Την εργασία από το σπίτι προτιμά σχεδόν το ένα τρίτο των γυναικών παγκοσμίως που εργάζονται στον κλάδο της τεχνολογίας, σύμφωνα με νέα έκθεση της Kaspersky, υπό τον τίτλο: «Women in Tech, Where are we now? Understanding the evolution of women in technology», από την εργασία στο γραφείο.

Ένας παρόμοιος αριθμός αναφέρει ότι λειτουργούν πιο αποτελεσματικά όταν εργάζονται από το σπίτι ενώ το 33% αποκάλυψε ότι έχουν περισσότερη αυτονομία όταν δεν εργάζονται σε γραφείο.

Σύμφωνα με την Kaspersky, η ζωή σε καραντίνα προβλεπόταν ότι γενικά θα επιφέρει μια θετική μετατόπιση της βιομηχανίας στον αγώνα για την ισότητα των φύλων.

Η δημιουργία ενός τοπίου ίσων ευκαιριών από κοινωνική σκοπιά και λαμβάνοντας υπόψη παραμέτρους όπως ο οικογενειακός προγραμματισμός θα οδηγούσε στην κατάρριψη των παραδοσιακών στερεοτύπων γύρω από την επαγγελματική σταδιοδρομία των γυναικών.

Ο αντίκτυπος της COVID σήμαινε ότι οι εταιρείες επιταχύνθηκαν ή ακόμη και εξαναγκάστηκαν σε αυτόν τον νέο κανόνα από τη μια μέρα στην άλλη, και σε κάποιο βαθμό, αυτή η πρόβλεψη απέδωσε θετικά βήματα προόδου όσον αφορά τη συνολική νοοτροπία της βιομηχανίας.

Στατιστικά στοιχεία της έκθεσης υπογραμμίζουν πώς η προοπτική της απομακρυσμένης εργασίας για τις γυναίκες στην τεχνολογία δεν συνάδει με την κοινωνική πρόοδο σε αυτήν τη δυναμική της «εργασίας από το σπίτι».

Σχεδόν οι μισές γυναίκες που εργάζονται στην τεχνολογία έχουν δώσει μάχη για να ισορροπήσουν την επαγγελματική και οικογενειακή ζωή από τον Μάρτιο του 2020 – αυτό είναι πιο έντονο στη Βόρεια Αμερική, αλλά είναι μια σταθερή παγκόσμια τάση.

Όταν οι γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα ρωτήθηκαν για τις καθημερινές εργασίες που μειώνουν την παραγωγικότητα ή την εξέλιξη της εργασίας, το 60% δήλωσε ότι είχε αναλάβει την πλειονότητα των δουλειών του σπιτιού σε σύγκριση με το 47% των ανδρών, το 63% ήταν υπεύθυνο για το διάβασμα των παιδιών σε σύγκριση με το 52% των ανδρών και το 54% των γυναικών έπρεπε να προσαρμόσουν τις ώρες εργασίας τους περισσότερο από τον άνδρα σύντροφό τους για να φροντίσουν την οικογένεια.

Ως αποτέλεσμα, το 50% των γυναικών πιστεύουν ότι τα αποτελέσματα της COVID-19 έχουν καθυστερήσει, αντί να βελτιώσουν, τη συνολική εξέλιξη της καριέρας τους.

Παρόλο που αυτά τα παραδείγματα κοινωνικής ανισότητας δεν αφορούν μόνο στον κλάδο της τεχνολογίας, δείχνουν ένα εμπόδιο για τις γυναίκες να επωφεληθούν από τη μετάβαση στην τηλεργασία.

