Οι γυναίκες που είχαν κάποια σημαντική επιπλοκή στη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, όπως πρόωρο τοκετό, διαβήτη κύησης ή προεκλαμψία (υπέρταση κύησης και λευκωματουρία), εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο ισχαιμικής νόσου έως και 46 χρόνια μετά τη γέννα, δείχνει μια νέα αμερικανο-σουηδική επιστημονική μελέτη.

Όλες οι σοβαρές επιπλοκές της κύησης πρέπει να αναγνωρισθούν πλέον ως παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου στη διάρκεια σχεδόν όλης της ζωής, σύμφωνα με την έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή επιδημιολογίας Κέισι Κραμπ της Ιατρικής Σχολής του Όρους Σινά στη Νέα Υόρκη, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό British Medical Journal (BMJ), ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 2,2 εκατομμύρια γυναίκες, με μέση ηλικία 27 ετών, χωρίς ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου.

Στη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών (κατά μέσο όρο 25 χρόνια, μέγιστο διάστημα τα 46) συσχετίστηκαν οι επιπλοκές κατά την κύηση με την κατοπινή εμφάνιση ισχαιμικής νόσου.

Συνολικά σχεδόν 84.000 γυναίκες (το 3,8%) διαγνώστηκαν με ισχαιμική νόσο σε μέση ηλικία 58 ετών.

Διαπιστώθηκε ότι όσες είχαν κάποια επιπλοκή στην εγκυμοσύνη, είχαν στη συνέχεια αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο σε βάθος χρόνου.

Για παράδειγμα, δέκα χρόνια μετά τη γέννα, η πιθανότητα ισχαιμικής νόσου ήταν διπλάσια στις γυναίκες με υπερτασική διαταραχή κατά την κύηση, 1,7 φορές μεγαλύτερη σε όσες είχαν γεννήσει πρόωρα (πριν την 37η εβδομάδα), 1,5 φορές μεγαλύτερη για όσες είχαν προεκλαμψία, 1,3 φορές μεγαλύτερη για εκείνες με διαβήτη κύησης και 1,1 φορές για όσες είχαν γεννήσει λιποβαρές μωρό.

Οι έγκυες γυναίκες που εμφάνισαν ταυτόχρονα πάνω από μία σοβαρές επιπλοκές, είχαν αντίστοιχα και μεγαλύτερο ισχαιμικό κίνδυνο αργότερα στη ζωή τους. Σε μεγάλο βάθος χρόνου (30 έως 46 χρόνια μετά τη γέννα), ο κίνδυνος είχε μειωθεί, αλλά παρόλα αυτά παρέμενε αυξημένος, κατά 1,1 έως 1,5 φορές.

Η ισχαιμική νόσος προκαλείται από τη στένωση ή το φράξιμο των αιμοφόρων αγγείων που τροφοδοτούν την καρδιά και αποτελεί βασική αιτία θανάτου των γυναικών παγκοσμίως.

Σχεδόν μία στις τρεις έγκυες εμφανίζουν κάποια επιπλοκή, πράγμα που αυξάνει τον κίνδυνο τους για μελλοντικά προβλήματα με την καρδιά τους, γι’ αυτό πρέπει έγκαιρα να συμβουλεύονται γιατρό.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τόσο η κοινωνική απομόνωση όσο κυρίως η μοναξιά σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας, δείχνει μια νέα μεγάλη κινεζο-βρετανική επιστημονική μελέτη.

Και οι δύο παράγοντες παίζουν ρόλο, αλλά ο πιο καθοριστικός είναι σε ποιό βαθμό κάποιος νιώθει μόνος, άσχετα με το πόσο μόνος είναι πραγματικά.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά είναι σημαντικοί παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου. Η νέα έρευνα αναδεικνύει τη συσχέτιση αυτή ειδικά στην περίπτωση της καρδιακής ανεπάρκειας.

