Μεγάλο παραμένει το ποσοστό θανάτων σε τροχαία δυστυχήματα που προέρχεται από τη μη χρήση ζώνης τα τελευταία χρόνια.

Συγκεκριμένα οι οδηγοί φορτηγών είχαν το υψηλότερο ποσοστό θανάτων σε όλους τους τύπους οχημάτων τα τελευταία 20 χρόνια.

Το 2021, το 60% των οδηγών φορτηγών που έχασαν τη ζωή τους σε τροχαία δυστυχήματα δεν φορούσαν ζώνες ασφαλείας.

Αυτό έδειξε μια έκθεση με θέμα την προστασία των επιβατών κατά τη διάρκεια της οδήγησης που διεξήγαγε η Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Οδικής Κυκλοφορίας των ΗΠΑ.

Ωστόσο, οι επιβάτες επιβατικών οχημάτων που οδηγούν χωρίς ζώνη ασφαλείας δεν τα πηγαίνουν καλύτερα. Ο αριθμός των επιβατών που σκοτώθηκαν σε ατυχήματα από το 2018 έως το 2021 αυξάνεται κάθε χρόνο.

Το 2018 σημειώθηκαν 9.545 θάνατοι, ενώ το 2021, 11.813 επιβαίνοντες οχημάτων που έχασαν τη ζωή τους σε τροχαία (45%) δεν φορούσαν ζώνη ασφαλείας.

Τα δεδομένα δείχνουν ότι με την πάροδο των ετών, το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων συμβαίνουν κυρίως τη νύχτα σε σχέση με τη διάρκεια της ημέρας.

Το 2021, το 57% των ανθρώπων που έχασαν την ζωή τους στην άσφαλτο το βράδυ δεν φορούσαν ζώνη ασφαλείας, σε σύγκριση με το 43% που έχασαν την ζωή τους κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Όλα αυτά συμβαίνουν όταν η ζώνη ασφαλείας αποτελεί το βασικότερο σύστημα παθητικής ασφαλείας ενός αυτοκινήτου. Μάλιστα χωρίς τη χρήση της τα υπόλοιπα υποσυστήματα, όπως για παράδειγμα οι αερόσακοι μπορεί να γίνουν επικίνδυνα για την ακεραιότητα οδηγού και επιβατών.

Από το 1959 που πρωτοεμφανίστηκε η ζώνη ασφαλείας από την Volvo μέχρι και σήμερα, έρευνες κάνουν λόγο ότι έχουν σωθεί πάνω από ένα εκατομμύριο ζωές σε ολόκληρο τον κόσμο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σε υπουργούς Μεταφορών από όλο τον κόσμο, σχετικά με την παγκόσμια πρόκληση της απαλλαγής από τις ανθρακούχες μεταφορές, απευθύνθηκε ο Λούκα ντε Μέο, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ACEA και του Ομίλου Renault, μιλώντας στη Σύνοδο Κορυφής του Διεθνούς Φόρουμ Μεταφορών (ITF).

«Η κλιματική αλλαγή είναι ένα πλανητικό πρόβλημα που απαιτεί μια παγκόσμια προοπτική», δήλωσε ο Λούκα ντε Μεο κατά την ανοιχτή υπουργική σύνοδο της ITF. Ωστόσο, επεσήμανε ότι ενδέχεται να χρειαστούν διαφορετικές προσεγγίσεις σε διαφορετικές περιοχές του κόσμου.

«Οι ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες, συχνά με παγκόσμιο αποτύπωμα και εύρος αγοράς, είναι σε καλή θέση να δουν ότι η προσέγγιση για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές θα πρέπει να είναι διαφορετική ανά περιοχή, απλώς και μόνο επειδή οι συνθήκες εκκίνησης είναι διαφορετικές. Δεν θα υπάρξει καμία ασημένια σφαίρα για να φέρει όλες τις αγορές παγκοσμίως στο ίδιο επίπεδο οικολογικής απόδοσης ταυτόχρονα».

Ο Λούκα ντε Μέο τόνισε τη δέσμευση της αυτοκινητοβιομηχανίας για απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές.

«Παγκοσμίως, οι κατασκευαστές οχημάτων και οι κατασκευαστές μπαταριών επενδύουν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια αυτή τη δεκαετία στη μετάβαση στα ηλεκτρικά οχήματα – ένα ποσό που είναι πολύ υψηλότερο από οποιονδήποτε άλλο κλάδο».