Το 41% των γυναικών στην τεχνολογία (σε σύγκριση με το 34% των ανδρών) πιστεύουν ότι ένα ίσο εργασιακό περιβάλλον θα ήταν καλύτερο για την εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους και το 46% πιστεύουν ότι η τηλεργασία είναι ο βέλτιστος τρόπος για να επιτευχθεί αυτή η ισότητα.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι αποχρώσεις όπως το μπλε και το κίτρινο, κερδίζουν συνεχώς έδαφος σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη, ενώ το κόκκινο και το βιολετί αρχίζουν να μειώνουν την πρωτοκαθεδρία των «αχρωματικών» χρώματων.

Αυτή η χρωματική παλέτα αποτέλεσε μια από τις λίγες βασικές των αυτοκινητοβιομηχανιών το 2020 και είναι τα χρώματα που θα δούμε το αμέσως επόμενο διάστημα στους δρόμους παγκοσμίως.

Παρά τις μετοβολές στις τάσεις των χρωμάτων, τα «αχρωματικά» χρώματα, δηλαδή το λευκό, το μαύρο, το ασημί και το γκρι ήταν αυτά που χρησιμοποιήθηκαν στο μεγαλύτερο ποσοστό.

Όπως συμβαίνει εδώ και αρκετά χρόνια, το λευκό εξακολουθεί να είναι το δημοφιλέστερο χρώμα αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο, καθώς διαθέτει κλασική, διαχρονική ομορφιά και συνδέεται τόσο με το περιβάλλον όσο και με την υψηλή τεχνολογία.

Σύμφωνα με την έρευνα, που έχει πραγματοποιήσει η Automotive Color Trends 2020 BASF για το τμήμα Coatings της εταιρείας, η Ευρώπη, η Μέση Ανατολή και η Αφρική ακολουθούν την παγκόσμια τάση των χρωματικών προτάσεων.

Το 2020, περίπου το 11% των νέων οχημάτων σε αυτές τις περιοχές ήταν μπλε χρώματος, καθιστώντας το τη δημοφιλέστερη χρωματική πρόταση.

Το βιολετί είναι ένα νέο προϊόν στην αγορά, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο την ποικιλομορφία. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες χρησιμοποίησαν περισσότερες από 160 διακριτές αποχρώσεις του μπλε το 2020 σε οχήματα στην περιοχή της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, ενώ το γκρι έρχεται δεύτερο με 140 αποχρώσεις.

Στο «αχρωματικό» φάσμα, το λευκό παραμένει στην κορυφή κατέχοντας το 28% της αγοράς, ακολουθούμενο από το γκρι και το μαύρο.

Το βιολετί χρησιμοποιείται αποκλειστικά σε SUV μεσαίου μεγέθους, αλλά δεν το συναντά κανείς σε μικρότερα ή μεγαλύτερα SUV.

Το αντίθετο συμβαίνει με το κίτρινο, το οποίο εμφανίζεται τόσο σε πολύ μικρά όσο και σε πολύ μεγάλα οχήματα, αλλά όχι σε μεσαίου μεγέθους.

Οι ιδιοκτήτες καινούριων αυτοκινήτων στην Β. Αμερική έχουν λιγότερες επιλογές χρωμάτων. Το μπλε έγινε πιο δημοφιλές ως χρώμα αυτοκινήτου υπερισχύοντας οριακά του κόκκινου, ενώ το μπεζ και το καφέ έχουν διαγραφεί από τη λίστα, γεγονός που καθιστά το πράσινο ως τη μοναδική εναλλακτική χρωματική πρόταση σε σημαντικούς αριθμούς στην περιοχή.

Οι αποχρώσεις του μπλε φαίνονται πιο κομψές και αυτό το είχαν προβλέψει οι σχεδιαστές της BASF από το 2016. Άλλωστε είναι γνωστό ότι οι σχεδιαστές αυτοκινήτων βλέπουν 3-4 χρόνια μπροστά, όταν αναπτύσσουν χρωματικές προτάσεις που θα χρησιμοποιήσουν οι αγορές.