Η κοινωνική απομόνωση αφορά την αντικειμενική κατάσταση ανυπαρξίας κοινωνικών επαφών και σχέσεων, ενώ η μοναξιά αφορά το οδυνηρό συναίσθημα αδυναμίας πραγματικής κοινωνικής αλληλεπίδρασης, ακόμη και όταν υπάρχει παρουσία άλλων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τζιχούι Ζανγκ του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Γκουανγκτσού, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “JACC: Heart Failure” του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας, ανέλυσαν βρετανικά ιατρικά αρχεία για περίπου 465.000 άτομα μέσης και τρίτης ηλικίας (μέσος όρος τα 57 έτη) σε βάθος τουλάχιστον 12ετίας, εκ των οποίων σχεδόν 12.900 είχαν διαγνωστεί με καρδιακή ανεπάρκεια.

Διαπιστώθηκε ότι μοναξιά και κοινωνική απομόνωση αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας κατά 15% έως 20%.

Όμως η κοινωνική απομόνωση συνιστά από μόνη της παράγοντα κινδύνου μόνο όταν απουσιάζει το αίσθημα μοναξιάς.

Με άλλα λόγια, αν κάποιος είναι κοινωνικά απομονωμένος και παράλληλα νιώθει μοναξιά, η δεύτερη είναι πιο σημαντική αναφορικά με την πιθανότητα εμφάνισης καρδιακής ανεπάρκειας. Επίσης η μοναξιά αυξάνει τον σχετικό κίνδυνο ακόμη και αν κανείς δεν έχει καθόλου κοινωνική απομόνωση.

Γενικότερα, τόσο η μοναξιά όσο και η κοινωνική απομόνωση είναι συχνότερες στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες. Αν κανείς καπνίζει και είναι υπέρβαρος, ο κίνδυνος για καρδιακή ανεπάρκεια είναι περαιτέρω αυξημένος.

“Τα ευρήματα δείχνουν ότι η επίπτωση της υποκειμενικής μοναξιάς είναι πιο σημαντική από ό,τι της αντικειμενικής κοινωνικής απομόνωσης. Τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι όταν η μοναξιά είναι παρούσα, η κοινωνική απομόνωση δεν είναι πια σημαντική για την εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας.

Η μοναξιά είναι ισχυρότερος παράγοντας ψυχολογικού στρες από ό,τι η κοινωνική απομόνωση και είναι συχνή σε άτομα που είναι εχθρικά ή έχουν στρεσογόνες κοινωνικές σχέσεις”, δήλωσε ο δρ Ζανγκ.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η δεντροφύτευση σε αστικές περιοχές με στόχο την μείωση της θερμοκρασίας τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί να μειώσει κατά ένα τρίτο τον αριθμό των θανάτων που συνδέονται άμεσα με τον ζεστό καιρό και με τα κύματα καύσωνα, όπως ανακοίνωσαν ερευνητές.

Μοντελοποίηση διαπίστωσε ότι αυξάνοντας στο 30% τον αριθμό δέντρων σε μια έκταση μειώνεται κατά 0,4 βαθμούς Κελσίου – κατά μέσο όρο – η κατά τόπους θερμοκρασία στη διάρκεια των θερινών μηνών, αναφέρουν οι επιστήμονες στην επιθεώρηση The Lancet.

Από τους 6.700 πρόωρους θανάτους που αποδίδονται στις υψηλότερες θερμοκρασίες σε 93 ευρωπαϊκές πόλεις στη διάρκεια του 2015, το ένα τρίτο θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Σήμερα, κατά μέσο όρο, μόλις κάτι λιγότερο από 15% αστικού περιβάλλοντος στην Ευρώπη καλύπτεται από κάποιο είδος πρασίνου.

Η μελέτη είναι η πρώτη που προβάλλει τον αριθμό των πρόωρων θανάτων εξαιτίας των υψηλότερων θερμοκρασιών στις πόλεις, οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί από μεγαλύτερη δεντροφύτευση, λέει ο επικεφαλής της, Ταμάρ Ιούνγκμαν, ερευνητής του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Υγείας της Βαρκελώνης.

«Ήδη γνωρίζουμε ότι οι υψηλές θερμοκρασίες σε αστικά περιβάλλοντα συνδέονται με αρνητικά αποτελέσματα υγείας, όπως η καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια, η νοσηλεία και ο πρόωρος θάνατος», αναφέρει ο ίδιος σε ανακοίνωσή του.

Οι πόλεις καταγράφουν υψηλότερες θερμοκρασίες σε σχέση με τα περιβάλλοντα προάστια ή με την εξοχή εξαιτίας των επιπτώσεων της αποκαλούμενης αστικής θερμικής νησίδας.

