Οι ενήλικοι καπνιστές κινδυνεύουν περισσότερο από έναν σοβαρό και δυνητικά θανατηφόρο τύπο αιμορραγικού εγκεφαλικού, του υποαραχνοειδούς, σύμφωνα με μία νέα έρευνα Αμερικανών επιστημόνων, επιβεβαιώνοντας, πλέον, ανάλογα ευρήματα προηγούμενων πιο αβέβαιων μελετών.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή νευρολογίας Γκουίντο Φαλκόνε της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Γιέηλ του Κονέκτικατ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «Stroke» (Εγκεφαλικό), ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 409.000 ανθρώπους, ηλικίας 40 έως 69 ετών, μεταξύ των οποίων 904 που είχαν υποστεί το συγκεκριμένο είδος εγκεφαλικού.

Διαπιστώθηκε ότι όσοι κάπνιζαν μισό έως 20 πακέτα τσιγάρα ετησίως είχαν 27% αυξημένο κίνδυνο, ενώ όσοι κάπνιζαν περισσότερα από 40 πακέτα τον χρόνο είχαν σχεδόν τριπλάσιο κίνδυνο σε σχέση με τους μη καπνιστές.

Η υποαραχνοειδής αιμορραγία συμβαίνει όταν ένα αιμοφόρο αγγείο στην επιφάνεια του εγκεφάλου διαρρηγνύεται – συχνά λόγω ρήξης ανευρύσματος – και γεμίζει με αίμα τον χώρο ανάμεσα στο κρανίο και στον εγκέφαλο. Το εν λόγω εγκεφαλικό συμβαίνει συχνότερα σε μεσήλικες και έχει υψηλά ποσοστά επιπλοκών και θανάτου.

Η μελέτη δείχνει ότι ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τις γυναίκες που καπνίζουν και για τους καπνιστές με υπέρταση.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το ηλεκτρονικό τσιγάρο ανοίγει στους νέους τον δρόμο για το κανονικό τσιγάρο, ιδίως εάν το άτμισμα ξεκινήσει πριν την ηλικία των 18 ετών, όπως δείχνει μία νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη. Οι νέοι 12 έως 24 ετών, που κάνουν πρώτα χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου, έχουν τριπλάσια πιθανότητα να γίνουν καθημερινοί παραδοσιακοί καπνιστές στο μέλλον.

Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σαν Ντιέγκο, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζον Πιρς, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Pediatrics» της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής.

«Με βάση τα νέα στοιχεία, τα ηλεκτρονικά τσιγάρα αποτελούν μία πύλη για όσους γίνονται καθημερινοί καπνιστές. Το πρώτο προϊόν καπνού έχει πια αλλάξει από τα τσιγάρα στα ηλεκτρονικά τσιγάρα, όμως το τελικό προϊόν έχει μείνει το ίδιο. Όταν πια οι χρήστες εξαρτώνται από τη νικοτίνη, στρέφονται στο κάπνισμα τσιγάρου», δήλωσε ο Πιρς.

Η μελέτη βρήκε ότι από τους καθημερινούς ατμιστές σχεδόν οι μισοί είναι και περιστασιακοί καπνιστές, ενώ όσο περνάνε τα χρόνια, ένα όλο μεγαλύτερο ποσοστό των ατμιστών γίνονται καθημερινοί καπνιστές.

Όσο μεγαλύτερη διάθεση πειραματισμού με περισσότερα προϊόντα καπνού έχει ένας νέος, ιδίως πριν τα 18 του, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα να γίνει καθημερινός καπνιστής καθώς μεγαλώνει.

Επιβλαβής και ο συνδυασμός ατμίσματος με κάπνισμα

Το κάπνισμα παραδοσιακών τσιγάρων, επιπρόσθετα από τη χρήση ηλεκτρονικών τσιγάρων, έχει ως αποτέλεσμα μία επιβάρυνση της υγείας παρόμοια με αυτή που προκαλεί αποκλειστικά το τσιγάρο, σύμφωνα με μία άλλη μελέτη Αμερικανών επιστημόνων.

