ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΘΕΟΦΑΝΗ ΛΑΠΠΑ: Ο νέος προϊστάμενος του …
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΘΕΟΦΑΝΗ ΛΑΠΠΑ: Ο νέος προϊστάμενος του Ι. Ναού Αγίου Ανδρέα Ντίσελντορφ «ανοίγει τα χαρτιά του»
Διαθέτει το χάρισμα του καθαρού και δυνατού λόγου και συνάμα η παρουσία του συνδυάζεται με την ταπεινότητα και την απλότητα.
Μετά από πέντε χρόνια διακονίας στην εκκλησία του Αγ. Ανδρέα στο Ντίσελντορφ και προσφάτως, στην κεφαλή αυτής, αναμφίβολα μια κουβέντα μαζί του, προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον.
Ο Αρχιμανδρίτης κ. Θεοφάνης Λάππας προϊστάμενος του Ι. Ναού Αγίου Ανδρέα, αποδέχθηκε ευγενικά το αίτημά μας για μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.
Μας υποδέχθηκε στο φιλόξενο γραφείο του και μας μίλησε για όλα εκείνα που καθημερινά μας απασχολούν και τα οποία του εκθέσαμε υπό μορφή ερωτήσεων. Μας μίλησε για τα παιδικά του χρόνια στη Σκοτούσσα Σερρών όπου γεννήθηκε, για τις σπουδές, για τους λόγους και τα πρόσωπα που τον έστρεψαν στην ιεροσύνη, για την διακονία του στη Διασπορά αλλά και τον ρόλο της εκκλησίας στο σήμερα.
-Σας ευχαριστούμε πολύ που δεχθήκατε να απαντήσετε στις ερωτήσεις μας για τους αναγνώστες της εφημερίδας «Ευρωπολίτης». Πείτε μας λίγα λόγια (τόπος γέννησης, πατρική οικογένεια, σπουδές) για να κάνουμε μία πρώτη γνωριμία μαζί Σας.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο χωριό μου, Σκοτούσσα στις Σέρρες. Σε μια φτωχή, αγροτική οικογένεια με πολλές δυσκολίες και στερήσεις, αλλά είχα το μυαλό μου στα γράμματα. Πέρασα με τις τότε πανελλήνιες εξετάσεις στη θεολογική σχολή της Θεσσαλονίκης, γιατί από τα δεκαπέντε μου χρόνια, είχα βάλει στόχο να γίνω Ιερέας. Παράλληλα γράφτηκα ως δόκιμος μοναχός στη Μονή Δοχειαρίου στο Αγ. Όρος, προκειμένου να δοκιμάσω τον εαυτό μου στη μοναχική ζωή. Έτσι στο τέταρτο έτος των σπουδών μου έγινα μοναχός και χειροτονήθηκα Διάκονος. Όταν έγινα εικοσιτεσσάρων , ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος με χειροτόνησε πρεσβύτερο και Αρχιμανδρίτη και μου ανέθεσε τη διοίκηση της ιστορικής Μονής Άνω Ξενιάς στην περιοχή του Βόλου. Στη Γερμανία ήρθα τρία χρόνια μετά, με την ευλογία του Μητροπολίτη μας Αυγουστίνου, για να διακονήσω την ελληνόφωνη Διασπορά. Τα τελευταία πέντε χρόνια στην ενορία του Αγ. Ανδρέα στο Ντύσσελντορφ.
Τι σας οδήγησε σε αυτή την διαδρομή ;
Η κλήση, η κλίση, το βίωμα και το σχέδιο του Θεού! Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν μέσα στην Εκκλησία. Εκκλησιασμός, Κατηχητικό, Εξομολόγηση… Σίγουρα βρέθηκαν στη διαδρομή μου και άνθρωποι που με ενέπνευσαν στην πνευματική ζωή. Έχω διαβάσει αρκετούς βίους Αγίων, αλλά το να βλέπεις την αρετή στην πράξη είναι απαράμιλλο.
Πόσο εύκολος ή δύσκολος είναι ο δρόμος ενός λειτουργού της Εκκλησίας ;
Όταν είναι η ζωή σου, το όλο και το τέρμα σου, είναι εύκολος δρόμος. Αν κρύβεται πίσω απ αυτό ιδιοτέλεια, τότε δυσκολεύει… Σίγουρα υπάρχει ο πειρασμός σε κάθε γωνιά να σε πολεμήσει, να σ απογοητεύσει, να σ αποδυναμώσει. Ως άνθρωποι έχουμε χρέος να γνωρίζουμε τον καλό και τον κακό μας εαυτό. Το μυστικό της επιτυχίας είναι να καλλιεργήσω τα χαρίσματά μου και να εναντιωθώ στα πάθη μου. Στο βάθος υπάρχει κήπος, ο Παράδεισος!
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για έναν ιερωμένο να λειτουργεί σε μια άλλη χώρα ;
Ο κάθε Ιερέας είναι στρατιώτης του Χριστού, της Εκκλησίας. Θα βρεθεί εκεί που εκκλησία τον χρειάζεται. Η δυσκολία αφορά στη προσαρμογή στα δεδομένα του κάθε τόπου. Έχουμε ορθοδόξους ιερείς στη Σιγκαμπούρη, στην Αργεντινή, σε χώρες της Αφρικής, που διακονούν με αυταπάρνηση κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Εδώ στο κέντρο της Ευρώπης, τα πράγματα είναι πολύ ευκολότερα. Δύσκολα ήταν στα πρώτα χρόνια της μετανάστευσης, όπου δεν υπήρχε ορθόδοξος Ναός και οι λιγοστοί Ιερείς έπρεπε να διανύουν μεγάλες αποστάσεις για να εξυπηρετούν τις λατρευτικές και μυστηριακές ανάγκες των Ελλήνων.
Τους τελευταίους μήνες αναλάβατε νέα καθήκοντα, αυτά του Προϊσταμένου της ενορίας μας.