Αυτή η πλεονάζουσα θερμοκρασία προκαλείται κυρίως από την έλλειψη βλάστησης, από τις εξατμίσεις των κλιματιστικών συστημάτων μαζί με την μαύρη άσφαλτο και με κατασκευαστικά υλικά που εγκλωβίζουν την θερμότητα.

Η κλιματική αλλαγή έχει ήδη εντείνει το πρόβλημα. Τον περασμένο χρόνο η Ευρώπη έζησε το θερμότερο καλοκαίρι στα χρονικά και τον δεύτερο θερμότερο χρόνο.

Οφέλη Για την Υγεία

Οι καύσωνες ανά τον κόσμο καταρρίπτουν ύψη ρεκόρ και τις τελευταίες δεκαετίες έχει αυξηθεί η διάρκειά τους.

Σήμερα, το κρύο εξακολουθεί να προκαλεί περισσότερους θανάτους στην Ευρώπη από την ζέστη. Αλλά τα κλιματικά μοντέλα προβάλλουν ότι οι ασθένειες και ο θάνατος που συνδέονται με τις υψηλές θερμοκρασίες θα αποτελούν μεγαλύτερο βάρος για τις υπηρεσίες υγείας εντός μιας δεκαετίας.

Οι ερευνητές εκτίμησαν τα ποσοστά θνησιμότητας για ανθρώπους άνω των 20 ετών μεταξύ του Ιουνίου και του Αυγούστου του 2015, που αναλογούν σε 57 εκατομμύρια κατοίκους συνολικά.

Τα δεδομένα αυτά αναλύθηκαν σε σχέση με τον ημερήσιο μέσο όρο θερμοκρασίας στις πόλεις σε δύο σενάρια μοντελοποίησης.

Το πρώτο συνέκρινε τη θερμοκρασία της πόλης με και χωρίς αστική θερμική νησίδα. Το δεύτερο προσομείωσε την πτώση της θερμοκρασίας αν αυξανόταν η παρουσία των δέντρων στο 30%.

Κατά μέσον όρο, η θερμοκρασία στις πόλεις ήταν κατά 1,5 βαθμό υψηλότερη το καλοκαίρι του 2015 σε σχέση με την επαρχία. Η πόλη με την μεγαλύτερη διαφορά θερμοκρασίας (4,1C) ήταν η Κλουζ-Ναπόκα της Ρουμανίας.

Σε όλες τις πόλεις, το 75% του συνολικού πληθυσμού ζει σε περιοχές τουλάχιστον κατά ένα βαθμό θερμότερες, ενώ το 20% σε θερμοκρασίες τουλάχιστον δύο βαθμούς υψηλότερες.

Συνολικά πόλεις με τα μεγαλύτερα ποσοστά θανάτων που συνδέονται με τις υψηλές θερμοκρασίες βρίσκονταν στη νότια και ανατολική Ευρώπη.

Παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι οι πράσινοι χώροι μπορεί να έχουν επιπλέον οφέλη για την υγεία όπως η μείωση των κρουσμάτων καρδιαγγειακών προβλημάτων, άνοιας και κακής ψυχικής υγείας, ενώ βελτιώνουν και τις γνωστικές λειτουργίες στα παιδιά και στους ηλικιωμένους.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ – AFP

Επιστήμονες στη Βρετανία ανακοίνωσαν ότι ανέπτυξαν ένα νέο τεστ αίματος που μπορεί να προβλέψει τον κίνδυνο για νόσο Αλτσχάιμερ έως και 3,5 χρόνια προτού υπάρξει η σχετική κλινική διάγνωση με βάση τα συμπτώματα.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης του Βασιλικού Κολλεγίου (King’s) του Λονδίνου, με επικεφαλής την καθηγήτρια Σαντρίν Τουρέτ και τη δρ Αλεξάντρα Μαρούζακ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Brain (Εγκέφαλος).

Οι επιστήμονες πήραν δείγματα αίματος στη διάρκεια αρκετών ετών από 56 ανθρώπους με ήπια γνωστική εξασθένηση, μια κατάσταση που είναι πιθανώς πρόδρομη της άνοιας και στην οποία κάποιος εμφανίζει έκπτωση της γνωστικής ή/και μνημονικής ικανότητάς του.