Οι περιοχές της Ασίας που φιλοξενούν τον μεγαλύτερο όγκο αυτοκινήτων χρησιμοποιούν φωτεινές αποχρώσεις. Το λευκό εξακολουθεί να είναι το πιο δημοφιλές χρώμα στην περιοχή, με χρήση περίπου 48% επί των παραγόμενων οχημάτων, ενώ το μαύρο και το γκρι συνεχίζουν να βελτιώνονται, μετά από μια τριετή τάση παραγκωνισμού.

Αν και οι συνολικοί αριθμοί δεν είναι τεράστιοι, το καφέ, το πράσινο και το βιολετί είναι σταθερά στη δημοτικότητα των χρωματικών προτάσεων στην Ασία.

Ιστορικά, οι αγοραστές αυτοκινήτων στην Ν. Αμερική επιλέγουν πιο παραδοσιακά και διαλέγουν λιγότερο εντυπωσιακά χρώματα. Όπως και σε άλλες περιοχές, το λευκό είναι μακράν το πιο αγαπημένο, καλύπτοντας περίπου το 39% των οχημάτων με εργοστασιακά χρώματα.

Η δημοτικότητα του γκρι και του ασημί είναι υψηλότερη από ό,τι σε άλλες περιοχές, με 18% για το καθένα. Το μαύρο έχει τη μικρότερη προτίμηση ανάμεσα στα «αχρωματικά» χρώματα, με 12%. Συνολικά, τα «αχρωματικά» χρώματα αποτελούν το 87% των προτιμήσεων.

Σε αντίθεση με άλλες περιοχές, το κόκκινο χρώμα ξεχωρίζει ως η κορυφαία χρωματική πρόταση με 9%. Οι διάφορες αποχρώσεις του μπλε είναι σημαντικές παγκοσμίως, ενώ στη Νότια Αμερική το μπλε κατέχει μόλις το 2% της αγοράς.

Το πορτοκαλί θεωρείται νέο, το καφέ είναι σταθερό και το μπεζ έχει εξαφανιστεί.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Την όγδοη θέση στη λίστα των χωρών με τα πιο ισχυρά διαβατήρια βρίσκεται η Ελλάδα στην καθιερωμένη λίστα του Henley Passport Index.

Μπορεί η πανδημία να έχει μεταβάλλει εντελώς το ταξιδιωτικό τοπίο και ο συνωστισμός στα αεροδρόμια του κόσμου να αποτελεί μακρινή ανάμνηση, όμως κάποια πράγματα παραμένουν σταθερά: το διαβατήριο της Ιαπωνίας παραμένει στην κορυφή της σχετικής λίστας, καθώς προσφέρει πρόσβαση χωρίς βίζα ή βίζα κατά την άφιξη (visa – on – arrival) σε 191 προορισμούς ανά τον κόσμο.

Τη δεύτερη θέση κατέχει η Σιγκαπούρη (με 190 προορισμούς) και στην τρίτη θέση… συγκατοικούν τα διαβατήρια της Νότιας Κορέας και της Γερμανίας (189).

Την κυριαρχία των χωρών της APAC (Ασία – Ειρηνικός) συμπληρώνουν η Νέα Ζηλανδία στην 7η θέση με πρόσβαση χωρίς βίζα σε 185 προορισμούς και η Αυστραλία στην 8η με 184 προορισμούς.

Στην ίδια θέση με την Αυστραλία βρίσκεται το διαβατήριο της Ελλάδας καθώς και της Τσεχίας.

Αναλυτικά η λίστα:

Τα καλύτερα διαβατήρια για το 2021 είναι:

1. Ιαπωνία (191 προορισμοί)
2. Σιγκαπούρη (190)
3. Νότια Κορέα, Γερμανία (189)
   
4. Ιταλία, Φινλανδία, Ισπανία, Λουξεμβούργο (188)
5. Δανία, Αυστρία (187)
6. Σουηδία, Γαλλία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Ιρλανδία (186)
7. Ελβετία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ηνωμένο Βασίλειο, Νορβηγία, Βέλγιο, Νέα Ζηλανδία (185)
8. Ελλάδα, Μάλτα, Τσεχία, Αυστραλία (184)
   
