Τον Σταυρό του Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, ιδρυτή της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως απένειμε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στον Υφυπουργό Εξωτερικών και βουλευτή Αχαΐας Ανδρέα Κατσανιώτη.

Αμέσως μετά την τιμητική διάκριση ο Υφυπουργός ανέφερε: «Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος με τίμησε απονέμοντάς μου τον Σταυρό του Αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου. Από τις πιο συγκινητικές στιγμές της πορείας μου».

Ο κ. Κατσανιώτης βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να εκπροσωπήσει την Ελληνική Κυβέρνηση στην Θρονική Εορτή, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2021.

Αμέσως μετά την Πατριαρχική και Συνοδική Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στον Πατριαρχικό Ναό, για την εορτή του Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, ο Υφυπουργός έγινε δεκτός από την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη, κ.κ. Βαρθολομαίο.

Μεταξύ άλλων ο κ. Κατσανιώτης ανέφερε προς τον Παναγιώτατο: «Είναι σαφές ότι η από αιώνων πορεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορική Γη της Κωνσταντινούπολης στην οποία συνεχίζει και θα συνεχίζει την υψηλή οικουμενική αποστολή του. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, κατά τον 20ο αιώνα, κατέδειξε το πόσο σημαντικός είναι ο διάλογος και η σχέση αγάπης μεταξύ των χριστιανικών Εκκλησιών και μεταξύ των θρησκειών αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση.

Έτσι, εκεί που οι διενέξεις φαίνονταν αξεπέραστες, απάντησε με το «ειρήνη ημίν». Εκεί που τα προβλήματα εμφανίζονταν ακανθώδη, προέτεινε χείρα συμφιλίωσης. Εκεί που η προκατάληψη ύψωνε τείχη απομόνωσης, προέταξε τον ειλικρινή και εποικοδομητικό διάλογο, ανοίγοντας νέες οδούς. Δημιουργώντας νέους ορίζοντες επικοινωνίας.

Η παρουσία Αντιπροσωπείας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας σήμερα, εκφράζει το αποτέλεσμα αυτών των προσπαθειών που ξεκίνησαν επί του Μακαριστού Πατριάρχου Αθηναγόρα, συνεχίστηκαν επί Μακαριστού Πατριάρχου Δημητρίου και κορυφώθηκαν κατά την πατριαρχία σας».

Παράλληλα, ο κ. Κατσανιώτης συναντήθηκε και με τους Διευθυντές των Ομογενειακών Σχολείων Κωνσταντινούπολης και Ίμβρου. Παρόντες ήταν η Υφυπουργός Παιδείας Ζέττα Μακρή καθώς και οι Γενικοί Γραμματείς Απόδημου Ελληνισμού και Θρησκευμάτων Γιάννης Χρυσουλάκης και Γιώργος Καλαντζής αντίστοιχα.

Ο κ. Κατσανιώτης δήλωσε σχετικά «Είναι η 2η φορά σε έναν μήνα που συναντώ τους Διευθυντές των ομογενειακών σχολείων Κωνσταντινούπολης & Ίμβρου. Αυτή την φορά μαζί με την Υφυπουργό Παιδείας Ζέττα Μακρή και τους γ.γ. Απόδημου Ελληνισμού και Θρησκευμάτων κ.κ. Χρυσουλάκη και Καλατζή.

Ακούσαμε και καταγράψαμε όλα τα προβλήματα. Οι εκπρόσωποι των ιστορικών σχολείων μας εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το γεγονός ότι η Ελληνική Κυβέρνηση δείχνει εμπράκτως διάθεση να βρεθούν ρεαλιστικές λύσεις. Στεκόμαστε δίπλα σε δασκάλους και μικρούς μαθητές»

Τέλος, ο Υφυπουργός παρευρέθηκε στα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής των Droug Paterson και Tim Vyner με θέμα το Άγιο Όρος που φιλοξενείται στο Σισμανόγλειο Μέγαρο.