Δε θα τα χαρακτήριζα νέα καθήκοντα επειδή ότι έκανα θα συνεχίσω να το κάνω. Απλώς είναι μεγαλύτερο το βάρος της ευθύνης. Η εκκλησιαστικές θέσεις δε γίνεται από τη φύση της εκκλησίας να έχουν χαρακτήρα εξουσίας. Είναι διακονία! Όσο ψηλότερα, τόσο μεγαλύτερος Σταυρός. Αυτή λοιπόν τη διακονία θα συνεχίσω να προσφέρω με τις μικρές μου δυνάμεις στην Ενορία μας. Και ξέρετε… Νιώθω μέσα μου ένα χρέος που θα πληρώνω και θα μένει πάντα ανεξόφλητο, γιατί οι άνθρωποι μας εδώ με περιέβαλαν με απεριόριστη αγάπη από την πρώτη στιγμή.
Σ αυτό το πλαίσιο η κάθε ημέρα είναι γεμάτη. Πρέπει να εξομολογηθώ ότι η δουλειά του γραφείου δε μου είναι συμπαθής. Αγαπώ τη ποιμαντική, θέλω να βρίσκομαι ανάμεσα στους πιστούς, ν αφουγκράζομαι τις δυσκολίες, τα προβλήματά τους, τα ερωτήματα και τις αμφιβολίες τους. Έχουμε συχνά ασθενείς που νοσηλεύονται. Μοναχικούς ανθρώπους, ηλικιωμένους σε ιδρύματα. Πρέπει ο ιερέας να είναι και εκεί. Όπως και στις χαρές και στις γιορτές τους. Αυτά όλα βέβαια, είναι συνέχεια της διακονίας και της προσφοράς του προκατόχου μου.
Από την άλλη είναι και η γερμανική πλευρά. Στις σχέσεις μας με τις άλλες εκκλησίες και με την πόλη φυσικά, οφείλουμε να είμαστε παρόντες. Δε θέλουμε και δε γίνεται να απομονωθούμε και να γίνουμε ένα γκέτο. Τόσο ο ελληνισμός όσο και η ορθοδοξία είναι τεράστια μεγέθη. Και δυστυχώς πολλοί, ακόμα και σε υψηλές θέσεις ευθύνης, δεν το έχουν αντιληφθεί.
Ποιοι είναι οι στόχοι σας ;
Πολλοί! Παρέλαβα πολύ καλές δομές, τις οποίες οφείλω να επεκτείνω. Θα ήθελα πρώτα απ όλα να επενδύσω στους υπάρχοντες χώρους, βάζοντας και τη δίκη μου ανακαινιστική σφραγίδα. Και γιατί όχι να δημιουργηθούν και καινούργιοι. Οι πρώτοι μετανάστες ήταν όλοι νέοι και είχαν στο νου τους πάντα την επιστροφή στην πατρίδα. Τώρα πρέπει να δημιουργήσουμε καινούργιες συνθήκες, π.χ. έχουμε ηλικιωμένους, να μεριμνήσουμε για έναν δικό τους χώρο. Οι νέοι μας, τα παιδιά που βαπτίζουμε, τα ζευγάρια που παντρεύουμε.. αναρωτήθηκε κανείς τι γίνεται ένα δύο χρόνια μετά; Θα προσπαθήσω να επενδύσω στον εθελοντισμό και να δημιουργηθούν καλοί και υγιείς πυρήνες για κάθε ομάδα από τις παραπάνω. Ήδη δρομολογούνται μηνιαίως ομιλίες με καλούς και ειδικευμένους ομιλητές σε θέματα οικογενειακών σχέσεων, θέματα διαπαιδαγώγησης κτλ. Έπειτα η Κατήχηση που είναι ένα ουσιαστικό κομμάτι της ζωής της εκκλησίας θα πρέπει να οργανωθεί μεθοδικά. Είναι ανώτερο το να μάθουμε τη δύναμη της λατρείας και το περιεχόμενό της , από ότι να πηγαίνω από συνήθεια. Το ξεδίπλωμα της ποιότητας του πολιτισμού μας, η όμορφη μουσική μας παράδοση, η τέχνη της αγιογραφίας, θα με απασχολήσουν στο εγγύς μέλλον. Πρέπει μάλλον να σταματήσω εδώ….
Ποιος είναι ο ρόλος του Ιερέα στην σύγχρονη κοινωνία που μαστίζεται από τόσα προβλήματα ;
Θα απαντήσω επιγραμματικά. Λειτουργικός, κατηχητικός, ενωτικός, εμπνευστικός, σύγχρονος, δραστήριος, θεραπευτικός και παρηγορητικός. Σημειώστε όμως ότι η καραμέλα της σύγχρονης και διεφθαρμένης εποχής δεν υπάρχει. Αν διαβάσετε παλαιά Διαθήκη θα δείτε τους προφήτες και τους κριτές να στηλιτεύουν τη διαφθορά. Ο Χριστός χαρακτηρίζει τη γενεά του άπιστη και διεστραμμένη. Ο Χρυσόστομος το ίδιο, οι βυζαντινοί συγγραφείς, οι ιεροκήρυκες του 20ου αιώνα. Λοιπόν, η διαφορά μας είναι ότι βλέπουμε μέσα στις οθόνες μας τις ζωές άλλων ανθρώπων και ταυτιζόμαστε.
Σήμερα η πατρίδα αντιμετωπίζει μεγάλη οικονομική κρίση αλλά και κρίση αξιών. Δυο λόγια παρηγοριάς αρκούν ή μήπως η εκκλησία πρέπει να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο διαφώτισης και παρέμβασης ;
Είναι γεγονός, πως η εκκλησία της Ελλάδος αιφνιδιάστικε με την κρίση, όπως άλλωστε όλο το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα, αν και οι δομές ανθρωπιστικής υποστήριξης είχαν ήδη καταγράψει διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες και πριν το 2010. Παρ΄ όλα αυτά, τα αντανακλαστικά της λειτούργησαν ταχύτατα.
Αρκεί να σας πω, πως ιερές Μητροπόλεις, Ενορίες και ιερές Μονές διέκοψαν μεγάλο μέρος των έργων τους, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες ανθρωπιστικές ανάγκες.