9. Καναδάς (183)
10. Ουγγαρία (181)

Τα χειρότερα διαβατήρια

Πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν πρόσβαση χωρίς βίζα ή βίζα κατά την άφιξη σε λιγότερες από 40 χώρες. Αυτές περιλαμβάνουν:

103. Βόρεια Κορέα (39 προορισμοί)

104. Λιβύη, Νεπάλ (38)

105. Παλαιστινιακά εδάφη (37)

106. Σομαλία, Υεμένη (33)

107. Πακιστάν (32)

108. Συρία (29)

109. Ιράκ (28)

110. Αφγανιστάν (26)

Η λίστα της Henley & Partner είναι ένας από τους δείκτες που δημιουργήθηκαν από χρηματοοικονομικές εταιρείες για να ταξινομήσουν τα παγκόσμια διαβατήρια ανάλογα με την πρόσβαση που παρέχουν στους πολίτες τους.

Ο δείκτης Henley Passport βασίζεται σε δεδομένα που παρέχονται από τη Διεθνή Αρχή Αεροπορικών Μεταφορών (IATA) και καλύπτει 199 διαβατήρια και 227 ταξιδιωτικούς προορισμούς.

Ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, καθώς και πότε τίθενται σε ισχύ οι αλλαγές της πολιτικής θεωρήσεων.

Ο δείκτης διαβατηρίων της Arton Capital λαμβάνει υπόψη τα διαβατήρια 193 χωρών μελών των Ηνωμένων Εθνών και έξι εδαφών – ROC Ταϊβάν, Μακάο (SAR Κίνα), Χονγκ Κονγκ (SAR Κίνα), Κοσσυφοπέδιο, Παλαιστινιακή επικράτεια και το Βατικανό.

Εξαιρούνται τα εδάφη που προσαρτώνται σε άλλες χώρες.

Ο δείκτης του 2021 βάζει τη Γερμανία στην κορυφή, με βαθμολογία χωρίς βίζα / βίζα κατά την άφιξη 134.

Πηγή: cnn.gr

H Ελλάδα έχει την τιμητική της στη Σκανδιναβική αγορά τον μήνα Ιανουάριο, καθώς προβάλλεται – με εκτενή αφιερώματα – ως ιδανικός προορισμός γαμήλιου τουρισμού και διακοπών, τόσο στην Φινλανδία όσο και στην Σουηδία, κατόπιν ενεργειών του Γραφείου ΕΟΤ Σκανδιναβίας.

Tο έγκριτο θεματικό περιοδικό Γάμου HAAT (WEDDING) στην έντυπη έκδοσή του, κυκλοφόρησε αυτό το μήνα με πρωτοσέλιδο και εσωτερικό ρεπορτάζ τεσσάρων σελίδων με το οποίο προτείνει και περιγράφει ως ιδανικούς γαμήλιους προορισμούς την Πάργα στην Ήπειρο αλλά και τέσσερα δημοφιλή νησιά της χώρας μας (Σαντορίνη, Σκόπελος, Κρήτη, Ρόδος).

Το συγκεκριμένο άρθρο είχε προβληθεί και στην Online έκδοση του περιοδικού – μεταξύ άλλων τριών επιπλέον άρθρων – τα οποία παρουσίαζαν περισσότερους προορισμούς για γαμήλια ταξίδια στην Ελλάδα πέραν των προαναφερόμενων.

Τα ελληνικού ενδιαφέροντος άρθρα είχαν, μέχρι πρόσφατα, συνολικά 240.420 μοναδικούς επισκέπτες από την Φινλανδία.