«Το Σισμανόγλειο Μέγαρο, πέραν του διπλωματικού χαρακτήρα του, έχει πλέον καθιερωθεί και ως τόπος του πολιτισμού και του πνεύματος. Αποτελεί επίκεντρο της πνευματικής ζωής αυτής της πόλης, τόπο συνάντησης προσωπικοτήτων και καλλιτεχνών. Σημείο ανταλλαγής απόψεων και πνευματικών αναζητήσεων», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Κατσανιώτης.

Πηγή φωτογραφιών: Γραφείο Τύπου Υφυπουργού Εξωτερικών

Σχεδόν οι μισοί Έλληνες κάτοχοι διδακτορικού που ζουν στο εξωτερικό (το 46,3%), σκοπεύουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια. Αυτό, μεταξύ άλλων, προκύπτει από μια ολοκληρωμένη εικόνα για τη γεωγραφική, επιστημονική και επαγγελματική κινητικότητα των Ελλήνων διδακτόρων, την οποία δίνει μια απογραφική έρευνα του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης & Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ), σε συνεργασία με την Ερευνητική Μονάδα Περιφερειακής Ανάπτυξης και Πολιτικής (ΕΜΠΑΠ) του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Η έρευνα, στην οποία συμμετείχαν 10.295 Έλληνες διδάκτορες, δείχνει ότι κατέχουν κατά κανόνα περισσότερους από έναν τίτλους σπουδών, εμφανίζουν πολύ υψηλό ποσοστό απασχόλησης (97,5%), κυρίως στον δημόσιο τομέα (66%), ενώ σε σημαντικό ποσοστό (31,3%) διαθέτουν εργασιακή εμπειρία στο εξωτερικό.

Το 14,8% εξακολουθούν να εργάζονται στο εξωτερικό, διατηρώντας ισχυρούς δεσμούς με την Ελλάδα, ενώ το 46,3% σκοπεύουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα μέσα στα επόμενα χρόνια.

Αναλυτικότερα, το 10,4% έχουν δεύτερο πτυχίο, το 74,4% μεταπτυχιακό, το 14,9% είναι κάτοχοι δεύτερου μεταπτυχιακού, το 0,8% έχουν αποκτήσει και δεύτερο διδακτορικό, ενώ το 11,2% έχουν διενεργήσει μεταδιδακτορική έρευνα (postdoc).

Τα πτυχία τους είναι κυρίως στις Επιστήμες Υγείας, στις Φυσικές Επιστήμες, στα Μαθηματικά και τη Στατιστική.

Σε σημαντικό ποσοστό, απέκτησαν τα πτυχία τους στο εξωτερικό: το 8% πήραν το πρώτο πτυχίο τους στο εξωτερικό, το 22,4% το μεταπτυχιακό τους, το 2,8% το διδακτορικό τους και το 26,3% το μεταδιδακτορικό τους.

Το 95,7% των διδακτόρων που συμμετείχαν στην έρευνα, εργάζονται, κυρίως στον δημόσιο τομέα (66%) και σε μικρότερο ποσοστό στον ιδιωτικό (33,8%).

Σημαντικό ποσοστό τους εργάζονται σε πανεπιστήμια (32,4%) ή ερευνητικά κέντρα (7,4%), ενώ το 21,4% σε επιχειρήσεις.

Το 31,3% εργάστηκαν για κάποιο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό και το 14,8% εξακολουθούν να ζουν και να εργάζονται σήμερα εκτός Ελλάδας. Το 68,7% των διδακτόρων δεν έφυγαν ποτέ από την Ελλάδα και το 82,2% δεν έχουν πρόθεση μετακίνησης στο εξωτερικό.

Από τους διδάκτορες που ζουν στην Ελλάδα, κατά 42,9% εργάζονται ως «Επαγγελματίες», κατά 27,6% ως «Διδακτικό προσωπικό ανώτατων εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων», κατά 15% ως «Ανώτερα διευθυντικά και διοικητικά στελέχη», κατά 7,6% ως «Υπάλληλοι (δημόσιοι ή ιδιωτικοί)» και κατά 5,7% ως «Ερευνητές».

