Μια νέα ανάλυση εικόνων από ραντάρ που είχαν αποκτηθεί πάνω από τρεις δεκαετίες πριν απέδωσε νέα στοιχεία ως προς την Αφροδίτη, τον πλανήτη – «κόλαση» που αποτελεί αρκετά κοντινό «γείτονα» της Γης: Όπως προκύπτει, είναι ακόμα ηφαιστειακά ενεργή – ένας δυναμικός κόσμος, με εκρήξεις και ροές λάβας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι εικόνες του ραντάρ από το διαστημόπλοιο Magellan της NASA έδειχναν πως μια ηφαιστειακή ρωγμή πλάτους περίπου 1,6 χλμ στην επιφάνεια του πλανήτη επεκτεινόταν και άλλαζε σχήμα μέσα σε χρονικό διάστημα οκτώ μηνών το 1991.

Η ρωγμή βρίσκεται στο Όρος Μάατ (Maat Μons), που, με ύψος 9 χλμ, είναι το υψηλότερο ηφαίστειο του πλανήτη και το δεύτερο υψηλότερο βουνό του.

Μια εικόνα του Φεβρουαρίου του 1991 έδειχνε τη ρωγμή ως έναν κυκλικό σχηματισμό που κάλυπτε περίπου 2,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Μια εικόνα από τον Οκτώβριο του 1991 έδειχνε τη ρωγμή με ένα άτακτο σχήμα, να καλύπτει περίπου 3,9 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

«Αυτό που μπορούμε σίγουρα να επιδείξουμε είναι πως μια ηφαιστειακή ρωγμή μεγάλωσε και φαίνεται να άλλαξε από κωνική και με βάθος εκατοντάδων μέτρων στο εσωτερικό της σε ένα επίπεδο, σχεδόν γεμάτο εσωτερικό» είπε ο Ρόμπερτ Χέρικ, καθηγητής στο University of Alaska Fairbanks Geophysical Institute και κύριος συγγραφέας της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο Science.

«Η ερμηνεία μας είναι πως υπάρχει μια νέα εισροή μάγματος σε έναν θάλαμο κάτω από τη ρωγμή, και αυτό οδηγεί στον σχηματισμό μιας ευρύτερης, ακανόνιστης καλντέρας που έχει ακόμα μια ενεργή λίμνη λάβας τη στιγμή που καταγράφεται η δεύτερη εικόνα» είπε ο Χέρικ.

Η ρωγμή βρίσκεται στο βόρειο τμήμα μιας μεγαλύτερης ηφαιστειακής δομής κοντά στην κύρια κορυφή του Όρους Μάατ.

«Αν και είναι δυνατόν η κατάρρευση να μην σχετίζεται με ενεργή ηφαιστειότητα, στη Γη μια τόσο μεγάλη κατάρρευση συνήθως σχετίζεται με κάποιου είδους κίνηση μάγματος, και ως εκ τούτου πιστεύουμε ότι είναι πιθανό εδώ να ισχύει αυτό» είπε ο Σκοτ Χένσλεϊ, ένας εκ των συντελεστών της έρευνας και ερευνητής που ειδικεύεται στο radar remote sensing στο Jet Propulsion Laboratory της NASA στην Καλιφόρνια.

Η Αφροδίτη είναι καλυμμένη με κρατήρες, ηφαίστεια, βουνά και πεδιάδες λάβας.

Το Magellan κατέγραψε εικόνες από τμήματά της μέχρι και τρεις φορές σε διάστημα 24 μηνών από το 1990 ως το 1992. Οι εξελίξεις στις δυνατότητες των υπολογιστών έχουν καταστήσει ευκολότερη την ανάλυση αυτών των δεδομένων τα τελευταία χρόνια.

Τα νέα ευρήματα υποδεικνύουν ότι υπάρχουν εκρήξεις στην Αφροδίτη κάθε λίγους μήνες, όπως σε μερικά ηφαίστεια στη Γη, σε μέρη όπως η Χαβάη, τα Κανάρια και η Ισλανδία. Επίσης, τα στοιχεία υποδεικνύουν πως η Αφροδίτη δεν είναι ο γεωλογικά ανενεργός πλανήτης που κάποτε οι επιστήμονες πίστευαν ότι είναι.