Εκτενή αναφορά σε 17 ελληνικά νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου, κάνει επίσης το έγκριτο τουριστικό περιοδικό Allt om Resor της Σουηδίας. Πρόκειται για τα νησιά: Αντίπαρος, Μύκονος, Νάξος, Σαντορίνη, Ρόδος, Κάρπαθος, Κως, Σύμη Πάτμος, Ζάκυνθος, Κέρκυρα, Ιθάκη, Ύδρα, Σκιάθος, Σκόπελος, Σάμος, Κρήτη.

Το Online άρθρο για τα Ελληνικά Νησιά δημοσιεύτηκε επίσης μέσα στον Ιανουάριο (στις 13/1/21), μήνας κατά τον οποίο παραδοσιακά οι Σκανδιναβοί προγραμματίζουν τις θερινές τους διακοπές, οι οποίες βεβαίως, και φέτος, θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη της πανδημίας στην Ευρώπη αλλά και την αποτελεσματικότητα των μέτρων, που ήδη λαμβάνονται.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η βρετανική κυβέρνηση ελπίζει να χαλαρώσει ορισμένους περιορισμούς του λοκντάουν τον Μάρτιο, καθώς συνεχίζει την ταχύτερη στην Ευρώπη εκστρατεία εμβολιασμού κατά της νόσου Covid-19, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών Ντομινίκ Ράαμπ.

Η Βρετανία βρίσκεται σε λοκντάουν από τις 5 Ιανουαρίου, με τα σχολεία να παραμένουν κλειστά για τους περισσότερους μαθητές, τις μη αναγκαίες επιχειρήσεις να μην λειτουργούν και τις αρχές να προκρίνουν την τηλεργασία.

«Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να βγούμε από αυτό το καθολικό λοκντάουν όσο το δυνατόν συντομότερα», είπε ο Ράαμπ στο τηλεοπτικό δίκτυο Sky News.

«Στις αρχές της άνοιξης, ελπίζουμε τον Μάρτιο, θα βρισκόμαστε σε θέση να λάβουμε αυτές τις αποφάσεις. Νομίζω πως είναι σωστό να πούμε πως δεν θα τα κάνουμε όλα με τη μία».

Ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον έχει θέσει ως στόχο του εμβολιασμού των μεγαλύτερων ηλικιακά ομάδων, των ευπαθών ομάδων και των εργαζόμενων της πρώτης γραμμής, περίπου 14 εκατομμύρια ανθρώπων, στα μέσα Φεβρουαρίου.

Έχει πει ότι η Αγγλία μπορεί να σκεφτεί τη χαλάρωση των περιορισμών από εκείνη την περίοδο, εάν όλα εξελιχθούν ομαλά.

Οι Sunday Times γράφουν πως η χαλάρωση των περιορισμών σε κάποιες περιοχές θα γίνει μόλις μειωθούν τα ποσοστά θανάτων, ο αριθμός των εισαγωγών στα νοσοκομεία και εμβολιαστούν ορισμένοι από την ηλικιακή ομάδα 50-70.

Γράφουν επίσης ότι υπουργοί είναι προετοιμασμένοι να αντισταθούν στην πίεση από τους υγειονομικούς να καθυστερήσουν τις αλλαγές εωσότου εμβολιαστούν οι περισσότεροι πολίτες, μια διαδικασία που θα μπορούσε να διαρκέσει έως το φθινόπωρο.

Από την πλευρά του, ο επικεφαλής του δημόσιου συστήματος υγείας της Αγγλίας επισήμανε πως το πρόγραμμα εμβολιασμού έχει κάνει «μια πολύ δυνατή αρχή», ωστόσο το 25% των ασθενών που νοσηλεύονται είναι ηλικίας κάτω των 55, νεότεροι, δηλαδή, από τις ομάδες προτεραιότητας.