Όσον αφορά τους διδάκτορες που ζουν στο εξωτερικό, το 40,3% εργάζονται ως «Διδακτικό προσωπικό ανώτατων εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων», το 32,2% ως «Επαγγελματίες», το 15% ως «Ερευνητές», το 9,5% ως «Ανώτερα διευθυντικά και διοικητικά στελέχη» και το 2,6% ως «Υπάλληλοι (δημόσιοι ή ιδιωτικοί)».

Το 73,8% από τους διδάκτορες που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, είχαν εργαστεί στην Ελλάδα πριν φύγουν για το εξωτερικό. Οι περισσότεροι έφυγαν από την Ελλάδα μετά το 2011 (72,8%), για λόγους που συνδέονται άμεσα με την εργασία (επαγγελματική ανέλιξη, καλύτερες εργασιακές συνθήκες, καλύτερες οικονομικές απολαβές και εργασία στο αντικείμενό τους), ενώ για τους ίδιους λόγους επέλεξαν και τη χώρα στην οποία εγκαταστάθηκαν.

Οι Έλληνες κάτοχοι διδακτορικού ζουν/έζησαν σε πάνω από 50 χώρες, κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, στις ΗΠΑ, στη Γερμανία και στη Γαλλία (το 30,8% σε περισσότερες από μία χώρες), καθώς και σε περισσότερες από 500 πόλεις, κυρίως στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στη Βοστώνη, στη Λευκωσία και στη Νέα Υόρκη.

Πρόθεση επιστροφής στην Ελλάδα

Το 46,3% όσων ζουν στο εξωτερικό, απάντησαν ότι σκοπεύουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια. Το 61,4% σκέφτονται να επιστρέψουν άμεσα, συγκεκριμένα το 39% σε «ένα-δύο χρόνια» και το 22,4% «φέτος».

Σε ποσοστό 95% έρχονται τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο στην Ελλάδα.

Το 69,7% δήλωσαν ότι θα επέστρεφαν εάν έβρισκαν «εργασία ανάλογη με τα προσόντα τους στην Ελλάδα», το 43% θα επέστρεφαν για «οικογενειακούς λόγους» και το 35,6% εάν «ένας από τους δύο συντρόφους έβρισκε εργασία στην Ελλάδα που ήταν οικονομικά ικανοποιητική».

Στο ερώτημα τι μπορεί να κάνει το κράτος για να βοηθήσει την επιστροφή τους, το 60,7% δήλωσαν «να προκηρυχθούν νέες θέσεις εργασίας στα ΑΕΙ/ Ερευνητικά Κέντρα» και το 58,4% να βελτιωθούν οι γενικότερες συνθήκες στη χώρα (κοινωνικές υποδομές, βελτίωση της οικονομίας κ.λπ.). Το 37,2% θεωρούν ότι πρέπει «να βελτιωθούν οι δυνατότητες διασύνδεσής τους με την ελληνική ερευνητική κοινότητα» και το 29,2% ότι χρειάζεται «διαφάνεια και αμεσότητα στην ενημέρωση για κίνητρα-υποτροφίες που προσφέρονται στην Ελλάδα».

Μόνο το 9,2% δήλωσαν πως δεν ενδιαφέρονται καθόλου να επιστρέψουν.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Την αναβολή των εκδηλώσεων του Νοεμβρίου, λόγω των νέων μέτρων για την καταπολέμηση της πανδημίας αλλά και για την ασφάλεια όλων, ανακοίνωσε η Ελληνική Κοινότητα Βερολίνου.

Συγκεκριμένα αναβάλλονται οι εκδηλώσεις:

– Ζωντανή μουσική με το μουσικό γκρουπ «Λαϊκοί Δρόμοι», που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα, 27/11/2021 στην Ελληνική Κοινότητα.