Άλλη μια έρευνα, που δημοσιεύτηκε το 2020, υποδείκνυε 37 ηφαιστειακές δομές που φαίνονται ενεργές μέσα στα τελευταία 2-3 εκατομμύρια χρόνια.

Η Αφροδίτη, με διάμετρο περίπου 12.000 χλμ, είναι λίγο μικρότερη από τη Γη. Η πυκνή της ατμόσφαιρα, αποτελούμενη κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, παγιδεύει τη θερμότητα σε ένα ασταμάτητο φαινόμενο του θερμοκηπίου, κάτι που την καθιστά τον πιο θερμό πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος.

Πηγή: huffingtonpost.gr

Η παγκόσμια έκθεση για την ευτυχία είναι ένας δείκτης μέτρησης για την ευτυχία που δημοσιοποιείται από το Δίκτυο Λύσεων Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών κάθε χρόνο από το 2012.

Για έκτη συνεχή φορά, η Φινλανδία κατέλαβε τη θέση της πιο ευτυχισμένης χώρας στον κόσμο σύμφωνα με τον ετήσιο δείκτη που συντάσσεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και που αποκάλυψε ότι η καλοσύνη βρίσκεται σε σημαντική άνοδο στην Ουκρανία αλλά υποχωρεί στη Ρωσία.

Στην Ουκρανία, παρά τα «εκτεταμένα δεινά και τις καταστροφές» μετά τη ρωσική εισβολή το 2022, υπάρχει «μια ισχυρότερη αίσθηση κοινού στόχου, καλοσύνης και εμπιστοσύνης στην ουκρανική ηγεσία», απ’ ό,τι μετά την προσάρτηση της Κριμαία το 2014 από τη Ρωσία, δήλωσε ο καθηγητής Γιαν-Εμανουέλ Ντε Νεβ, εκ των συντακτών της μελέτης.

Το 2022, «η καλοσύνη ενισχύθηκε σημαντικά στην Ουκρανία αλλά υποχώρησε στη Ρωσία», σύμφωνα με τον ίδιο, αναφερόμενος σε ενέργειες όπως το να βοηθά κάποιος έναν άγνωστο ή να κάνει μια δωρεά.

Ενώ η κατηγοριοποίηση της Ουκρανίας διαμορφώθηκε από το 98 στο 92 συγκριτικά με την έκθεση της περασμένης χρονιάς – που ολοκληρώθηκε πριν από τη ρωσική εισβολή – η συνολική της βαθμολογία πήγε από το 5.084 στο 5.071, σε μια κλίμακα από το μηδέν έως το 10.

Ενώ γενικά οι ίδιες χώρες βρίσκονται στην κορυφή της κατάταξης τον έναν χρόνο μετά τον άλλο, οι συντάκτες της έκθεσης αναφέρουν τις χώρες της Βαλτικής ως αυτές που καταγράφουν γρήγορη πρόοδο προς τα επίπεδα της δυτικής Ευρώπης.

Η μοναδική νέα χώρα μεταξύ των 20 πιο ευτυχισμένων είναι η Λιθουανία, η οποία ανέβηκε στην 20η θέση αφήνοντας τη Γαλλία στην 21η, ενώ η κατάταξη της Εσθονίας έφτασε από την 66η θέση το 2017 στην 31η το 2023.

Η Ελλάδα παρέμεινε στην 58η θέση στη σχετική έκθεση.

Το Αφγανιστάν που έχει σημαδευτεί από δεκαετίες πολέμου και που βρίσκεται στην τελευταία θέση στον ετήσιο δείκτη από το 2020, έχει γνωρίσει επιδείνωση της ανθρωπιστικής του κρίσης μετά την επιστροφή στην εξουσία των ταλιμπάν το 2021 μετά την αποχώρηση των υπό αμερικανική διοίκηση στρατευμάτων.