«Δεν θα συμβεί την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ή στις 15 Φεβρουαρίου, με μιας να απελευθερωθούμε. Όμως, δεν νομίζω ότι θα χρειαστεί να περιμένουμε έως το φθινόπωρο», είπε ο Σάιμον Στίβενς στο BBC.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ – Reuters

Η διάδοση της γνώσης, μετά την εκπαιδευτική διαδικασία και η ανάγκη συντήρησης και διάδοσης του βιβλιακού πλούτου της πατρίδας μας αποτέλεσε τη διαχρονική βάση για τη λειτουργία των Δημόσιων Βιβλιοθηκών της χώρας, κάτω από την ομπρέλα και τα νομοθετήματα του υπουργείου Παιδείας.

Παρά ταύτα, η δεκάχρονη λιτότητα της περιόδου 2010 – 2019 και η σχεδόν μόνιμη ενασχόληση του αρμόδιου υπουργείου με τα εκπαιδευτικά προβλήματα δεν επέτρεψαν στις Δημόσιες Βιβλιοθήκες να συνεχίσουν να ανταποκρίνονται στο εξαιρετικά σημαντικό έργο τους, όπως αυτό προβλέπεται από τη νομοθεσία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη της Ζακύνθου. Πρόκειται για την αρχαιότερη Βιβλιοθήκη της χώρας με την πρώτη συλλογή της να οργανώνεται το 1628 επί Ενετοκρατίας. Ένας απίστευτος βιβλιακός πλούτος 50.000 σπάνιων εκδόσεων και 20.000 βιβλίων των τελευταίων δεκαετιών που δεν συντηρείται και βρίσκεται εγκαταλειμμένος σε σκονισμένα ράφια κλειδωμένων βιβλιοστασίων.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Όπως εξηγούν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ οι εκπρόσωποι της, η Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζακύνθου έχει μόλις δύο άτομα προσωπικό από τα εννέα που προέβλεψε αρχικά ο νομοθέτης και είναι η μοναδική βιβλιοθήκη της χώρας που δεν διαθέτει ούτε έναν βιβλιοθηκονόμο ή αρχειονόμο.

Από τον Ιούνιο του 2019 τη Διοίκηση της Βιβλιοθήκης ανέλαβε ένα νέο Εφορευτικό Συμβούλιο που διόρισε η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως με στόχο να ανασυγκροτήσει το χώρο από την χρόνια εγκατάλειψη.

Στον πρώτο απολογισμό του για την εξάμηνη λειτουργία της Βιβλιοθήκης παρέδωσε σε λειτουργία το Αναγνωστήριο μια αίθουσα 200 τ.μ. που για 15 χρόνια ήταν σφραγισμένη, εξαιτίας μιας ρωγμής που είχε υποστεί η μεσοτοιχία της, μετά από σεισμό του 2006.

Με συνοπτικές διαδικασίες και με ελάχιστα χρήματα από τον τακτικό προϋπολογισμό της Βιβλιοθήκης, έγινε το πρώτο μεγάλο βήμα, ώστε να επιστρέψει το βιβλιόφιλο κοινό και οι ερευνητές στο υπέροχο νεοκλασικό μέγαρο της κεντρικής πλατείας της Πόλης που στεγάζεται η Βιβλιοθήκη της Ζακύνθου.

«Εργαζόμαστε νυχθημερόν, όλα τα μέλη του Εφορευτικού Συμβουλίου για να πετύχουμε αυτό που ο νόμος ορίζει ως εύρυθμη λειτουργία, αλλά υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες που δεν μπορούμε να τις υπερβούμε», δηλώνει ο πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου Φίλιππος Συνετός.

«Το μεγαλύτερο μας πρόβλημα είναι η έλλειψη του προσωπικού και η συντήρηση των σπάνιων εκδόσεων της ιστορικής βιβλιοθήκης. Διαβουλευόμαστε πώς θα το επιτύχουμε αυτό με τις υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας αλλά είναι βέβαιο πως τα χρήματα του προϋπολογισμού δεν επαρκούν. Προσπαθούμε να κινήσουμε το ενδιαφέρον ιδιωτών χορηγών ενώ για την υποστήριξη ορισμένων λειτουργιών της Βιβλιοθήκης δημιουργούμε μια ομάδα εθελοντών από ειδικούς επιστήμονες και φίλους του βιβλίου. Είναι η μόνη απάντηση που έχουμε να δώσουμε μέχρι να γίνουν προσλήψεις και για την Βιβλιοθήκη της Ζακύνθου.»