– ¨Ανάγνωση παραμυθιών για ενήλικες¨ στα γερμανικά, από την κ. Σιμόνε Νάουκ που ήταν προγραμματισμένη για αύριο, 28/11/2021 στην Ελληνική Κοινότητα.

Πηγή φωτογραφιών: Hellenische Gemeinde zu Berlin e.V.

Οι Σύλλογοι Ποντίων Βαυαρίας και η Επιτροπή Γενοκτονίας και Νεολαίας Ο.Σ.Ε.Π.Ε. διοργάνωσαν Οικουμενικό Μνημόσυνο αναφοράς στα θύματα της Γενοκτονίας των Χριστιανικών Κοινοτήτων της Ανατολίας στο πρώην Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Νταχάου, στις 14 Νοεμβρίου 2021.

Στην ανέσπερη χειμερινή δυστοπία του πρώην στρατοπέδου συγκέντρωσης Νταχάου, εμείς οι απόγονοι των λαών της Ανατολίας, ανταμώσαμε τις σκιές και μοιραστήκαμε τις κοινές μνήμες.

Έλληνες, Αρμένιοι, Αραμαίοι, Ασσύριοι και Εβραίοι προσευχηθήκαμε προσευχή πανανθρώπινη.

Για τις κοινότητες του κόσμου όλου, που γενοκτονήθηκαν και ολοκαυτώθηκαν, βορά του διαχρονικού ρατσιστικού ζόφου, της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και της εθνικιστικής βίας.

Και είπαμε Δεν Ξεχνώ και είπαμε Nie Wieder-Ποτέ Ξανά.

Και πάλι δώσαμε ραντεβού στους αγώνες για δημοκρατία, ανοιχτές κοινωνίες, απελεύθερη παιδεία, αξιοπρέπεια των όλων, αποδοχή των άλλων και ανθρώπινα δικαιώματα.

Και χαιρετηθήκαμε με αλληλεγγύη στα βλέμματα και γνεύσαμε με αλληλεγγύη στο λόγο.

Για την αγωνία δικαίωσης της Μνήμης με συνασπισμό των πολλών, δράσεις διεθνοποίησης και δικτύωση ακτιβιστικών φορέων.

(Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Μόναχο, Dr. Γκουλούσης Βασίλειος)

Για την προάσπιση της Δημοκρατίας, την αντίταξη στη ξενοφοβία και στο ρατσισμό, την αλληλεγγύη της Ισραηλιτικής κοινότητας στον αγώνα δικαίωσης της προγονικής μνήμης Αρμενίων, Ποντίων, Αραμαίων, Ασσυροχαλδαίων.

(Dr.h.c. Charlotte Knobloch, πρόεδρος της Ισραηλιτικής κοινότητας Μονάχου και Άνω Βαυαρίας)

Για την ιερή μνήμη των κολασμένων του Νταχάου, των μεταξύ αυτών εκ Πόντου και Μικράς Ασίας καταγόμενων Ελλήνων, αιώνιου φάρου στην πάλη τανάντι των ολοκληρωτισμών.

(Dr. Christoph Thonfeld, εκπρόσωπος της διεύθυνσης του πρώην σ.σ Νταχάου)

Για την καλλιέργεια της Μνήμης ως κοινωνικό ανακλαστικό πρόληψης των φαινομένων εθνοδογματικού ρατσισμού.

(Herr Florian Hartmann, υπερδήμαρχος πόλης Νταχάου)

Για την ανάγκη ονομαστικής διάκρισης στο δημόσιο διάλογο των λαών που γενοκτονήθηκαν και τη γερμανική ομολογία συνενοχής στο έγκλημα της Ανατολίας μεταξύ 1915-1923

(Frau Gabriele Triebel, κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του κόμματος των Πρασίνων στη Βαυαρία).

Στην ανέσπερη χειμερινή δυστοπία του πρώην στρατοπέδου συγκέντρωσης Νταχάου, εμείς οι απόγονοι των λαών της Ανατολίας ξεναγηθήκαμε στις Αχερουσίες οδούς από τις σκιές και τις διαβήκαμε σιωπηλοί, σαν τότε στον ματωμένο δρόμο το 19 στο Μπούχενβαλντ.