Το κάπνισμα, το οποίο αποτελεί γνωστό παράγοντα κινδύνου για καρκίνο, καρδιαγγειακή νόσο και πρόωρο θάνατο, φαίνεται να βρίσκεται σε φάση υποχώρησης σε αρκετές χώρες. Από την άλλη πλευρά, σταδιακά κερδίζει έδαφος το άτμισμα ηλεκτρονικού τσιγάρου.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Άντριου Στόουκς της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό καρδιολογικό περιοδικό «Circulation», ανέλυσαν στοιχεία για 7.100 ανθρώπους άνω των 18 ετών, διερευνώντας την επίπτωση του καπνίσματος και του ατμίσματος στη φλεγμονή και στο οξειδωτικό στρες, δύο βιοδείκτες-κλειδιά για την καρδιαγγειακή νόσο, το έμφραγμα και την καρδιακή ανεπάρκεια.

Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τέσσερις κατηγορίες: Αποκλειστικοί ατμιστές (2%), αποκλειστικοί καπνιστές (30%), ούτε καπνιστές ούτε ατμιστές (58%) και, τέλος, διπλοί καπνιστές και ατμιστές (10%).

Διαπιστώθηκε ότι οι αποκλειστικοί ατμιστές είχαν παρόμοιο «προφίλ» φλεγμονής και οξειδωτικού στρες με τους μη καπνιστές και τους μη ατμιστές. Οι αποκλειστικοί καπνιστές και οι διπλοί καπνιστές/ατμιστές είχαν υψηλότερα επίπεδα και των δύο βιοδεικτών σε σχέση με τους μη καπνιστές/ατμιστές.

Σε σχέση με τους αποκλειστικούς καπνιστές, όσοι ήταν αποκλειστικοί ατμιστές είχαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα φλεγμονής και οξειδωτικού στρες.

Όμως, όσοι συνδύαζαν το άτμισμα με το κάπνισμα (δηλαδή έκαναν χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου χωρίς να σταματήσουν το παραδοσιακό τσιγάρο), είχαν παρόμοιους βιοδείκτες με τους αποκλειστικούς καπνιστές.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι άνθρωποι έχουν σημαντικά μικρότερες πιθανότητες να καπνίσουν και είναι πιθανότερο να κόψουν τελείως το τσιγάρο εάν ζουν σε γειτονιές με πολύ πράσινο, σύμφωνα με μία νέα βρετανο-αυστριακή επιστημονική μελέτη, την πρώτη που κάνει αυτήν τη συσχέτιση.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Πλίμουθ, του Έξετερ και της Βιέννης, με επικεφαλής την ψυχολόγο Λίαν Μάρτιν του πρώτου πανεπιστημίου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Κοινωνικής Ιατρικής «Social Science & Medicine», ανέλυσαν στοιχεία για περισσότερους από 8.000 ενήλικες, από τους οποίους το 19% ήταν νυν καπνιστές, ενώ το 45% κάπνιζαν τακτικά για κάποιο χρονικό διάστημα στο παρελθόν.

Διαπιστώθηκε ότι όσοι ζούσαν σε περιοχές με μεγάλη αναλογία χώρων πρασίνου ήταν κατά μέσο όρο 20% λιγότερο πιθανό να είναι τωρινοί καπνιστές, σε σχέση με όσους ζούσαν σε γειτονιές με λιγοστό πράσινο.

Επιπροσθέτως, μεταξύ όσων ήταν πρώην καπνιστές, εκείνοι που ζούσαν σε πράσινες περιοχές ήταν 12% πιθανότερο να το έχουν κόψει οριστικά. Αυτό ισχύει άσχετα με την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση των ανθρώπων.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι όταν ζει κανείς σε μέρη με πολύ πράσινο, που φαίνεται από το σπίτι του, έχει μικρότερη διάθεση για κατανάλωση αλκοόλ και ανθυγιεινών τροφών.