Ποια στάση πρέπει να έχει ο Ορθόδοξος Χριστιανός απέναντι στους Πρόσφυγες ;
Προσωπικά δεν μπορώ να δεχτώ κάποιον που αρνείται την προσφορά σε πρόσφυγες και μετανάστες. Για μένα αυτός δεν είναι ούτε Έλληνας ούτε ορθόδοξος. Κάθε τέτοια συμπεριφορά αμφισβητεί θεμελιώδεις αξίες της ιστορίας και της πίστης μας. Αν σε κάτι διαφοροποιείται ο Χριστιανισμός και ιδιαίτερα η Ορθοδοξία από κάθε άλλη θρησκεία, είναι η ταύτιση του αδικημένου, του πεινασμένου, του διψασμένου, του φτωχού και του κατατρεγμένου με τον ίδιο τον Χριστό. Το Ευαγγέλιο χαρακτηρίζει απερίφραστα ως ψεύτη εκείνον που διαχωρίζει την αγάπη προς τον θεό και την αγάπη προς τους ανθρώπους. Οι αξίες αυτές αποτελούν τον παράγοντα επιβίωσης του Ελληνισμού δια μέσου των αιώνων.
Κάποιοι λένε πως ” ο Θεός δεν θα εγκαταλείψει την Ελλάδα και τους Έλληνες ” Πόσο η πίστη μπορεί να βοηθήσει ;
Όσο παραμένουμε μουδιασμένοι παρατηρητές δεν θα αλλάξει τίποτα . Τα πράγματα δεν γίνονται από μόνα τους.
Η άποψη ότι δεν θα αφήσει ο Θεός που λένε κάποιοι της εκκλησίας, δεν είναι πάντα έτσι. Αφήνει ο Θεός σας πληροφορώ. Άφησε 400 χρόνια σκλαβιάς, άφησε να πέσει η Τσαρική Ρωσία και να επικρατήσει η μπολσεβική επανάσταση και η αθεΐα και να γκρεμιστούν οι ναοί. Άφησε πολλά πράγματα στην ιστορία και γιατί να μην αφήσει και τώρα; Τι έχει δηλαδή με μας; Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν θα αφήσει ο Θεός αλλά αν εμείς θα αφήσουμε το Θεό. Τον αφήσαμε ,τον αφήσαμε. Δυστυχώς. Υπάρχει όμως ένας λαός που έχει σπόρο μέσα του και ο άθεος ακόμα έχει σπόρο για το αγνό. Δεν το πιστεύει όμως ότι μπορεί να είναι αληθινό. Αυτή είναι η αποστολή της εκκλησίας να φυτρώσει ο σπόρος. Αυτό προσπαθούν να γκρεμίσουν. Αν δουν ότι ένας χτίζει κάτι έρχεται το σύστημα να το γκρεμίσει αυτό . Αρχίζουν και ρίχνουν λάσπη λέγοντας ότι αυτός ας πούμε είναι απατεώνας ,είναι υποκριτής. Δεν πειράζει όμως η Εκκλησία στηρίζεται σε Μάρτυρες, στηρίζεται σε Χριστό Σταυρωμένο και ηττημένο. Η μεγαλύτερη νίκη είναι η ήττα του Σταυρού. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος συκοφαντημένος και εξόριστος ήταν. Αυτός όμως έμεινε στην ιστορία και σε αυτόν πίστεψε ο λαός. Δεν πίστεψε στους άλλους. Και σήμερα το ίδιο θα γίνεται.
Οι νέοι βρίσκονται αντιμέτωποι με πολλούς κινδύνους. Πως η εκκλησία μπορεί να βοηθήσει ; Κατά πόσο οι νέοι είναι κοντά στην εκκλησία και ειδικότερα όταν ζουν σε μια ξένη χώρα ;
Τα νέα παιδιά μας είναι καλά παιδιά! Τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τους δημιουργούν οι μεγαλύτεροι γιατί πίσω από τις κουρτίνες κρύβεται κέρδος και ιδιοτέλεια. Όταν καλλιεργείς έναν ψεύτικο παράδεισο, είναι επόμενο ότι σύντομα θα απογοητευτούν. Ακόμα τοποθετώ τον εαυτό μου στους νέους. Διψάμε λοιπόν για αλήθεια, για ελπίδα, για φως, για δύναμη, για ζωή, για αυθεντικότητα. Αυτά μας λείπουν. Είμαστε κορεσμένοι από ψέμα, συμβιβασμό, μετριότητα, σκοπιμότητες, νεκρή πίστη, υπερβολές χωρίς περιεχόμενο, ρηχή και ανούσια επίδειξη.
Όταν λοιπόν οι νέοι βιώσουν την αυθεντικότητα και την ανιδιοτέλεια, θα έρθουν και στην εκκλησία.
Εδώ έχουμε δόξα τω Θεώ, παρά τις αντιθέσεις που δημιουργεί ένα ξένο πολιτισμικά περιβάλλον, νέους που αγαπούν τη πίστη, την εκκλησία, την παράδοση μας και σ αυτούς θα επενδύσουμε, ώστε να γίνουν κήρυκες και για τους υπόλοιπους.
Ποια είναι η σχέση της Εκκλησίας με την τεχνολογία ;
Η ορθόδοξη εκκλησία δεν αμφισβήτησε ποτέ την επιστήμη, την πρόοδο και την τεχνολογική εξέλιξη. Σκεφτείτε ότι, οι πρώτοι που αντικατέστησαν τα κεριά με λάμπες στους πολυελαίους, ήταν οι ναοί. Όπως και τα χειρόγραφα αντικατέστησε η τυπογραφία. Τώρα βλέπω οι νεότεροι χρησιμοποιούν iPad στο ψαλτήρι. Αυτά όλα είναι μέσα για τον ίδιο σκοπό, τη δοξολογία του Θεού. Σ ένα περιβάλλον που ο τρόπος επικοινωνίας αλλάζει γοργά, δε θα μείνουμε απαθείς θεατές. Ο απ. Παύλος γράφει: έγινα τα πάντα σε όλους για να κερδίσω κάποιους.