Μολονότι δεν πρόκειται όλοι όσοι έχουν ήπια γνωστική εξασθένηση να διαγνωσθούν με Αλτσχάιμερ ή άλλη άνοια, η πιθανότητα είναι αυξημένη σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.

Από τους 56 συμμετέχοντες τελικά οι 36 διαγνώσθηκαν με Αλτσχάιμερ.

Η μελέτη έδειξε ότι στους ασθενείς που τελικά εμφάνισαν Αλτσχάιμερ, ήταν δυνατό να βρεθούν κυτταρικές ενδείξεις (αλλαγές στη νευρογένεση εγκεφαλικών κυττάρων στην περιοχή του ιπποκάμπου) στο αίμα τους έως 3,5 χρόνια πριν.

Οι ερευνητές ανάφεραν ότι το νέο τεστ – που μελλοντικά θα δοκιμασθεί σε μεγαλύτερη ομάδα ανθρώπων – θα μπορούσε να συμπληρώσει άλλους βιοδείκτες με βάση το αίμα, όπως τη συσσώρευση των τοξικών πρωτεϊνών αμυλοειδούς και ταυ, που καταγράφουν τα τυπικά σημάδια της ανίατης νευροεκφυλιστικής νόσου.

Η νόσος Αλτσχάιμερ επηρεάζει ήδη από τα πρώτα στάδιά της τον σχηματισμό νέων εγκεφαλικών κυττάρων στον ιππόκαμπο, μια περιοχή που εμπλέκεται στη μάθηση και τη μνήμη.

Προηγούμενες μελέτες είχαν καταφέρει να μελετήσουν τη νευρογένεση και πώς αυτή σχετίζεται με το Αλτσχάιμερ μόνο σε κατοπινά στάδια μέσω νεκροψίας.

Το νέο τεστ ανιχνεύει τις πρώιμες κυτταρικές αλλαγές που σχετίζονται με τη νόσο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι γυναίκες που εμφάνισαν προεκλαμψία κατά την εγκυμοσύνη τους, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα – έως τετραπλάσια – για έμφραγμα και εγκεφαλικό για αρκετά χρόνια μετά τον τοκετό, ενώ ο αυξημένος κίνδυνος μπορεί να διατηρηθεί έως και για 20 χρόνια, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη δανική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Σάρα Χάλουμ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ευρωπαϊκό περιοδικό προληπτικής καρδιολογίας “European Journal of Preventive Cardiology”, ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 1,58 εκατομμύρια γυναίκες.

Από όσες είχαν προεκλαμψία κατά την πρώτη κύηση τους, περίπου το 2% έπαθαν έμφραγμα ή εγκεφαλικό μέσα στις δύο επόμενες δεκαετίες μετά τη γέννα, έναντι ποσοστού 1,2% μεταξύ των γυναικών που δεν είχαν εμφανίσει προεκλαμψία κατά την εγκυμοσύνη τους.

Προεκλαμψία (υπέρταση στην κύηση μαζί με λευκωματουρία) εμφανίζει περίπου το 8% των εγκύων παγκοσμίως. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, στομαχόπονο και ναυτία. Οι γυναίκες μπορεί να μπερδέψουν αυτές τις ενδείξεις με τα συμπτώματα της ίδιας της εγκυμοσύνης και έτσι να μην αναζητήσουν βοήθεια έγκαιρα.

Οι περισσότερες περιπτώσεις είναι ήπιες, αλλά μερικές φορές η προεκλαμψία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές για τη μητέρα και το μωρό.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η προεκλαμψία προδιαθέτει τις γυναίκες για αυξημένη πιθανότητα καρδιαγγειακής νόσου αργότερα στη ζωή τους. Η νέα έρευνα επιβεβαιώνει ότι αυτό ισχύει σε βάθος χρόνου, ενώ ο αυξημένος κίνδυνος ξεκινά νωρίς μετά τον τοκετό.

Συνολικά, διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες με προεκλαμψία έχουν τέσσερις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για έμφραγμα και τρεις φορές για εγκεφαλικό μέσα στην επόμενη δεκαετία μετά τη γέννα, σε σχέση με τις γυναίκες που δεν είχαν εμφανίσει προεκλαμψία κύησης.

