμία των εκάστοτε κυβερνήσεων ανά τον κόσμο να διατηρήσουν την υπάρχουσα τάξη των πραγμάτων.
Στην Ελλάδα συγκεκριμένα, στον λαιμό της νεολαίας υπάρχει ένας διαρκής κόμπος στην διαπίστωση ότι οι φωνές τους δεν ακούγονται ενώ πολλές φορές γίνονται προσπάθειες να τις αποσιωπήσουν. Η έλλειψη αξιοκρατίας στο εκπαιδευτικό σύστημα και την αγορά εργασίας, η διαφθορά, η οικονομική κρίση, καθιστούν το μέλλον τους στην Ελλάδα αβέβαιο, βουτηγμένο σε συμβιβασμούς που τους κόβουν τα φτερά. Παλεύουν διαρκώς εσωτερικά με την αδικία που νιώθουν, αλλά και με την Ελλάδα την ίδια που αντί να τους προστατεύει τους διώχνει μακριά της. Το λεγόμενο “brain drain”, η μετανάστευση δηλαδή των λαμπρών νέων επιστημόνων της χώρας στο εξωτερικό σε αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών, είναι και η πιο τρανταχτή απόδειξη πως κάτι πάει στραβά. Ακόμη και οι νέοι που μένουν πίσω, σε ένα μεγάλο βαθμό απαξιώνουν την πολιτική καθαυτή, απέχουν από πολιτικές διαδικασίες όπως οι εκλογές και καυτηριάζουν ένα σύστημα που διαχρονικά βάζει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους σε δεύτερη μοίρα.
Παρά τις δυσοίωνες εξελίξεις, η αυλαία για το τέλος της παράστασης δεν έχει πέσει ακόμα. Τα νέα για τον αγώνα και τις διαμαρτυρίες των σπουδαστών αλλά και απόφοιτων των δραματικών σχολών ενάντια στο διάταγμα που ορίζει την εξίσωση των πτυχίων τους με αυτό του λυκείου, έχουν εξαπλωθεί παντού, ξεπερνώντας τα όρια της Ελλάδας όπως εκείνη ξεπέρασε τα δικά τους. Οι νέοι δεν μένουν με σταυρωμένα χέρια και αναλαμβάνουν δράση. Δραστηριοποιούνται και ενημερώνονται για πολιτικά θέματα που τους αφορούν μέσα από τα ίδια τους τα πανεπιστήμια, τους πυλώνες δημιουργίας πολιτικής συνείδησης. Ίσως οι εξελίξεις να μην είναι τόσο δυσοίωνες τελικά. Ίσως υπάρχει τελικά ελπίδα για αυτό το «πολιτικό ζώο» του Αριστοτέλη. Όπως είπε και ο Ναζίμ Χικμέτ: «Αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς, πώς θα γεννούνε τα σκοτάδια λάμψη;»
Της Ελενας Παρασκευοπούλου

ΑΡΘΡΑ
Ο απόδημος ελληνισμός γυρνάει την πλάτη στις εθνικές εκλογές: Του Βασίλη Βούλγαρη

Οι δυσκολίες και αποκλεισμοί της πλειοψηφίας των απόδημων στην εγγραφή του εκλογικού καταλόγου για τις εθνικές εκλογές με τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος οδηγούν στην περιορισμένη συμμετοχή.
Με στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών την Πέμπτη 20 Ιανουαρίου έχουν κατατεθεί μόλις 5165 αιτήσεις, από τις οποίες οι 3893 εγκρίθηκαν και 400 είναι υπό έλεγχο.
Για ακόμα μια φορά η ελληνική πολιτεία δείχνει ανικανότητα στο να συμπεριλάβει ενεργά την ελληνική ομογένεια στα της χώρας, μια ομογένεια που για δεκαετίες από το 1950 έως και σήμερα είναι ένας πυλώνας οικονομικής στήριξης στη χώρα και αρωγός των εθνικών θεμάτων εκτός συνόρων παρόλη την έλλειψη κοινού εθνικού σχεδιασμού.
Η διαφημιστική καμπάνια εκατομμυρίων του 2021 της ελληνικής κυβέρνησης και οι προσδοκίες για εγγραφή εκατοντάδων χιλιάδων αποδήμων δεν απέδωσε.
Στις καλύτερες προβλέψεις, κύκλοι της κυβέρνησης εκτιμούν ότι δε θα εγγραφούν πάνω από 10.000 και ότι μιας και είναι λίγοι οι μήνες ως προς την προκήρυξη των εκλογών, θα είναι δύσκολο να ανταποκριθεί το υπουργείο στην επεξεργασία και ολοκλήρωση εγγραφών, εάν έρθουν μαζικά την τελευταία στιγμή.
Από την άλλη και για τον ίδιο τον Απόδημο είναι μια ήττα, όταν για χρόνια διεκδικεί την συμμετοχή του και όταν του δίνεται η δυνατότητα δεν συμμετέχει. Αλλά και την γενιά του brain drain, μιας γενιάς που νιώθει απογοητευμένη ενώ δείχνει να μην θέλει ουσιαστικά να συμμετάσχει για να αλλάξει αυτά που κατηγορεί.
Του Βασίλη Βούλγαρη
Εκδότης-Δημοσιογράφος
Μέλος Κ.Π.Ε ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ

ΑΡΘΡΑ
Ευκαιρίες διάδοσης της ελληνικής γλώσσας στο εξωτερικό: Του Γιάννη Ν. Καστελιανού

H κάθε κρίση παράγει ευκαιρίες ή όπως έλεγε ο Ωνάσης η κρίση βγάζει κροίσους. Έτσι και η οικονομική κρίση που έδιωξε εκατοντάδες χιλιάδες νέους επιστήμονες (και όχι μόνο) απο την χώρα, μπορεί να γίνει μοχλός διάδοσης της ελληνικής γλώσσας. Η τρόπος είναι δρομολογώντας προγράμματα επιπρόσθετης εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας σε σχολεία. Αυτό θα μπορούσε να γίνει όπου φοιτούν ικανός αριθμός ελληνόπουλων για να δικαιολογήσει κάτι τέτοιο.
Οι περισσότεροι νέοι Έλληνες που έφυγαν απο την χώρα λόγω της κρίσης δεν ζουν π.χ. γύρω απο βιομηχανίες, όπως οι προγενέστεροι Έλληνες μετανάστες. Είναι διάσπαρτοι στην ενδοχώρα και τις πόλεις κάθε κράτους, στο οποίο δραστηριοποιούνται. Π.χ. σε αρκετά κρατίδια της Γερμανίας, ενδεχομένως και σε άλλες χώρες ανα την Ευρώπη, αν υπάρχουν αρκετά παιδιά σε ένα σχολείο, που η μητρική τους γλώσσα είναι μια άλλη ευρωπαϊκή, τότε υποστηρίζεται η έξτρα εκμάθηση αυτής της γλώσσας στο σχολείο τους. Σε αυτό το εγχείρημα φυσικά εξυπακούεται οτι αρωγός πρέπει να είναι το ελληνικό κράτος για την επιτυχία του.
Ιδανικά το ελληνικό κράτος με ντόπιους φορείς του απόδημου Ελληνισμού σε κάθε χώρα, θα έπρεπε να σιγουρέψει οτι τα ελληνόπουλα θα επιτύχουν όσο μεγαλύτερο συγκεντρωτισμό γίνεται, για να μπορέσει να δικαιολογηθεί η εκμάθηση της ελληνικής, επιπρόσθετα των μαθημάτων του εκάστοτε σχολείου. Είναι σίγουρο οτι παιδιά με κοντινές ή πιο μακρινές ελληνικές ρίζες θα προστίθονταν σε αυτή την προσπάθεια. Καθώς όλο και περισσότερο ξένοι αγοράζουν σπίτια στην Ελλάδα πιθανότατα και παιδιά αυτών να προστεθούν στους μαθητές που θέλουν να μάθουν ελληνικά. Η διάδοση της γλώσσας πρέπει να εντάσσεται σε τυχόν γενικότερες προσπάθειες του ελληνικού κράτους για την διάδοση της ελληνικής κουλτούρας , νεότερης και αρχαίας. Αυτό θα μας κάνει περισσότερο δυνατούς στην απόκτηση ήπιας ισχύος, το οποίο θα αύξανε τους οπαδούς του ελληνισμού και άρα θα είχαμε εν δυνάμει νέους μαθητές που θα ήθελαν να μάθουν την ελληνική, χωρίς να έχουν οποιαδήποτε άλλη σχέση με την Ελληνισμό,εκτός την αγάπη τους γι αυτόν. Ως εκ τούτου, αν όλα λειτουργήσουν όπως πρέπει, τότε θα μπορούσαν να δημιουργηθούν εκατοντάδες διάσπαρτες κοιτίδες Ελληνισμού ανα τον κόσμο, όπου θα εκκολάπτονταν μικροί πρέσβεις της χώρας μας με ελληνικό αίμα ή όχι, οι οποίοι καταρχήν θα ήτνα γνώστες της ελληνικής γλώσσας.
Εν τέλει, με όραμα και οργανωμένη προσπάθεια, συγκερνώντας δυνάμεις απο διάφορα πόστα, μπορούν να γίνουν θαύματα. Ακολουθώντας αυτή την στρατηγική στης διάδοση της ελληνικής στο εξωτερικό, αλλά και σε ποικίλα άλλα θέματα σίγουρα θα λάβει ο Ελληνισμός την θέση που του αρμόζει στο παγκόσμιο στερέωμα.
Γιάννης Ν. Καστελιανός
Διευθυντής έργων πληροφορικής (IT Project Manager)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Πυρκαγιές και αναδάσωση … οτι δεν κάνει το κράτος
Aθώωση των εμπλεκόμενων στον σκάνδαλο Siemens, μια απο τα ίδια…