Έχετε μετανιώσει για επιλογές που έχετε κάνει στην πορεία της ζωής σας ( Σπουδές – εκκλησία – ανθρώπους ) ;
Αν ξεκινούσα τώρα από την αρχή τη ζωή μου, νομίζω πως η πορεία μου θα ήταν παρόμοια. Ίσως να ήμουν περισσότερο προσεκτικός στις συνεργασίες μου.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας ;
Ο εαυτός μου. Πόσες φορές έχουμε πει, δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Ε, αυτό το θηρίο που κρύβεται μέσα μας, προσπαθούμε να δαμάσουμε. Πολλοί λένε φοβάμαι τον Θεό και τους ανθρώπους. Τον Θεό τον αγαπώ και η αγάπη διώχνει τον φόβο. Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν δυσκολίες, επειδή είναι αμφίδρομες. Γενικά είμαι καλοπροαίρετος και δεν είναι λίγες οι φορές που η κακότητα άλλων με ζημίωσε. Όμως γιατί να είμαστε καχύποπτοι;
Τελειώνοντας κι αφού Σας ευχαριστήσουμε για την ωραία μας επικοινωνία, θα θέλαμε να στείλετε στους αναγνώστες του «Ευρωπολίτη» ένα μήνυμα αισιοδοξίας κι ελπίδας, που τόσο έχουμε όλοι μας ανάγκη. Τι θα τους λέγατε;
Εγώ είμαι γεμάτος φωτιά αυτήν την στιγμή μέσα μου , λεφτά δεν έχω, αλλά αγαπώ τον πολιτισμό μας, τον θησαυρό μας, την Εκκλησία. Αν αυτά τα νιώσουμε γνήσια μέσα μας και πορευτούμε με πνεύμα ενότητας, ομοψυχία και αλληλεγγύη, είμαι πεπεισμένος ότι θα κάνουμε θαύματα.
της Μαρίας Τόσιου
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ
Φόρουμ στο Ντύσελντορφ με θέμα: Ιατρική καριέρα στην Ελλάδα και τη Γερμανία

Ο Σύλλογος Ελλήνων και Κυπρίων Ιατρών Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας – Γένεσις διοργανώνει ιατρικό φόρουμ με θέμα “Ιατρική καριέρα στην Ελλάδα και τη Γερμανία: Ευκαιρίες, προκλήσεις και επιτυχίες”.
Το φόρουμ θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 17 Μαΐου 2025, στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στο Ντύσελντορφ, από τις 18:00 έως τις 22:00.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή μέσω e-mail στο info@genesis-ev.com.

- Φόρουμ στο Ντύσελντορφ με θέμα: Ιατρική καριέρα στην Ελλάδα και τη Γερμανία
- Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ υστερούν στις υποδομές φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων
- Με την ημερίδα «Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα» ξεκινά το «ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΟΝ ΠΑΝΟΫΡ 2025 τη Θωμά ‘ς σα Σούρμενα»
- Sextortion: Erpressung mit intimen Aufnahmen nimmt auch unter Kindern und Jugendlichen zu
- Αρθρο: H σχέση της τεχνολογίας στην απώλεια της ποιότητας του πολιτικού διαλόγου (του Γιάννη Ν. Καστελιάνου)
ΕΛΛΑΔΑ
Με την ημερίδα «Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα» ξεκινά το «ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΟΝ ΠΑΝΟΫΡ 2025 τη Θωμά ‘ς σα Σούρμενα»

«Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα. Από το Δικαίωμα στη Μνήμη, στην 19η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Θυμάτων του Κεμαλισμού» είναι το θέμα της ημερίδας, με την οποία ξεκινά σήμερα το πενθήμερο «ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΟΝ ΠΑΝΟΫΡ 2025 τη Θωμά ‘ς σα Σούρμενα», το οποίο έχει καταστεί πλέον θεσμός.
Η Ένωση Ποντίων Σουρμένων, διατηρώντας την πολιτιστική κληρονομιά, ως βασικό στοιχείο της εθνικής ταυτότητας των Ποντίων, διοργανώνει και φέτος, αμέσως μετά το Πάσχα, από τις 23 Απριλίου έως τις 27 Απριλίου, το «ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΟΝ ΠΑΝΟΫΡ 2025 τη Θωμά ‘ς σα Σούρμενα», που θα κορυφωθεί την Κυριακή του Θωμά με την τέλεση του Ταφικού Εθίμου στο Κοιμητήριο των Σουρμένων.
Η ημερίδα με θέμα «Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα. Από το Δικαίωμα στη Μνήμη, στην 19η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Θυμάτων του Κεμαλισμού» θα πραγματοποιηθεί σήμερα, Τετάρτη 23 Απριλίου, στις 19:00, στο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού (Λ. Ιασωνίδη 52, Σούρμενα), με ομιλητές τους:
Σαραφίδης Γιώργος, Πρόεδρος Ένωσης Ποντίων Σουρμένων
Βαρυθυμιάδης Γιώργος, Πρόεδρος Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος
Συλλούρης Γιώργος, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδας – ΟΚΟΕ
Σπαρταλιάν Χαρούτ, Πρόεδρος Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής Ελλάδας
Μπατσάρας Κυριάκος, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Ασσυρίων
Κωνσταντινίδης Δημήτρης, Πρόεδρος ΑGADEKA-Συμβούλιο των λαών α.Σ., Πρόεδρος Συλλόγου Ελλήνων Ποντίων Ν. Κολωνίας α.Σ. «ΟΙ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ», Μέλος Διαρκούς Επιτροπής της Ο.Σ.Ε.Π.Ε. για τη διεθνοποίηση και αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Αhmet Askar, Εκπρόσωπος πρωτοβουλίας Αντιόχεια-Κιλικία σε Γαλλία και Ελλάδα.

Επίσης στην εκδήλωση θα απευθύνουν χαιρετισμό οι:
Dr. Σταυριανίδης Πάνος, Πρόεδρος Ελληνικής Ομοσπονδίας Νέας Ιερσέης (HELLENIC FEDERATION OF NEW JERSEY)
Ιορδανίδου Παρθένα, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων στην Ευρώπη, Ο.Σ.Ε.Π.Ε.,
Διαμάντης Παναγιώτης, Διδάκτωρ Ιστορίας Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Σίδνεϋ και μέλος του Διεθνούς Συνδέσμου Μελετητών Γενοκτονιών.
Την ιδιαίτερα σημαντική Εσπερίδα, την οποία διοργανώνει η Ένωση Ποντίων Σουρμένων, θα συντονίζει ο δημοσιογράφος Λάμπρος Καλαρρύτης, ο οποίος με μεγάλη εμπειρία στα media ασχολείται επί μακρόν με ζητήματα γεωπολιτικής, ασφάλειας και άμυνας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ημερίδα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Ο αείμνηστος Μιχάλης Χαραλαμπίδης έχει αναφέρει: «Στον Πόντο οι Νεότουρκοι και οι Κεμαλικοί δεν δολοφονούσαν μόνο τους ανθρώπους, δολοφονούσαν έναν Ευρωπαϊκό και οικουμενικό πολιτισμό. Η δική μας διανοητική, ηθική και αγωνιστική δέσμευση κρίθηκε, καθορίσθηκε από την αγάπη μας προς τη ζωή, προς τους ανθρώπους. Εμπνεόμαστε από τις ιδεολογίες της Ζωής και όχι του Θανάτου.