Ο κίνδυνος εμφράγματος ή εγκεφαλικού παρέμενε διπλάσιος ακόμη και μετά από 20 χρόνια. Ειδικότερα, οι γυναίκες 30-39 ετών με ιστορικό προεκλαμψίας είχαν πέντε φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για έμφραγμα και τρεις φορές για εγκεφαλικό σε σχέση με τις συνομήλικες τους χωρίς προεκλαμψία.

“Ο μεγαλύτερος κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου μετά από προεκλαμψία εκδηλώνεται σε νεαρές ηλικίες και σχετικά νωρίς μετά τον τοκετό. Αυτό δείχνει ότι οι παρεμβάσεις για την πρόληψη των εμφραγμάτων και των εγκεφαλικών στις εν λόγω γυναίκες δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι τη μέση ηλικία”, δήλωσε η δρ. Χάλουμ.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Επιστήμονες στις ΗΠΑ δημιούργησαν ένα νέο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης με την ονομασία ProGen, που είναι ικανό να δημιουργεί από το μηδέν πρωτεΐνες (τεχνητά ένζυμα) που καταστρέφουν βακτήρια.

Μερικά από αυτά τα ένζυμα που δοκιμάστηκαν στο εργαστήριο, αποδείχθηκε ότι δουλεύουν εξίσου καλά με αυτά της φύσης, ακόμη και όταν οι τεχνητά δημιουργημένες «αλυσίδες» (αλληλουχίες) αμινοξέων τους έχουν σημαντικές διαφορές με οποιαδήποτε γνωστή φυσική πρωτεΐνη.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή βιολογικής μηχανικής Τόμας Φρέιζερ της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιοτεχνολογίας «Nature Biotechnology», δήλωσαν ότι η νέα τεχνολογία – που δουλεύει με παρόμοιο τρόπο με τα «έξυπνα» συστήματα που παράγουν κείμενα – μπορεί να αποδειχθεί πιο ισχυρή από την υπάρχουσα τεχνολογία σχεδιασμού πρωτεϊνών.

Θα δώσει έτσι νέα ώθηση στην ανάπτυξη καινοτόμων πρωτεϊνών χρήσιμων σε διάφορα πεδία, από την ανάπτυξη νέων φαρμακευτικών θεραπειών έως την αποδόμηση των πλαστικών στο περιβάλλον.

Οι ερευνητές τροφοδότησαν το νέο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης (μηχανικής μάθησης) με αλληλουχίες αμινοξέων από 280 εκατομμύρια διαφορετικές πρωτεΐνες κάθε είδους και το άφησαν να επεξεργαστεί τις πληροφορίες αυτές επί μερικές εβδομάδες.

Στη συνέχεια το «έξυπνο» σύστημα δημιούργησε ένα εκατομμύριο δικές του αλληλουχίες, από τις οποίες οι επιστήμονες επέλεξαν 100 για δοκιμή, με βάση την ομοιότητά τους με τις φυσικές πρωτεΐνες.

Τελικά κατέληξαν σε πέντε τεχνητές πρωτεΐνες που δοκιμάστηκαν σε βακτήρια E.coli και συγκρίθηκαν με τις φυσικές. Δύο από τις τεχνητές πρωτεΐνες κατέστρεψαν τους παθογόνους μικροοργανισμούς.

Παρόλο που στις φυσικές πρωτεΐνες ακόμη και μία μόνο μετάλλαξη μπορεί να κάνει μη λειτουργική την πρωτεΐνη, διαπιστώθηκε ότι οι εν λόγω τεχνητές πρωτεΐνες (ένζυμα) ήταν λειτουργικές ακόμη και όταν μόνο το 31% της αλληλουχίας των αμινοξέων τους έμοιαζε με κάποιας γνωστής φυσικής πρωτεΐνης.

«Η ικανότητα δημιουργίας λειτουργικών πρωτεϊνών από το μηδέν δείχνει ότι εισερχόμαστε πλέον σε μια νέα εποχή σχεδιασμού πρωτεϊνών, με πολλές δυνητικές θεραπευτικές εφαρμογές», δήλωσε ο κύριος ερευνητής δρ Αλί Μαντανί της νεοφυούς εταιρείας βιοτεχνολογίας Profluent της Καλιφόρνιας.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