Επίσης, όσοι επισκέπτονται συχνά τους κοντινούς χώρους πρασίνου έχουν καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία, ιδιαίτερα λιγότερο στρες.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι άνθρωποι που ζουν σε περιοχές με μεγάλη ατμοσφαιρική ρύπανση, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ), σύμφωνα με Κινέζους επιστήμονες. Η μελέτη αναδεικνύει την ποιότητα του αέρα ως έναν ακόμη παράγοντα που επηρεάζει την υγεία των νεφρών.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πεκίνου, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Αμερικανικής Εταιρείας Νεφρολογίας (JASN), ανέλυσαν στοιχεία για 47.204 ενήλικες, εκ των οποίων το 11% είχε ΧΝΝ.

Η εκδήλωση ΧΝΝ συσχετίσθηκε με το επίπεδο μικροσωματιδίων ΡΜ2,5 σε βάθος διετίας στον τόπο διαμονής καθενός ατόμου, με βάση δορυφορικές πληροφορίες για κάθε περιοχή.

Διαπιστώθηκε ότι για κάθε επιπρόσθετα 10 μg/m3 (μικρογραμμάρια σωματιδίων ανά κυβικό μέτρο αέρα), η πιθανότητα ΧΝΝ ήταν περίπου 30% φορές μεγαλύτερη.

Ο κίνδυνος ήταν μεγαλύτερος στις αστικές περιοχές, στους άνδρες, στους νεότερους ενήλικες και σε εκείνους χωρίς υποκείμενα νοσήματα.

Η ΧΝΝ ή χρόνια νεφρική ανεπάρκεια είναι μια «σιωπηλή» πάθηση, που αναπτύσσεται προοδευτικά και συχνά διαγιγνώσκεται με καθυστέρηση, όταν πια έχει προχωρήσει η δυσλειτουργία των νεφρών.

Σε πολύ προχωρημένο στάδιο ο ασθενής θα πρέπει να κάνει αιμοκαθάρσεις ή μεταμόσχευση νεφρού.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

‘Αλλη μια επιστημονική μελέτη συσχετίζει το βαθμό ρύπανσης του αέρα με την πιθανότητα να εμφανίσει ένας ηλικιωμένος Αλτσχάιμερ ή γενικότερα άνοια.

Η αμερικανική έρευνα δείχνει ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση σε μια περιοχή, τόσο αυξάνει ο κίνδυνος εμφάνισης στον εγκέφαλο των πλακών της πρωτεΐνης βήτα – αμυλοειδούς, που αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόσου Αλτσχάιμερ.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζιλ Ραμπινοβίτσι του Τμήματος Νευρολογίας και του Ινστιτούτου Νευροεπιστημών Weill του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό νευρολογίας “JAMA Neurology”, ανέλυσαν απεικονιστικές εξετάσεις ποζιτρονικής τομογραφίας (ΡΕΤ) 18.178 ατόμων με μέση ηλικία 75 ετών.

Όλοι είχαν άνοια ή ήπια γνωστική διαταραχή (συχνά μια πρόδρομη κατάσταση της άνοιας) και τα αποτελέσματα της εξέτασης ΡΕΤ καθενός ατόμου συσχετίστηκαν με το επίπεδο ρύπανσης του αέρα στον τόπο διαμονής του (με βάση τα μικροσωματίδια ΡΜ2,5 και το όζον).

Διαπιστώθηκε ότι όσοι έμεναν στα μέρη με την μεγαλύτερη ατμοσφαιρική ρύπανση, είχαν κατά μέσο όρο 10% μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν πλάκες αμυλοειδούς στον εγκέφαλο τους, σε σχέση με όσους ζούσαν στις περιοχές με την μικρότερη ρύπανση.

Η μελέτη έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες που δείχνουν ότι η ρύπανση του αέρα από αυτοκίνητα, εργοστάσια και άλλες πηγές ρύπων αποτελεί παράγοντα κινδύνου για άνοια, όπως το κάπνισμα, ο διαβήτης, το πολύ αλκοόλ, ο τραυματισμός στο κεφάλι κ.α.

«Η νέα μελέτη παρέχει πρόσθετες ενδείξεις σε μια συνεχώς διογκούμενη και συγκλίνουσα ιατρική βιογραφία, η οποία περιλαμβάνει από έρευνες σε ζώα έως επιδημιολογικές μελέτες και η οποία δείχνει ότι η ρύπανση του αέρα αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για τη νόσο Αλτσχάιμερ και την άνοια», δήλωσε ο δρ. Ραμπινοβίτσι.