Με Χοράρχισσα σαν έτοιμη από πάντοτε τη νιότη (Παρθένα Ιορδανίδου, υπεύθυνη νεολαίας Ο.Σ.Ε.Π.Ε), όρθιοι στο στασίδι προσευχηθήκαμε Die Heimat wurde mir entrissen – Την Πατρίδα μ’ έχασα (Χριστίνα Gugenhan, στέλεχος νεολαίας Ο.Σ.Ε.Π.Ε) και με Ρωμιοσύνης φρόνημα αποφωνήσαμε, ως ελληνική δημοκρατία θεσμικά προϊστάμενη της τελετής, στεφάνι καταθέτοντας στο διεθνές μνημείο του ολοκαυτώματος των Εβραίων.

(Dr. Γκουλούσης Βασίλειος, Γεν. Πρόξενος της Ελλάδας στο Μόναχο, εκπρόσωπος ΥΠΕΞ Ελλάδας)

Που είναι και δικό μας το μνημείο. Που είναι των λαών που γενοκτονούνται καθημερινά, θύματα κάθε εθνικισμού, κάθε υποκρισίας των ισχυρών της γης, κάθε απληστίας των κεφαλαιοκρατών του κόσμου, κάθε πλεονεξίας των επεκτατιστών της γεωπολιτικής, κάθε ιδεοληπτικής υπεροχής και ευγονικής.

Με βαθιά επίγνωση της πολιτικής ευθύνης μας σε στιγμιότυπα όπως το χτεσινό στο Νταχάου, θ’ αποδελτιώνουμε διαρκώς την παρασημαντική τους στην καθημερινότητα. Αγώνας για τη διεθνοποίηση της Μνήμης των γενοκτονημένων προγόνων μας, σημαίνει αγώνας για τη ζωή, τη δημοκρατία, τον πολιτισμό, την ευρύνοη παιδεία, τη διαρκή επιμόρφωση, τις κοινωνίες διαλόγου, ισότητας, δικαιωμάτων και ισαποδοχής του αλλόχρωου, του αλλόθρησκου, του αλλοεθνή, του πρόσφυγα, των ΛΟΑΤΚΙ, των ΑΜΕΑ και κάθε αποκλίνοντος από τις στερεοτυπικές, φοβικές και βολικές αναγνώσεις των ομοίων.

Σύλλογος Ποντίων Νυρεμβέργης Cardinal Bessario

Η θρησκευτική τελετή, στο παρεκκλήσι της μονής Karmel Heilig Blut, τελέστηκε με κατάνυξη από τους ιερείς π. Αντώνιο Βήχο και Pfarrer Markus Zaya.

Οι διοργανωτές ευχαριστούν την κ. Σοφία Κυριακίδου, δημοτική σύμβουλο της πόλης του Νταχάου, για την πολύτιμη βοήθειά της στην προετοιμασία της εκδήλωσης, ενώ παραμένουν ευγνώμονες στις ευγενείς και φιλόξενες αδελφές της Μονής.

Aυτονόητα η ημερίδα ήταν στο σύνολό της γερμανόγλωσση (παρακλήσεις, χαιρετισμοί κλπ) καθώς την παρακολούθησαν θεσμικοί εκπρόσωποι, παράγοντες τοπικής αυτοδιοίκησης, απεσταλμένοι εκκλησιών, μέλη σωματείων, νεολαία και πολίτες της ελληνικής, εβραϊκής, ασσυριακής, αρμενικής και βαυαρικής κοινότητας.

Σημείωση ΣΠΝ:

Στην κολλεκτίβα των ψυχών μας, στην πόλη του Τραπεζούντιου ουμανιστή φιλόσοφου Βησσαρίωνα Γραμματικού, στη Νυρεμβέργη, θα δηλώνουμε συνάμα, τώρα και πάντοτε, συμπάσχοντες στην οδύνη των αδικαίωτων Γυναικών της Στρεμπρένιτσα.