Ωστόσο, αυτή η μετάβαση δεν μπορεί να καθοδηγηθεί μόνο από την αυτοκινητοβιομηχανία, προειδοποίησε.

«Είναι ένα ομαδικό άθλημα που πρέπει να παίξουμε μαζί, δουλεύοντας σε ολόκληρη την αλυσίδα αξίας. Αυτό που χρειαζόμαστε από τους δημόσιους φορείς είναι να αναλάβουν την ευθύνη για την ενορχήστρωση των στρατηγικών των διαφορετικών παικτών: αυτοκινητοβιομηχανία, εξόρυξη, ενέργεια, βιομηχανία υποδομών».

Ο συντονισμός μεταξύ χωρών και περιοχών του κόσμου είναι επίσης κρίσιμος, επισήμανε, ζητώντας παγκόσμια συνεργασία.

«Χρειαζόμαστε ένα πολύ υψηλό επίπεδο συνεργασίας και συνεργασία σε υψηλό επίπεδο, για να διασφαλίσουμε το εμπόριο, την ανταγωνιστικότητα, τις οικονομίες κλίμακας και κοινά πρότυπα.

Αντιμέτωπος με τις τεράστιες επενδύσεις που απαιτούνται επειγόντως για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής, ο κόσμος δεν έχει την πολυτέλεια να εγκαταλείψει την οικονομική αποδοτικότητα που προσφέρει μια παγκόσμια και ανοιχτή αγορά. Και για αυτό χρειαζόμαστε αμοιβαιότητα, σεβασμό των πολυμερών κανόνων και ίσους όρους ανταγωνισμού».

Το θέμα της Συνόδου Κορυφής ITF 2023, που πραγματοποιήθηκε στη Λειψία της Γερμανίας, είναι η «Ενίσχυση βιώσιμων οικονομιών μέσω του οικολογικού χαρακτήρα των μεταφορών».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το Flood Hub επεκτείνεται σε 80 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, παρέχοντας προβλέψεις έως και 7 ημέρες πριν από μια πλημμύρα, σε 460 εκατομμύρια ανθρώπους.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, φαινόμενα φυσικών καταστροφών, όπως είναι οι πλημμύρες, αυξάνονται συνεχώς σε συχνότητα και ένταση εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, απειλώντας την ασφάλεια και τις συνθήκες διαβίωσης των πληθυσμών.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, καταστροφικές πλημμύρες επηρεάζουν κάθε χρόνο πάνω από 250 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη, προκαλώντας ζημιές ύψους περίπου 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Ως μέρος της προσπάθειάς της να αξιοποιήσει την Τεχνητή Νοημοσύνη για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, η Google ανακοίνωσε ότι επεκτείνει τα συστήματά της για την πρόβλεψη πλημμυρών σε 80 χώρες.

Έτσι, με την ένταξη 60 νέων χωρών από ολόκληρη την Ευρώπη (συμπεριλαμβανομένων περιοχών της Ελλάδας), την Αφρική, την περιοχή Ασίας και Ειρηνικού, καθώς και τη Νότια και Κεντρική Αμερική, η πλατφόρμα Flood Hub περιλαμβάνει πλέον μερικές από τις περιοχές του κόσμου με το μεγαλύτερο ποσοστό έκθεσης σε κινδύνους από πλημμύρες ή άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα, προστατεύοντας 460 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη.

Το Flood Hub μπορεί να χρησιμοποιείται από κυβερνήσεις, οργανισμούς βοήθειας και μεμονωμένους χρήστες, προκειμένου να λαμβάνουν εγκαίρως τα απαραίτητα μέτρα και να προετοιμάζονται για πιθανές πλημμύρες, έχοντας πρόσβαση σε δεδομένα και προβλέψεις βάθους 7 ημερών. Πρόκειται για σημαντική βελτίωση σε σχέση με πέρυσι, όπου τέτοιες πληροφορίες ήταν διαθέσιμες σε βάθος μόλις 48 ωρών.

Το σύστημα Τεχνητής Νοημοσύνης του Flood Hub χρησιμοποιεί πλήθος διαφορετικών δημόσιων πηγών πληροφοριών, όπως δελτία καιρού και δορυφορικές εικόνες. Στη συνέχεια, συνδυάζει δύο μοντέλα: το Hydrologic Model, το οποίο προβλέπει την ποσότητα νερού που ρέει σε ένα ποταμό και το Inundation Model, που προβλέπει ποιες περιοχές θα επηρεαστούν και σε τι ύψος θα φτάσουν τα νερά.