Αγαπούμε τους λαούς και τους ανθρώπους που εμπνέονται από τα ίδια με εμάς ιδανικά. Εμείς είμαστε με τη ζωή. Αυτός είναι ο δικός μας ανθρωπιστικός ορίζοντας». Καταλήγοντας: «Σ’ αυτό δεν θα είμαστε μόνοι. Θα είναι μαζί μας οι Μούσες από τον Όλυμπο έως το Αραράτ».
- Φόρουμ στο Ντύσελντορφ με θέμα: Ιατρική καριέρα στην Ελλάδα και τη Γερμανία
- Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ υστερούν στις υποδομές φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων
- Με την ημερίδα «Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα» ξεκινά το «ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΟΝ ΠΑΝΟΫΡ 2025 τη Θωμά ‘ς σα Σούρμενα»
- Sextortion: Erpressung mit intimen Aufnahmen nimmt auch unter Kindern und Jugendlichen zu
- Αρθρο: H σχέση της τεχνολογίας στην απώλεια της ποιότητας του πολιτικού διαλόγου (του Γιάννη Ν. Καστελιάνου)
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Ελληνική Κοινότητα Κρέφελντ: Θεατρική Παράσταση (ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ)

Η ελληνική θεατρική ομάδα HELL-DE παρουσιάζει το κλασικό έργο της Πηνελόπης Δέλτα (ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ), σε μια παράσταση για μικρούς και μεγάλους που δεν πρέπει να χάσουμε!
Η Ελληνική Κοινότητα Κρέφελντ στηρίζει και καλεί όλους να έρθουν να απολαύσουν αυτή τη μοναδική εμπειρία!
10&11 Μαΐου 2025 στην Alte Kirche Quartelnstr 13,47798 Krefeld
Και κάτι πολύ σημαντικό:
Μέρος των εσόδων θα διατεθεί για φιλανθρωπικό σκοπό!
- Φόρουμ στο Ντύσελντορφ με θέμα: Ιατρική καριέρα στην Ελλάδα και τη Γερμανία
- Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ υστερούν στις υποδομές φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων
- Με την ημερίδα «Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα» ξεκινά το «ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΟΝ ΠΑΝΟΫΡ 2025 τη Θωμά ‘ς σα Σούρμενα»
- Sextortion: Erpressung mit intimen Aufnahmen nimmt auch unter Kindern und Jugendlichen zu
- Αρθρο: H σχέση της τεχνολογίας στην απώλεια της ποιότητας του πολιτικού διαλόγου (του Γιάννη Ν. Καστελιάνου)
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ
Το Νέο Δ.Σ Ηπειρωτών Νυρεμβέργης και Περιχώρων «ΔΩΔΩΝΗ»

Μετά την ολοκλήρωση της Γενικής Συνέλευσης και την αποπεράτωση της εκλογής μελών για το νέο Διοικητικό Συμβούλιο στις 23 Μαρτίου, προέκυψε η παρακάτω σύνθεση:
Πρόεδρος: Κολιοφώτη Λαμπρινή,
Αντιπρόεδρος: Σακελλαρίου Αθανάσιος,
Γραμματέας: Παπαδοπούλου Χριστίνα,
Υπ. Οικονομικών: Φωτίου Αφροδίτη,
Υπ. Νεολαίας& χορευτικών τμημάτων : Μπασιλάρη Αγγελική,
Μέλη: Μηλιώτης Γεράσιμος & Ζιώγκα Ματίλντα.
Αναπληρωματικά Μέλη: Αθανασίου Αναστασία, Παππάς Αλέξανδρος και Τσομπόλης Κων/νος.
Η Ε.Ε αποτελείται από τους: Αποστολάκη Κατίνα, Πεπόνη Δήμητρα και Ζάχαρη Θεόδωρο.
Στην Πανηπειρωτική Ομοσπονδία τον σύλλογο εκπροσωπούν: Λεονταρής Αχιλλέας, Σπυρίδων Μαρία και ο Τσέπης Παναγιώτης
- Φόρουμ στο Ντύσελντορφ με θέμα: Ιατρική καριέρα στην Ελλάδα και τη Γερμανία
- Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ υστερούν στις υποδομές φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων
- Με την ημερίδα «Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα» ξεκινά το «ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΟΝ ΠΑΝΟΫΡ 2025 τη Θωμά ‘ς σα Σούρμενα»
- Sextortion: Erpressung mit intimen Aufnahmen nimmt auch unter Kindern und Jugendlichen zu
- Αρθρο: H σχέση της τεχνολογίας στην απώλεια της ποιότητας του πολιτικού διαλόγου (του Γιάννη Ν. Καστελιάνου)
- Συμπλοκή με ένα νεκρό έξω από κλαμπ στη βορειοδυτική Γερμανία
- Ελληνική Κοινότητα Κρέφελντ: Θεατρική Παράσταση (ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ)
ΑΡΘΡΑ
Αρθρο: Πάσχα με Χωρισμένους Γονείς: Όταν η Αγάπη Ενώνει Ακόμη και από Απόσταση (της Κατερίνας Παπαϊωάννου)

Το Πάσχα είναι μια γιορτή γεμάτη φως, αναγέννηση και ελπίδα. Είναι μια υπενθύμιση ότι, ακόμη και μέσα από τις αλλαγές και τις προκλήσεις, μπορεί να ανθίσει κάτι νέο, όμορφο και αυθεντικό. Για τις οικογένειες με χωρισμένους γονείς, το Πάσχα μπορεί να φέρει και σκέψεις, συναισθήματα, ερωτήματα. Όμως δεν χρειάζεται να είναι δύσκολο ή «λιγότερο» όμορφο.
Γιατί όταν υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει διαχωρισμός — μόνο νέοι τρόποι να τη δείξουμε.