Η έκθεση για την παγκόσμια ευτυχία, που δημοσιοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2012, βασίζεται στο πώς οι ίδιοι οι πολίτες αξιολογούν την ευτυχία τους καθώς και σε οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα.

Η έκθεση λαμβάνει υπόψιν έξι παράγοντες-κλειδιά: την κοινωνική στήριξη, το εισόδημα, την υγεία, την ελευθερία, τη γενναιοδωρία και την έλλειψη διαφθοράς. Δίδει μια βαθμολογία ικανοποίησης με βάση έναν μέσο όρο δεδομένων σε μια περίοδο τριών ετών.

Φέτος, η βόρεια Ευρώπη κυριάρχησε και πάλι στις πρώτες θέσεις – με τη Δανία να βρίσκεται στη δεύτερη θέση μετά τη Φινλανδία και να ακολουθεί η Ισλανδία. Η τέταρτη θέση καταλαμβάνεται από το Ισραήλ που ανέβηκε πέντε θέσεις σε σχέση με την περασμένη χρονιά.

Τη δεκάδα συμπληρώνουν η Ολλανδία (5η), η Σουηδία (6η), η Νορβηγία (7η), η Ελβετία (8η), το Λουξεμβούργο στην 9η θέση και η Νέα Ζηλανδία. Η Γερμανία βρέθηκε στη 16 θέση, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο στη 19η.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ – AFP

Ένας από τους μεγαλύτερους αυτοκινητιστικούς οργανισμούς, η γερμανική ADAC, δημοσιοποίησε τους τρεις σημαντικότερους λόγους που οι οδηγοί μένουν στο δρόμο με το αυτοκίνητό τους και καλούν την οδική βοήθεια.

Η πιο συνηθισμένη αιτία ακινητοποίησης ενός αυτοκινήτου ήταν η μπαταρία, σύμφωνα με την έρευνα το 2022. Το 43,2% από τις συνολικές κλήσεις έδειξαν ότι η μπαταρία δεν είχε τη δύναμη να κινήσει τον κινητήρα και χρειάζονταν άμεσα αλλαγή.

Ωστόσο το ποσοστό των αιτιών το 2022 ήταν μικρότερο από τις αντίστοιχες κλήσεις που είχαν γίνει το 2021 (46,2%).

Η δεύτερη πιο συνηθισμένη αιτία ακινητοποίησης ενός αυτοκινήτου είναι η βλάβη στον κινητήρα (23,8%) και είχε να κάνει κυρίως με προβλήματα στην τροφοδοσία καυσίμου, (ψεκασμός, ανάφλεξη κ.ά.).

Σε ποσοστό 10,4%, ο τρίτος συχνότερος λόγος που απαιτούσε τη βοήθεια της οδικής βοήθειας ήταν το πρόβλημα με τη μίζα, καθώς αυτή δεν ήταν σε θέση να εκκινήσει τον κινητήρα, παρά το γεγονός ότι η μπαταρία ήταν σε πολύ καλή κατάσταση.

Η βοήθεια που πρόσφεραν στα ηλεκτρικά και υβριδικά αυτοκίνητα αυξήθηκε αισθητά πέρσι σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, αφού για τις αντίστοιχες περιπτώσεις το 2021 η εταιρεία είχε 25.000 κλήσεις, ενώ το 2022 οι αντίστοιχες κλήσεις ήταν 52.000.

Οι υπεύθυνοι της γερμανικής εταιρείας αναφέρουν ότι ο λόγος που συνέβη κάτι τέτοιο είναι η μεγάλη αύξηση των πωλήσεων και της κυκλοφορίας των υβριδικών και ηλεκτρικών αυτοκινήτων, ενώ η παλαιότητα οδηγεί αναπόφευκτα σε φθορές των ηλεκτρικών συστημάτων.