Η Google λάνσαρε το 2018 το σύστημα flood forecasting στην Ινδία, επεκτείνοντάς το, στη συνέχεια, στο Μπαγκλαντές, ως βοήθημα για την αντιμετώπιση των καταστροφικών πλημμυρών που συμβαίνουν εκεί κάθε χρόνο. Χάρη στη πρόοδο που έχει σημειωθεί στα παγκόσμια συστήματα πρόβλεψης μέσω Τεχνητής Νοημοσύνης και Μηχανικής Μάθησης, το 2022 η Google κατάφερε να διαθέσει την τεχνολογία αυτή σε 18 επιπλέον χώρες, ανοίγοντας τον δρόμο για παγκόσμια επέκταση.

Το Flood Hub αποτελεί μέρος του προγράμματός της Google Crisis Response για την παροχή έγκυρων πληροφοριών και πηγών σε στιγμές κρίσης – όπως πλημμύρες, πυρκαγιές και σεισμούς. Εδώ και πάνω από μια δεκαετία, συνεργάζεται με ομάδες άμεσης δράσης για την ανάπτυξη τεχνολογίας και προγραμμάτων που συμβάλλουν στη προστασία του κόσμου, την ενημέρωση του και την αποφυγή της έκθεσης του σε κίνδυνο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πριν από χρόνια, τα περισσότερα αυτοκίνητα διέθεταν ρεζέρβα. Σήμερα στα καινούρια αυτοκίνητα η ρεζέρβα είναι είδος προς εξαφάνιση.

Οι λόγοι που οδήγησαν τους κατασκευαστές να βγάλουν την ρεζέρβα από τα αυτοκίνητά τους είναι ότι τα σημερινά ελαστικά έχουν καλύτερη τεχνοτροπία, είναι πιο αξιόπιστα και το υλικό τους είναι πιο ανθεκτικό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Από την άλλη, τα τελευταία χρόνια οι δρόμοι είναι καλύτεροι και οι κακοτεχνίες του οδοστρώματος λιγότερες. Βέβαια ακόμη υπάρχουν κακοί δρόμοι, λακκούβες και μπαλώματα, όμως όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό.

Η λιγότερη καταπόνηση των ελαστικών έχει ως αποτέλεσμα τα ελαστικά να διατηρούνται σε καλύτερη κατάσταση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Η απουσία της ρεζέρβας συνεπάγεται μεγαλύτερο αποθηκευτικό χώρο. Ειδικά τώρα όπου η υβριδική τεχνολογία φέρει μεγάλες μπαταρίες με μεγάλη χωρητικότητα, η εκμετάλλευση ακόμη και ενός χιλιοστού είναι σημαντική.

Οι ρεζέρβες ήταν κάποτε απαραίτητες γιατί δεν υπήρχε άλλη επιλογή επισκευής ελαστικών. Σήμερα υπάρχουν τα κιτ επισκευής ελαστικών, που δίνουν άμεση λύση, αρκεί το πρόβλημα να είναι μικρό και όχι να μιλάμε για σχίσιμο του ελαστικού.

Η χρησιμοποίηση ελαστικού Run Flat εξασφαλίζει ότι το αυτοκίνητο δεν θα μείνει στο δρόμο, αλλά θα μπορεί να πάει μέσα σε ένα εύλογο μικρό χρονικό διάστημα μέχρι κάποιο συνεργείο για να επιδιορθωθεί το πρόβλημα.

Δεν θα πρέπει να παραγνωρίσουμε επίσης και το αρχικό κόστος μιας ρεζέρβας για τις αυτοκινητοβιομηχανίες. Αυτές στην προσπάθειά τους να μειώσουν το κόστος παραγωγής κάθε μονάδας παραλείπουν τις ρεζέρβες.

Η απουσία ρεζέρβας, σημαίνει παράλληλα και απουσία σχετικών κλειδιών που επίσης ανεβάζουν το κόστος.

Τέλος, το αυτοκίνητο χωρίς τη ρεζέρβα ζυγίζει λιγότερο. Αυτό έχει θετικές επιπτώσεις στην κατανάλωση καυσίμου, αλλά και τις εκπομπές ρύπων.