Η ουσία του Πάσχα: παρουσία, όχι τελειότητα
Το παιδί δεν περιμένει το τέλειο τραπέζι ή τις ιδανικές συνθήκες. Περιμένει να νιώσει ασφάλεια, συνέπεια και κυρίως, ότι είναι αγαπημένο χωρίς όρους και χωρίς διλήμματα. Δεν του ζητάμε να διαλέξει. Του δίνουμε χώρο να αγαπά ελεύθερα και τους δύο γονείς. Του χαρίζουμε ένα Πάσχα γεμάτο αλήθεια, απλότητα και συναισθηματική ζεστασιά.
4 θετικά βήματα για ένα συνειδητό, φωτεινό Πάσχα:
1. Συνεργασία με σεβασμό και διάθεση προσφοράς
Ο προγραμματισμός των ημερών γίνεται πιο όμορφος όταν δεν κυριαρχεί ο ανταγωνισμός αλλά η κοινή πρόθεση: να περάσει καλά το παιδί. Ένα τηλεφώνημα, μια συμφωνία για τη λαμπάδα, ένα κοινό μήνυμα υποστήριξης, είναι πράξεις που δείχνουν ότι οι γονείς μπορούν να λειτουργούν ως ομάδα – με ωριμότητα και αγάπη.
2. Ειλικρινής και ενδυναμωτική επικοινωνία
Αν το παιδί ρωτήσει γιατί δεν είστε μαζί, μιλήστε με αγάπη και απλότητα. «Η οικογένειά μας άλλαξε, αλλά η αγάπη μας για σένα είναι πάντα η ίδια – σταθερή, βαθιά και αληθινή.» Αυτή η ειλικρίνεια του δίνει δύναμη.
- Αρθρο: H σχέση της τεχνολογίας στην απώλεια της ποιότητας του πολιτικού διαλόγου (του Γιάννη Ν. Καστελιάνου)
- Αρθρο: Πάσχα με Χωρισμένους Γονείς: Όταν η Αγάπη Ενώνει Ακόμη και από Απόσταση (της Κατερίνας Παπαϊωάννου)
- Αρθρο: Η Παγκόσμια Οικονομική Κρίση και οι Δασμοί του Τραμπ: Από τη Φτώχεια στη Νέα Σκλαβιά ( της Μαρίας Τολίκα)
- Αρθρο: LostinTranslation: Χαμένοι στην Μετάφραση (της Έλενας Παρασκευοπούλου)
- Αρθρο: Ανάγκη η δημιουργία ενός Ελληνικού Στρατηγικού Κοινωνικοπολιτικού- Πολιτιστικού Κέντρου στην Γερμανία (του Βασίλη Βούλγαρη)
- Αρθρο: «Η Ευρώπη σε Σταυροδρόμι- Προκλήσεις μετά την επανεκλογή Τραμπ» (της Δρ. Μαρίας Τολίκα)
3. Δημιουργήστε νέες, τρυφερές παραδόσεις
Κάθε αλλαγή φέρνει και ευκαιρίες. Ίσως το πασχαλινό πρωινό γίνει πιο διαδραστικό, με ζωγραφιές και παιχνίδια. Ίσως η Ανάσταση συνοδευτεί από μια οικογενειακή βόλτα ή έναν ξεχωριστό τρόπο να πείτε «Χριστός Ανέστη». Το παιδί δεν χρειάζεται το «παλιό όπως ήταν»· χρειάζεται το «καινούριο με νόημα».
4. Αποδοχή όλων των συναισθημάτων με αγκαλιά
Η χαρά δεν έρχεται με το ζόρι. Το Πάσχα μπορεί να φέρει χαμόγελα αλλά και ευαισθησίες. Αφήστε χώρο σε όλα τα συναισθήματα. Το σημαντικό είναι το παιδί να νιώθει πως, ό,τι κι αν νιώθει, είναι αποδεκτό και έχει πού να στηριχτεί.
Το φως της Ανάστασης μέσα από μικρές πράξεις καθημερινής αγάπης
Η ουσία του Πάσχα δεν είναι στο πού και με ποιον, αλλά στο πώς νιώθουμε. Και αυτό το φως της Ανάστασης δεν το φέρνουν οι περιστάσεις, αλλά η πρόθεση – να είμαστε παρόντες, διαθέσιμοι, τρυφεροί.
Ο χωρισμός δεν μειώνει τη γονεϊκή μας αξία. Μας προσκαλεί να τη ζήσουμε πιο συνειδητά. Να δείξουμε ότι η αγάπη μας δεν εξαρτάται από το σχήμα της οικογένειας, αλλά από τη δύναμη της καρδιάς.
Και αν το παιδί σας πει «Δεν είναι όπως παλιά», απαντήστε του με ένα χαμόγελο και μια ζεστή φωνή: «Δεν είναι ίδιο, είναι κάτι νέο. Και μπορούμε να το κάνουμε όμορφο – μαζί.»

Απόφοιτος του ανώτατου τεχνολογικού εκπαιδευτικού ιδρύματος κεφαλονιάς με πτυχίο τεχνολογίας ήχου και μουσικών οργάνων, έκανα τη διπλωματική μου εργασία με θέμα το παραδοσιακό παιδικό τραγούδι
life coaching για γονείς και δασκάλους και παιδιά, LinkedIn:www.linkedin.com/in/katerina-papaioannou-90b704221, Instagram:katerina.papaioannou.kidscoach, Facebook: Katerina Papaioannou – Kids Life Coach
Website:https://katerina-papaioannou.com/ -Email:info@katerina-papaioannou.com
Τηλέφωνο:+4916092873010
- Φόρουμ στο Ντύσελντορφ με θέμα: Ιατρική καριέρα στην Ελλάδα και τη Γερμανία
- Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ υστερούν στις υποδομές φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων
- Με την ημερίδα «Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα» ξεκινά το «ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΟΝ ΠΑΝΟΫΡ 2025 τη Θωμά ‘ς σα Σούρμενα»
- Sextortion: Erpressung mit intimen Aufnahmen nimmt auch unter Kindern und Jugendlichen zu
- Αρθρο: H σχέση της τεχνολογίας στην απώλεια της ποιότητας του πολιτικού διαλόγου (του Γιάννη Ν. Καστελιάνου)
Τι είναι η Ενσυνειδητότητα και ποια τα οφέλη της για παιδιά κι εφήβους: Της Κατερίνας Παπαϊωάννου
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ
Πασχαλινό Μήνυμα Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου: Το Πάσχα είναι διά τον άνθρωπον εορτή ελευθερίας και νίκη κατά των αλλοτριωτικών δυνάμεων

“Ἡ ἐκ νεκρῶν Ἔγερσις τοῦ Κυρίου ἀποτελεῖ τόν πυρῆνα τοῦ Εὐαγγελίου, τό σταθερόν σημεῖον ἀναφορᾶς ὅλων τῶν κειμένων τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἀλλά καί τῆς λειτουργικῆς ζωῆς καί τῆς εὐσεβείας τῶν Ὀρθοδόξων”, αναφέρει στο μήνυμά του για το Πάσχα ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος.