Σε ποσοστό πάνω από 50% κύρια αιτία για τα ηλεκτρικά οχήματα ήταν το σύστημα εκκίνησης, ενώ συγκεκριμένα εξαρτήματα όπως η μπαταρία, ο ηλεκτροκινητήρας ή η τεχνολογία φόρτισης σπάνια ευθύνονται για βλάβες και ακινητοποίηση ενός οχήματος.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πάνω από το 85% των πουλιών, θηλαστικών και αμφίβιων ειδών παγκοσμίως ζουν σε βουνά, ιδιαίτερα σε δασικούς βιότοπους, ωστόσο οι ερευνητές εντοπίζουν ότι τα δάση αυτά εξαφανίζονται με επιταχυνόμενο ρυθμό.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «One Earth», 78,1 εκατομμύρια εκτάρια ορεινών δασών (ποσοστό 7,1%) έχουν χαθεί παγκοσμίως από το 2000, μια περιοχή μεγαλύτερη από το μέγεθος του Τέξας.

Μεγάλο μέρος της απώλειας σημειώθηκε σε σημεία τροπικής βιοποικιλότητας, ασκώντας αυξανόμενη πίεση στα απειλούμενα είδη.

Αν και η απόκρημνη τοποθεσία τους κάποτε προστάτευε τα ορεινά δάση από την αποψίλωση, αυτά έχουν γίνει ολοένα και περισσότερο αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις αρχές του 21ου αιώνα, καθώς οι πεδινές περιοχές εξαντλούνται ή υπόκεινται σε προστασία.

Μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Λιντς και το Νότιο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας, παρακολούθησε τις αλλαγές στα ορεινά δάση σε ετήσια βάση από το 2001 ως το 2018.

Σημαντικές απώλειες σημειώθηκαν στην Ασία, τη Νότια Αμερική, την Αφρική, την Ευρώπη και την Αυστραλία, αλλά όχι στη Βόρεια Αμερική και την Ωκεανία.

Ήταν ανησυχητικό το εύρημα ότι ο ρυθμός απώλειας ορεινών δασών φαίνεται να επιταχύνεται: ο ετήσιος ρυθμός απώλειας αυξήθηκε κατά 50% από την περίοδο 2001-2009 στην περίοδο 2010-2018.

Οι ερευνητές αποδίδουν την επιτάχυνση αυτή στην ταχεία αγροτική επέκταση σε ορεινές περιοχές της ηπειρωτικής Νοτιοανατολικής Ασίας, καθώς και στην αυξημένη υλοτόμηση ορεινών δασών.

Ο μεγαλύτερος παράγοντας απώλειας των ορεινών δασών συνολικά ήταν η υλοτομία (42%), ακολουθούμενη από τις πυρκαγιές (29%), την καλλιέργεια σε καμένα και αποψιλωμένα εδάφη (15%) και τη μόνιμη ή ημιμόνιμη γεωργία (10%).

Τη μεγαλύτερη απώλεια (42%) και τον ταχύτερο ρυθμό επιτάχυνσης των απωλειών παρουσίασαν τα τροπικά ορεινά δάση, τα οποία είχαν επίσης ταχύτερο ρυθμό αναγέννησης σε σύγκριση με τα ορεινά δάση σε εύκρατες και αρκτικές περιοχές.

Συνολικά οι ερευνητές παρατήρησαν κάποια σημάδια αναγέννησης της κάλυψης με δέντρα στο 23% των περιοχών που έχασαν το δάσος.

Οι προστατευόμενες περιοχές παρουσίασαν μικρότερη απώλεια δασών από τις απροστάτευτες περιοχές, αλλά οι ερευνητές προειδοποιούν ότι αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό για τη διατήρηση των απειλούμενων ειδών.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο θαλάσσιος πάγος της Αρκτικής μειώθηκε σε πάχος κατά το ήμισυ την περίοδο 2005-2007 και δεν έχει ανακάμψει μέχρι σήμερα αντανακλώντας τις μακροχρόνιες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.

Όπως προκύπτει από έρευνα με επικεφαλής τον Χιρόσι Σουμάτα από το Νορβηγικό Πολικό Ινστιτούτο, σημειώθηκε μια ευδιάκριτη αλλαγή στον θαλάσσιο πάγο της Αρκτικής που χαρακτηρίζεται από μείωση κατά περισσότερο από 50% του παχέος πάγου (παχύτερου από τέσσερα μέτρα) και αύξηση του λεπτότερου, ομοιόμορφου πάγου.