Μετά την μεγάλη προσπάθεια των εταιρειών να μειώσουν καταναλώσεις και ρύπους, η ύπαρξη ρεζέρβας σίγουρα μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι μπαταρίες στα ηλεκτρικά οχήματα διαθέτουν υψηλό ενεργειακό περιεχόμενο, υψηλή απόδοση, μεγάλη διάρκεια ζωής, μέγιστη ασφάλεια και χαμηλό κόστος.

Όμως μπορεί η τεχνολογία να πάει ένα βήμα πιο πέρα, δίνοντας οριστική λύση στο θέμα της αυτονομίας. Οι μηχανικοί της Porsche επισημαίνουν ότι οι μπαταρίες της επόμενης γενιάς, οι οποίες θα είναι έτοιμες πολύ σύντομα, θα προσφέρουν αυτονομία μέχρι και 1.300 χιλιόμετρα σε ένα premium αυτοκίνητο και θα χρειάζονται μόλις λίγα λεπτά της ώρας για την φόρτισή τους, προσεγγίζοντας τους χρόνους πλήρωσης των αυτοκινήτων με υγρά καύσιμα.

Αυτά τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο περιοδικό «Porsche Engineering», με την επισήμανση ότι έχουν γίνει ήδη δοκιμές στα ηλεκτρικά μοντέλα Taycan και Macan.

«Το καθαρό λίθιο είναι το ιδανικό υλικό ενεργής ανόδου όσον αφορά την ενεργειακή πυκνότητα. Για λόγους ασφαλείας οι γραφίτες χρησιμοποιούνται επί του παρόντος κυρίως ως ενεργά υλικά ανόδου που μπορούν να απορροφήσουν ιόντα λιθίου.

Επιπλέον, η ικανότητα φόρτισης των μπαταριών είναι πολύ υψηλή και η τιμή τους σχετικά χαμηλή. Η διάρκεια ζωής τους είναι 1.500 έως 3.000 πλήρους κύκλους φόρτισης μέχρι να επιτευχθεί η υπολειπόμενη χωρητικότητα 80%. Μέχρι τότε οι μπαταρίες δεν παρουσιάζουν κανένα πρόβλημα», αναφέρει ο Falko Schappacher, εμπορικός και τεχνικός διευθυντής του MEET Battery Research Center στο Πανεπιστήμιο του Munster (WWU).

Σύμφωνα με τους ερευνητές με την νέα τεχνολογία μια μπαταρία μπορεί να φορτιστεί έως 80% σε λιγότερο από 15 λεπτά. Κάτι τέτοιο θα έδινε λύσεις στην ηλεκτροκίνηση.

Σημαντικό ρόλο παίζουν και τα υλικά στην κάθοδο της μπαταρίας. Εντατικές εργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη για τη βελτιστοποίηση των ενεργών υλικών για την κάθοδο. Το σημαντικό σε αυτή την περίπτωση είναι ένας συνδυασμός μεγάλης χωρητικότητας φόρτισης και υψηλού ηλεκτροχημικού δυναμικού του υλικού.

Προς το παρόν, το οξείδιο λιθίου-νικελίου-κοβαλτίου-μαγγανίου σε αναλογία 6:2:2 (όσον αφορά τα μέρη νικέλιο, κοβάλτιο και μαγγάνιο) χρησιμοποιείται συχνότερα στην ηλεκτροκίνηση στην Ευρώπη.

Στο μέλλον, το μερίδιο του νικελίου είναι πιθανό να αυξηθεί, ενώ το κοβάλτιο και το μαγγάνιο θα χρησιμοποιηθούν σε μικρότερο βαθμό. Το αυξανόμενο μερίδιο του νικελίου υπόσχεται υψηλότερες δυνατότητες φόρτισης.

Περαιτέρω δυνατότητες βελτιστοποίησης προσφέρει ο διαχωριστής της μπαταρίας, ο οποίος αποτελείται από πολύ λεπτές μεμβράνες που αποτελούνται κυρίως από πολυαιθυλένιο ή πολυπροπυλένιο.