Σε άλλο σημείο του μηνύματός του ο Οικουμενικός Πατριάρχης κάνει ιδιαίτερη αναφορά στον φετινό κοινό εορτασμό του Πάσχα από όλο τον χριστιανικό κόσμο, σημειώνοντας πως “ο κοινός ἑορτασμός τῆς «Ἁγιωτάτης τοῦ Πάσχα ἡμέρας» ἀναδεικνύει τήν ἐπικαιρότητα τοῦ θέματος, ἡ λύσις τοῦ ὁποίου ὄχι μόνον ἐκφράζει τόν σεβασμόν τῆς Χριστιανοσύνης πρός τά θεσπίσματα τῆς Συνόδου τῆς Νικαίας, ἀλλά καί τήν συνείδησιν ὅτι «οὐ πρέπει ἐν τοιαύτῃ ἁγιότητι εἶναί τινα διαφοράν»”.
Αναλυτικά το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου για το Πάσχα:
† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ EΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
* * *
Τιμιώτατοι ἀδελφοί Ἱεράρχαι καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,
Ἐλέῳ καί δυνάμει Θεοῦ διαπλεύσαντες ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ τό πέλαγος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί φθάσαντες εἰς τό παμφαές Πάσχα, δοξάζομεν τόν κατελθόντα μέχρις ᾍδου ταμείων καί «ἀπεργασάμενον πᾶσιν εἰσηκτόν τόν Παρά-δεισον» διά τῆς ἐκ νεκρῶν Ἐγέρσεως Αὐτοῦ Κύριον τῆς δόξης.
Ἡ Ἀνάστασις δέν εἶναι ἀνάμνησις ἑνός γεγονότος ἀπό τό παρελθόν, ἀλλά «καλή ἀλλοίωσις» τῆς ὑπάρξεώς μας, «ἄλλη γέννησις, βίος ἕτερος, ἄλλο ζωῆς εἶδος, αὐτῆς τῆς φύσεως ἡμῶν μεταστοιχείωσις». Ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι ἀνακαινίζεται ὁμοῦ μετά τοῦ ἀνθρώπου ἡ σύμπασα κτίσις.
Ὅταν ψάλλωμεν τήν Γ’ ᾠδήν τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα, τό «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια· ἑορταζέτω γοῦν πᾶσα κτίσις τήν ἔγερσιν Χριστοῦ, ἐν ᾗ ἐστερέωται», τότε διακηρύσσεται ὅτι ὁλόκληρον τό σύμπαν εἶναι στερεωμένον καί πλῆρες ἀνεσπέρου φωτός. Ὄχι μόνον διά τήν ἱστορίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ἀλλά καί διά τήν ὅλην δημιουργίαν, ἰσχύει τό «πρό Χριστοῦ» καί τό «μετά Χριστόν».
Ἡ ἐκ νεκρῶν Ἔγερσις τοῦ Κυρίου ἀποτελεῖ τόν πυρῆνα τοῦ Εὐαγγελίου, τό σταθερόν σημεῖον ἀναφορᾶς ὅλων τῶν κειμένων τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἀλλά καί τῆς λειτουργικῆς ζωῆς καί τῆς εὐσεβείας τῶν Ὀρθοδόξων. Ὄντως, εἰς τό «Χριστός Ἀνέστη» συνοψίζεται ἡ θεολογία τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ βίωσις τῆς καταργήσεως τοῦ κράτους τοῦ θανάτου εἶναι πηγή ἀνεκλαλήτου χαρᾶς, «ἐλευθέρας ἀπό τάς δεσμεύσεις αὐτοῦ τοῦ κόσμου».
«Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται, τῆς ἀναστάσεως τήν πεῖραν εἰληφότα». Ἔκρηξις «χαρᾶς μεγάλης» ἡ Ἀνάστασις διαποτίζει ὁλόκληρον τήν ἐκκλησιαστικήν ζωήν, τό ἦθος καί τήν ποιμαντικήν δρᾶσιν, ὡς πρόγευσις τῆς πληρότητος ζωῆς, γνώσεως καί χαρᾶς τῆς αἰωνίου Βασιλείας τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὀρθόδοξος πίστις καί ἀπαισιοδοξία εἶναι ἀσύμβατα μεγέθη.
Τό Πάσχα εἶναι διά τόν ἄνθρωπον ἑορτή ἐλευθερίας καί νίκη κατά τῶν ἀλλοτριωτικῶν δυνάμεων, ἐκκλησιοποίησις τῆς ὑπάρξεώς μας, πρόσκλησις εἰς συνερ-γίαν διά τήν μεταμόρφωσιν τοῦ κόσμου.
Ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας καθίσταται «ἕνα μεγάλο Πάσχα», ὡς πορεία πρός «τήν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ».
Τό βίωμα τῆς Ἀναστάσεως ἀποκαλύπτει τό κέντρον καί τήν ἐσχατολογικήν διάστασιν τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας. Αἱ βιβλικαί μαρτυρίαι περί τῆς Ἐγέρσεως τοῦ Σωτῆρος ἀνα-δεικνύουν τήν δύναμιν τῆς ἐλευθερίας τῶν πιστῶν, εἰς τήν ὁποίαν καί μόνην φανεροῦται τό «μέγα θαῦμα», τό ὁποῖον παραμένει ἀπρόσιτον εἰς κάθε κατα-ναγκασμόν. «Βουλομένων γάρ, οὐ τυραννουμένων τό τῆς σωτηρίας μυστήριον».