Μελέτη αρχείων

Τις τελευταίες ημέρες γίνεται μεγάλη συζήτηση για την επεξεργασία του αρχείου του βραβευμένου από την Ακαδημία Αθηνών ιστορικού, Ντίνου Κονόμου. Ένα πλουσιότατο αρχείο που ο αείμνηστος συγγραφέας κατέλειπε το 1991 στη Βιβλιοθήκη της Ζακύνθου και παρά το ενδιαφέρον της τοπικής κοινωνίας και πολλών πανεπιστημιακών εγκαταλείφθηκε για πολλά χρόνια.

Με σύμβαση που υπέγραψε το Εφορευτικό Συμβούλιο το αρχείο ανέλαβε να καταγράψει, ως εθελοντής και αδαπάνως για το δημόσιο, η βιβλιοθηκονόμος και ιστορικός Γεωργία Κόκλα Παπαδάτου, με μόνη υποχρέωση αυτό να εκδοθεί σε τόμο από την Βιβλιοθήκη της Ζακύνθου και να διανεμηθεί στις βιβλιοθήκες όλης της χώρας.

Η διοίκηση

Στο Εφορευτικό Συμβούλιο της Βιβλιοθήκης της Ζακύνθου που λειτουργεί ως αυτοδιοικούμενο Ν.Π.Δ.Δ. υπό την εποπτεία του υπουργείου Παιδείας συμμετέχουν ακόμα ο ιστορικός και λογοτέχνης Νίκιας Λούντζης, η πανεπιστημιακός Μαριέττα Μινώτου, ο πολιτικός μηχανικός και αντιδήμαρχος Ανδρέας Μαρινάκης, οι εκπαιδευτικοί Φιλιππίτσα Μάργαρη, Ευάγγελος Αγγελούσης, Παναγιώτης Κλάδης, Αθανάσιος Ανδρίτσος, Ιωάννα Βαρβαρίγου και η δικηγόρος Αντωνία Στραβοπόδη.

Ιστορικό

Η Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζακύνθου χρονολογεί τη σύστασή της από το 1628, όταν ο Βενετός διοικητής Θωμάς Φλαγγίνης δώρισε στην Κοινότητα της Ζακύνθου 200 τόμους βιβλίων.

Η επίσημη ίδρυσή της έγινε το 1803 από την Επτάνησο Πολιτεία.

Το 1882 με απόφαση του υπουργού Παιδείας Κωνσταντίνου Λομβάρδου η Βιβλιοθήκη αποτέλεσε ανεξάρτητη Δημόσια Υπηρεσία με πρώτο Δ/ντή τον ιστοριογράφο Παναγιώτη Χιώτη. Τότε εμπλουτίστηκε με βιβλία προερχόμενα από δωρεές και περιελάμβανε αρχαιολογική και νομισματική συλλογή και πινακοθήκη.

Το 1935 η Δημόσια και η από το 1888 υφισταμένη Δημοτική Φωσκολιανή Βιβλιοθήκη, συγχωνεύτηκαν στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Ζακύνθου. Αμέσως μετά τους σεισμούς του 1953 η Βιβλιοθήκη ανασυγκροτήθηκε από δωρεές και κληροδοτήματα.

Η Βιβλιοθήκη περιλαμβάνει περί τους 70.000 τόμους βιβλίων, αρχείο τοπικού τύπου, CD-ROM, video- κασέτες.

Διαθέτει επίσης συλλογή από κούκλες με τοπικές ενδυμασίες, συλλογή πινάκων ζωγραφικής, συλλογή φωτογραφιών της προσεισμικής (1953) Ζακύνθου και παλιά έπιπλα.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