Αυτό, ωστόσο, που προβληματίζει είναι αν η υπάρχουσα υποδομή μπορεί να εξυπηρετήσει τόσο μεγάλα ηλεκτρικά φορτία της νέας γενιάς μπαταριών. Θα πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία και προτεραιότητα στις υποδοχές φόρτισης οι οποίες θα χρειάζονται ενεργή ψύξη, έτσι ώστε να μπορούν να πραγματοποιούνται αξιόπιστα υψηλές δυνατότητες φόρτισης άνω των 500 kW. Αυτή η τεχνολογία θέλει υγρόψυκτα καλώδια φόρτισης, κάτι για το οποίο μίλησε και υπέδειξε η Tesla.

Με δεδομένο ότι οι μπαταρίες είναι ένα κομμάτι της ηλεκτροκίνησης, η οποία διανύει τα πρώτα της βήματα, υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. Έτσι στο μέλλον θα δούμε κοσμογονικές αλλαγές στον τομέα των μπαταριών, καθώς θα δοθούν λύσεις σε σημαντικά θέματα όπως είναι αυτά της αυτονομίας EV και των γρήγορων φορτίσεων.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Στις 9 Ιουλίου 1956 σημειώθηκε ένας πολύ ισχυρός και καταστροφικός σεισμός μεγέθους 7,5 Ρίχτερ, με επίκεντρο τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Αμοργού, Ανύδρου και Ανάφης.

Τα περιορισμένα μέσα της εποχής είχαν ως αποτέλεσμα οι γνώσεις μας για τον σεισμό αυτό να είναι λίγες και ο ακριβής εντοπισμός του επίκεντρου, αδύνατος.

Εξήντα επτά χρόνια μετά, μια διεθνής ωκεανογραφική αποστολή επιχειρεί να εντοπίσει, με τη βοήθεια εξελιγμένου ρομπότ, πληροφορίες για αυτόν τον ισχυρότερο σεισμό της Μεσογείου τα τελευταία 200 χρόνια.

Δεν ήταν μόνο ο κύριος σεισμός της 9ης Ιουλίου καταστροφικός. Τον διαδέχτηκε 13 λεπτά αργότερα ισχυρότατος μετασεισμός μεγέθους 7,2 Ρίχτερ κοντά στη Σαντορίνη, που προκάλεσε ζημιές και κόστισε πολλές ανθρώπινες ζωές.

Επίσης, προκλήθηκε μεγάλο τσουνάμι που πλημμύρισε τις ακτές από τη Φολέγανδρο ως την Τουρκία, με τα κύματα να φτάνουν μέχρι και τα 20 μέτρα στην Αμοργό. Το επίκεντρο και τα ρήγματα του σεισμού δεν ήταν γνωστά και οι λίγες μελέτες που έγιναν τότε στην ξηρά και τη θάλασσα δεν αποκάλυψαν τι πραγματικά συνέβη.

Κατά τη διάρκεια προηγούμενων ωκεανογραφικών αποστολών έγιναν γεωφυσικές μελέτες, όπου αποτυπώθηκε η μορφολογία του υποθαλάσσιου πυθμένα ανάμεσα στη Σαντορίνη, την Αμοργό, την Ανάφη και την Αστυπάλαια και εντοπίστηκαν σε μέγιστο βάθος 750 μέτρων τρία υποθαλάσσια ρήγματα παράλληλα το ένα με το άλλο, σε απόσταση 70 χιλιομέτρων.

Μια διεθνής ομάδα εκτελεί υποθαλάσσιες έρευνες στην ίδια περιοχή τα τελευταία δύο χρόνια, για να ρίξει φως στον μηχανισμό που ενεργοποίησε τον καταστροφικό σεισμό και το επακόλουθο τσουνάμι.

Στην ομάδα συμμετέχουν η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Εύη Νομικού, αλλά και επιστήμονες από ερευνητικά ιδρύματα της Γαλλίας, οι Φρεντερίκ Λεκλέρκ από το Πανεπιστήμιο Cote d’ Azur, Ναταλί Φουγιέ από το ινστιτούτο Institut du Physique du Globe του Παρισιού και Χαβιέ Εσκαρτέν από τη Σχολή Ecole Normale Superieure de Paris.