Ἡ ἀποδοχή τῆς θείας δωρεᾶς ὡς «διάβασις» τοῦ πιστοῦ πρός τόν Χριστόν, εἶναι ἡ ἐλευθέ-ρα ὑπαρκτική ἀπάντησις εἰς τήν ἀγαπητικήν καί σωστικήν «διάβασιν» τοῦ Ἀναστάντος πρός τόν ἄνθρωπον. «Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν».
Τό μυστήριον τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου συνεχίζει καί σήμερον νά κλονίζῃ τάς θετικιστικάς βεβαιότητας τῶν ἀρνητῶν τοῦ Θεοῦ ὡς «ἀρνήσεως τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας», τούς ὀπαδούς τῆς «φενάκης τῆς αὐτοπραγματώσεως χωρίς Θεόν» καί τούς θαυμαστάς τοῦ συγχρόνου «ἀνθρωποθεοῦ». Δέν ἀνήκει τό μέλλον εἰς τόν ἐγκλω-βισμόν εἰς τήν αὐτάρεσκον, συρρικνωτικήν καί κλειστήν ἐνθαδικότητα. Δέν ὑπάρχει ἀληθής ἐλευθερία χωρίς Ἀνάστασιν, χωρίς προοπτικήν αἰωνιότητος.
Πηγήν ἀναστασίμου εὐφροσύνης διά τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν ἀποτελεῖ ἐφέτος καί ὁ κοινός ἑορτασμός τοῦ Πάσχα ὑπό σύμπαντος τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου, ὁμοῦ μετά τῆς 1700ῆς ἐπετείου τῆς Α’ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία κατεδίκασε τήν κακοδοξίαν τοῦ Ἀρείου, τοῦ «κατασμικρύναντος τῆς Τριάδος τόν ἕνα, Υἱόν καί Λόγον ὄντα Θεοῦ», καί ἐθέσπισε τόν τρόπον καθορισμοῦ τῆς ἡμερομηνίας διά τήν ἑορτήν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος.
Ἡ Σύνοδος τῆς Νικαίας ἐγκαινιάζει μίαν νέαν περίοδον εἰς τήν συνοδικήν ἱστορίαν τῆς Ἐκκλησίας, τήν μετάβασιν ἀπό τό τοπικόν εἰς τό οἰκουμενικόν συνοδικόν ἐπίπεδον. Ὡς γνωστόν, ἡ Α´ Οἰκουμενική Σύνοδος εἰσήγαγε τόν «ἄγραφον» ὅρον «ὁμοούσιος» εἰς τό Σύμβολον τῆς πίστεως, μέ σαφῆ σωτηριολογικήν ἀναφοράν, ἡ ὁποία παραμένει τό οὐσιῶδες χαρακτηριστικόν τῶν δογμάτων τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐν τῇ ἐννοίᾳ ταύτῃ, οἱ ἑορτασμοί τῆς μεγάλης ἐπετείου δέν εἶναι στροφή πρός τό παρελθόν, ἐφ᾿ ὅσον τό «πνεῦμα τῆς Νικαίας» ἐνυπάρχει ἀδιαπτώτως εἰς τήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ἑνότης τῆς ὁποίας συναρτᾶται μέ τήν ὀρθήν κατανόησιν καί ἀνάπτυξιν τῆς συνοδικῆς ταυτότητός της. Ὁ λόγος περί τῆς Α’ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὑπενθυμίζει τά κοινά χριστιανικά ἀρχέτυπα καί τήν σημασίαν τοῦ ἀγῶνος κατά τῶν διαστρεβλώσεων τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως καί μᾶς προτρέπει νά στραφῶμεν πρός τό βάθος καί τήν οὐσίαν τῆς παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ δέ κατά τό παρόν ἔτος κοινός ἑορτασμός τῆς «Ἁγιωτάτης τοῦ Πάσχα ἡμέρας» ἀναδεικνύει τήν ἐπικαιρότητα τοῦ θέματος, ἡ λύσις τοῦ ὁποίου ὄχι μόνον ἐκφράζει τόν σεβασμόν τῆς Χριστιανοσύνης πρός τά θεσπίσματα τῆς Συνόδου τῆς Νικαίας, ἀλλά καί τήν συνείδησιν ὅτι «οὐ πρέπει ἐν τοιαύτῃ ἁγιότητι εἶναί τινα διαφοράν».
Μέ τοιαῦτα αἰσθήματα, ἔμπλεοι τοῦ φωτός καί τῆς χαρᾶς τῆς Ἀναστάσεως καί ἀναβοῶντες τό κοσμοχαρμόσυνον «Χριστός Ἀνέστη», ἄς τιμήσωμεν τήν κλητήν καί ἁγίαν ἡμέραν τοῦ Πάσχα διά τῆς ὁλοψύχου ὁμολογίας τῆς πίστεως ἡμῶν εἰς τόν θανάτῳ τόν θάνατον πατήσαντα, πᾶσιν ἀνθρώποις καί ἁπάσῃ τῇ κτίσει ζωήν χαρισά-μενον Λυτρωτήν, διά τῆς πιστότητος εἰς τάς τιμίας παραδόσεις τῆς Μεγάλης Ἐκκλη-σίας καί διά τῆς ἀνυποκρίτου πρός τόν πλησίον ἀγάπης, ἵνα δοξάζηται καί διά πάντων ἡμῶν τό ὑπερουράνιον ὄνομα τοῦ Κυρίου τῆς δόξης.
Φανάριον, Ἅγιον Πάσχα ,βκε´
† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος
διάπυρος πρός Χριστόν Ἀναστάντα εὐχέτης πάντων ὑμῶν.
- Φόρουμ στο Ντύσελντορφ με θέμα: Ιατρική καριέρα στην Ελλάδα και τη Γερμανία
- Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ υστερούν στις υποδομές φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων
- Με την ημερίδα «Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα» ξεκινά το «ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΟΝ ΠΑΝΟΫΡ 2025 τη Θωμά ‘ς σα Σούρμενα»
- Sextortion: Erpressung mit intimen Aufnahmen nimmt auch unter Kindern und Jugendlichen zu
- Αρθρο: H σχέση της τεχνολογίας στην απώλεια της ποιότητας του πολιτικού διαλόγου (του Γιάννη Ν. Καστελιάνου)
You must be logged in to post a comment Login