«Η συχνή έκθεση ενός ανθρώπου στη διάρκεια της καθημερινής ζωής του ακόμη και σε επίπεδα σωματιδίων ΡΜ2,5 που θεωρούνται φυσιολογικά, μπορούν να συμβάλλουν στην πρόκληση χρόνιας φλεγμονώδους αντίδρασης. Με το πέρασμα του χρόνου, αυτό μπορεί να επιδράσει αρνητικά στην υγεία του εγκεφάλου με διάφορους τρόπους και, μεταξύ άλλων, να οδηγήσει στη συσσώρευση πλακών αμυλοειδούς», πρόσθεσε ο νευρολόγος δρ. Λεονάρντο Ιακαρίνο του ίδιου πανεπιστημίου.

Σημειωτέον ότι το 40% των εξετάσεων ΡΕΤ δεν έδειξαν πλάκες αμυλοειδούς στον εγκέφαλο, συνεπώς αφορούσαν άλλες μορφές άνοιας πέρα από τη νόσο Αλτσχάιμερ, όπως μετωποκροταφική ή αγγειακή άνοια, οι οποίες δεν συνοδεύονται από την ύπαρξη των ίδιων εγκεφαλικών πλακών αμυλοειδούς.

Στη μελέτη συμμετείχε ο ελληνικής καταγωγής καθηγητής Κωνσταντίνος Γκατσώνης του Τμήματος Βιοσταστιτικής της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ ‘Αϊλαντ.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν κατά μέσο όρο 20% μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρδιακή ανεπάρκεια ή να πεθάνουν μέσα στην επόμενη πενταετία μετά από ένα έμφραγμα, σε σχέση με τους άνδρες, σύμφωνα με μια νέα καναδική επιστημονική μελέτη.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καρδιολόγο Τζάστιν Εζέκοβιτς του Πανεπιστημίου του Έντμοντον στην Αλμπέρτα, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό καρδιολογικό περιοδικό “Circulation”, ανέλυσαν στοιχεία για περισσότερους από 45.000 ασθενείς (το ένα τρίτο γυναίκες), που είχαν νοσηλευθεί λόγω πρώτου εμφράγματος και οι οποίοι παρακολουθήθηκαν στη συνέχεια για τουλάχιστον μια εξαετία.

Διαπιστώθηκε ότι οι μισοί περίπου ασθενείς είχαν πάθει λιγότερο σοβαρό έμφραγμα (όχι STEMI) και, από αυτούς, οι άνδρες ήταν σχεδόν διπλάσιοι από τις γυναίκες (66% έναντι 34%).

Από τους υπόλοιπους με σοβαρό έμφραγμα (STEMI), οι άνδρες ήταν σχεδόν τριπλάσιοι από τις γυναίκες (74% έναντι 26%).

Η εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας είτε μέσα στο νοσοκομείο είτε μετά το εξιτήριο ήταν συχνότερη στις γυναίκες είτε μετά από ελαφρύτερο είτε μετά από σοβαρότερο έμφραγμα. Επίσης οι γυναίκες είχαν μεγαλύτερο ποσοστό ενδονοσοκομειακών θανάτων σε σχέση με τους άνδρες τόσο μετά από σοβαρό έμφραγμα (9,4% έναντι 4,5%) όσο και μετά από πιο ελαφρύ (4,7% έναντι 2,9%).

Οι γυναίκες κατά μέσο όρο είχαν πάθει έμφραγμα σε ηλικία 11 έτη μεγαλύτερη από τους άνδρες (στα 72 έναντι 61), ενώ είχαν και περισσότερους παράγοντες κινδύνου, καθώς επίσης μεγαλύτερη ποικιλία επιπλοκών (υπέρταση, διαβήτης, καρδιακή αρρυθμία, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια κ.α.).

Αυτό εξηγεί σε ένα βαθμό γιατί οι γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο από καρδιακή ανακοπή και πρόωρο θάνατο μετά από ένα έμφραγμα, σύμφωνα με την έρευνα.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