Το υποθαλάσσιο ρήγμα της Αμοργού, εξηγεί η κ. Νομικού στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «είναι ένα από τα πιο ενεργά ρήγματα του ελληνικού θαλάσσιου χώρου και είναι σημαντικό να έχουμε στοιχεία για τη γεωμετρία του, αλλά και για πρώτη φορά οπτικά δεδομένα από τον “καθρέφτη” του ρήγματος, δηλαδή τη λεία επιφάνεια που δημιουργείται κατά τη μετακίνηση του εδάφους έπειτα από σεισμό. Ο στόχος μας είναι να κατανοήσουμε τον μηχανισμό γένεσης του σεισμού του 1956 και του τσουνάμι που προκλήθηκε».

Ένα ρομπότ, πολύτιμος βοηθός

Πολύτιμος βοηθός στην έρευνά τους είναι το ρομποτικό όχημα Ariane, το οποίο έχει τη δυνατότητα να καταδυθεί σε βάθος μέχρι 2.500 μέτρα και να παραμείνει εκεί έως και έξι ώρες σε κάθε κατάδυση.

Οι 4Κ κάμερες που διαθέτει καταγράφουν τη μορφολογία του υποθαλάσσιου πυθμένα και επιτρέπουν στους ερευνητές να δουν και να μελετήσουν το ανάγλυφο με μέγιστη ταχύτητα τα 0,5 μέτρα ανά δευτερόλεπτο.

Εξοπλισμένο με δύο μηχανικούς βραχίονες, είναι επίσης σε θέση να συλλέξει ιζήματα σε σωλήνες μήκους 30 εκατοστών που ονομάζονται πυρήνες.

Οι οκτώ πυρήνες με ιζήματα που συλλέχθηκαν θα βοηθήσουν στη χρονολόγηση του υποθαλάσσιου αναγλύφου.

Για τις ανάγκες της έρευνας, το Ariane καταδύθηκε εννιά φορές για συνολικά 26 ώρες και διένυσε συνολικά 13 χιλιόμετρα εξερευνώντας τη ζώνη του ρήγματος της Αμοργού και των άλλων ρηγμάτων.

Τράβηξε χιλιάδες φωτογραφίες, οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή τρισδιάστατων μοντέλων που θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να μετρήσουν την παραμόρφωση του θαλάσσιου πυθμένα.

Επιπλέον, στις έρευνες συμμετείχε και το γαλλικό ωκεανογραφικό πλοίο «L’ Europe», που είναι εξοπλισμένο με πολυδεσμικό σύστημα χαρτογράφησης για την καταγραφή της υποθαλάσσιας μορφολογίας σε παράκτιες περιοχές.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας αλλά και τις μέρες που επικρατούσαν θυελλώδεις άνεμοι που εμπόδιζαν το ρομποτικό σκάφος να καταδυθεί, το «L’ Europe» συγκέντρωσε βαθυμετρικά δεδομένα στην παράκτια ζώνη της Ανάφης και της Αμοργού. Τα υψηλής ανάλυσης βαθυμετρικά δεδομένα θα χρησιμοποιηθούν στη μοντελοποίηση της διάδοσης του τσουνάμι του 1956, προκειμένου να κατανοηθεί καλύτερα ο μηχανισμός δημιουργίας του.

Εξάλλου, οι ερευνητές εντόπισαν πολλές υποθαλάσσιες κατολισθήσεις που πιθανώς συνδέονται με τον σεισμό του 1956 και οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν ενισχύσει τα παλιρροϊκά κύματα.

Αυτή την περίοδο είναι σε εξέλιξη η επεξεργασία και η ερμηνεία των δεδομένων, προκειμένου να σχηματιστεί καλύτερη εικόνα γι’ αυτά τα γεγονότα του παρελθόντος και να υπάρξει καλύτερη κατανόηση του μέλλοντος σε μια από τις πιο ενεργές γεωδυναμικά περιοχές του ελληνικού υποθαλάσσιου χώρου.

Τα πρώτα ερευνητικά αποτελέσματα που προκύπτουν από την έρευνα, όπως αναφέρει η κ. Νομικού στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, είναι ότι ο θαλάσσιος χώρος ανάμεσα στην Αμοργό και τη Σαντορίνη «είναι γεωδυναμικά ενεργός με πολλούς γεωκινδύνους. Έχουμε όμως, πλέον στη διάθεσή μας υψηλής ανάλυσης γεωφυσικά δεδομένα και τρισδιάστατα μοντέλα αναγλύφου, που θα μας βοηθήσουν να μελετήσουμε καλύτερα την παραμόρφωση του πυθμένα μετά τον σεισμό του 1956».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