Θα συμμετέχουμε, στο χορό της οιμωγής, για τα παιδιά, τ’ αδέλφια και συζύγους που χάθηκαν στη γενοκτονία του λαού τους, των μουσουλμάνων της Βοσνίας.

Πέρα για πέρα πεισμένοι για την ταυτότητα του κοινού μας θύτη.

Πέρα για πέρα δραματικά πολύπειροι του κοινού μας θρήνου.

Πηγή φωτογραφιών: Χαράλαμπος Φωτιάδης

Κάθε Κυριακή του Δεκεμβρίου, στις 14:00 μ.μ., στην Ελληνική Κοινότητα Βερολίνου θα πραγματοποιούνται αναγνώσεις παραμυθιών για παιδιά, σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα:

5.12.2021

Ο Ευάγγελος Τσιάπλης διαβάζει το παραμύθι „Ο Θησέας και ο Μινώταυρος“.

Κάθε χρόνο αποστέλλονται εφτά νεαροί και εφτά νεαρές στη Κρήτη για να κατευνάσουν τον τρομερό Μινώταυρο. Κανείς δεν έχει γυρίσει από αυτό το ταξίδι. Θα καταφέρει ο Θησέας με τη βοήθεια της Αριάδνης να βγει νικητής;

19.12.2021

Η Κατερίνα Χιωτίνη, ηθοποιός- δασκάλα ορθοφωνίας, διαβάζει ¨Βάτραχους¨ του Αριστοφάνη σε διασκευή για παιδιά της Σοφίας Ζαραμπουκά.

19.12.2021

Η Άσπα Ανωγιάτη και η Ειρήνη Σταυράκη συναντήθηκαν στο Βερολίνο και δημιούργησαν τις ΠΑΡΑΜΥΘΟΜΑΝΕΣ, μια δημιουργική ομάδα μουσικοθεατρικής αφήγησης.

Το “ΣΙΓΑ Τ’ ΑΥΓΑ!” είναι το πρώτο τους αφηγηματομουσικοθεατρικό γέννημα. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο και διαδραστικό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους που έγραψαν πολύ πρόσφατα και σκηνοθέτησαν οι ίδιες, με κεντρικό ήρωα ένα κοτοπουλάκι που δεν ήθελε να βγει από το αυγό.

Anschrift: Mittelstr. 33 Steglitz 12167 Berlin

Email: info@gr-gemeinde.de

Πηγή φωτογραφιών: Hellenische Gemeinde zu Berlin e.V.

“ Το σημερινό μας άρθρο (συνέντευξη) εστιάζει στα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει η ελληνική κοινωνία από την κρίση των τελευταίων ετών.  Η ελληνική κρίση δεν ήταν μόνο οικονομική, έτσι ξεκίνησε και ξεσκέπασε όλες τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας.”

Ο Γιώργος Γήτας απέκτησε τον τίτλο του ειδικού Μαιευτήρα-Γυναικολόγου 2012-2017 και έγινε διδάκτορας του πανεπιστήμιου Saarland της Γερμανίας.  Στη συνέχεια εξειδικεύτηκε στην γυναικολογική ογκολογία, χειρουργική μαστού, ουρογυναικολογία, λαπαροσκοπική και ρομποτική χειρουργική. Διεύθυνε και εξέλιξε το ενδοσκοπικό κέντρο, το κέντρο ενδομητρίωσης  καθώς και το ουρογυναικολογικό κέντρο του πανεπιστημίου του Lübeck, ένα από τα πιο ιστορικά πανεπιστήμια στο χώρο της γυναικολογίας. Επί του παρόντος διευθύνει το γυναικολογικό κέντρο του πανεπιστημίου του Βερολίνου Charite Campus Mitte, το πιο ξακουστό πανεπιστήμιο στην Ευρώπη, και όλα αυτά στην ηλικία των 35 χρόνων, καθιστώντας τον ίσως τον νεότερο ιατρό που φτάνει σε αυτό το επίπεδο πανευρωπαϊκά. Ο Γιώργος Γήτας ξεκίνησε πρόσφατα να παραδίδει ελληνογερμανικά μαθήματα ενδοσκόπησης και ρομποτικής χειρουργικής στο School of Gynaecological Endoscopy του πανεπιστήμιο του Kiel με σκοπό να μεταλαμπαδεύσει την γνώση του σε Έλληνες συναδέρφους.