Αυτή η μετατόπιση συνέβη την περίοδο 2005-2007, οπότε εντοπίστηκε ότι ο μέσος χρόνος παραμονής πάγου στη θάλασσα μειώθηκε από 4,3 χρόνια σε 2,7 χρόνια.

Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, το πάχος του θαλάσσιου πάγου στην Αρκτική έχει αλλάξει ουσιαστικά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, αντανακλώντας τις περιβαλλοντικές αλλαγές σε όλη την Αρκτική και τα ευρήματα αυτά δείχνουν τις μακροχρόνιες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Η αλλαγή στο πάχος του θαλάσσιου πάγου ήταν αποτέλεσμα της αυξημένης θερμότητας των ωκεανών στις περιοχές σχηματισμού πάγου.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η περίοδος που ανθίζουν οι κερασιές άρχισε επισήμως στο Τόκιο, στην Ιαπωνία, δέκα ημέρες νωρίτερα από το συνηθισμένο, καταγράφοντας ρεκόρ πρώιμης ανθοφορίας, κάτι το οποίο επαναλαμβάνεται εδώ και κάποια χρόνια και συνδέεται με την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Η στιγμή που ξεκινά η ανθοφορία των κερασιών σηματοδοτεί την αρχή του “χανάμι”, μιας ιαπωνικής παράδοσης θαυμασμού των νέων λουλουδιών των “σακούρα” (κερασιές) και εορτασμού του ερχομού της άνοιξης με τη διοργάνωση πικ-νικ μεταξύ οικογενειών ή φίλων.

Η ανθοφορία των κερασιών είναι ένα γεγονός που παρακολουθούν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι πολίτες σε όλη τη χώρα. Τα ιαπωνικά μέσα ενημέρωσης ανταγωνίζονται σε προβλέψεις για το ακριβές χρονοδιάγραμμά της σε όλο το αρχιπέλαγος και καλύπτουν κάθε χρόνο την περίοδο που ανθίζουν οι κερασιές με ενθουσιασμό.

Τα όμορφα ροζ και λευκά λουλούδια είχαν και πάλι φανεί από νωρίς στο Τόκιο το 2020 και το 2021, σύμφωνα με την ιαπωνική μετεωρολογική υπηρεσία (JMA), η οποία στηρίχθηκε σε στατιστικά στοιχεία 70 ετών για το θέμα αυτό.

Πέρυσι τα μπουμπούκια των κερασιών είχαν αρχίσει να ανοίγουν έξι ημέρες αργότερα.

“Έίχαμε πολλές ζεστές μέρες τον Μάρτιο” μέχρι τώρα, δήλωσε αξιωματούχος της JMA, μιλώντας σε τηλεοπτικά δίκτυα του Τόκιο, θέλοντας να εξηγήσει τον πρώιμο χαρακτήρα του φαινομένου. “Η κλιματική αλλαγή μπορεί επίσης να έπαιξε ρόλο”, πρόσθεσε.

Η JMA είχε ήδη εκτιμήσει το 2021 ότι το φαινόμενο αυτό συνδεόταν με την ανοδική τάση των θερμοκρασιών.

Η πανδημία της COVID-19 είχε ρίξει τη σκιά της στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό του “χανάμι” μεταξύ του 2020 και του 2022, ενώ οι ιαπωνικές αρχές συνιστούσαν να αποφεύγονται οι εορταστικές συναθροίσεις κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, ακόμη και σε εξωτερικούς χώρους.

Ως εκ τούτου το φετινό “χανάμι” θα είναι το πρώτο που θα μπορέσουν να γιορτάσουν οι Ιάπωνες χωρίς περιορισμούς από το 2019. Επίσης θα είναι το πρώτο σε τέσσερα χρόνια που θα μπορέσουν να χαρούν και ξένοι τουρίστες, καθώς η Ιαπωνία είχε κλείσει τα σύνορά της μεταξύ του 2020 και του 2022 λόγω της υγειονομικής κρίσης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ – AFP