.

Το σημερινό μας άρθρο (Συνέντευξη) εστιάζει στα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει η ελληνική κοινωνία από την κρίση των τελευταίων ετών.  Η ελληνική κρίση δεν ήταν μόνο οικονομική, έτσι ξεκίνησε και ξεσκέπασε όλες τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας.

Η μεγαλύτερη ελληνική πληγή των τελευταίων ετών είναι η απώλεια πτυχιούχων που στρέφονται στο εξωτερικό ώστε να εξελιχθούν, το αλλιώς γνωστό ως Brain-Drain. 

Τι καλύτερο από το να παρουσιάσουμε ένα προσωποποιημένο παράδειγμα ώστε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.

Ο λόγος γίνεται για τον Γιώργο Γήτα, μαιευτήρα-γυναικολόγο κάτοχο διευθυντικής θέσης στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου Charite στην ηλικία των 35 χρόνων. Ο Γιώργος Γήτας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη όπου και σπούδασε στην ιατρική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου (2004-2010) μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων. Μετά το πέρας της στρατιωτικής του θητείας προσαρτήστηκε  ως επιστημονικός συνεργάτης στην Α’ πανεπιστημιακή κλινική μαιευτικής-γυναικολογίας του νοσοκομείου Παπαγεωργίου. Στην ολιγόμηνη παραμονή του εκεί, πήρε την απόφαση να μην περιμένει στην λίστα αναμονής για μια θέση ειδικευομένου στην Ελλάδα και να φύγει στο εξωτερικό για να ειδικευθεί. 

.

• Γιώργο τι σε οδήγησε στην απόφαση σου να φύγεις στο εξωτερικό; Παράτησες μια σχετικά προνομιούχα θέση, όπως και ένα διδακτορικό.

«Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν γίνεται αλλιώς, παίρνεις το ρίσκο και πάντα κάτι θυσιάζεις. Χρειάζεται αποφασιστικότητα, πιστεύω ότι όσο παρατείνει κάποιος την απόφαση να φύγει τόσο πιο πολύπλοκη γίνεται η κατάσταση στην πορεία. Η δίψα να γνωρίσω το διεθνές στερέωμα και να ζυγίσω τις δυνατότητες μου ήταν αυτό που με ώθησε σε αυτή την απόφαση. Δυστυχώς η έλλειψη σύγχρονου τεχνολογικού εξοπλισμού και η οργανωτική ανεπάρκεια των νοσοκομείων στην Ελλάδα, δεν μου προσέφερε αυτή την δυνατότητα. Από την άλλη, οι δυνατοί οικογενειακοί δεσμοί, χαρακτηριστικό των Ελλήνων, καθώς και η ιδέα ότι δεν θα μπορώ να έχω κάθε ώρα και στιγμή τα αγαπημένα μου πρόσωπα, δυσκόλεψαν πολύ την απόφαση αυτή. Εκεί χρειάζεται λίγο φιλοσοφία ώστε η χιλιομετρική απόσταση να μετατραπεί σε ένα νέο ορίζοντα για όλη την οικογένεια. Πιστεύω ότι αύτη την εμπειρία πρέπει να την επιδιώξει κάθε επαγγελματίας. Ακόμα και στο χειρότερο σενάριο, οι εμπειρίες που αποκομίζει κάποιος, καθώς και η αίσθηση ότι προσπάθησε, αξίζουν σίγουρα την διαδικασία».

.

• Πως είναι η εμπειρίας σου στο εξωτερικό; Πως αντιμετωπίστηκες; Έχεις συμβουλές για τους νεότερους που σκοπεύουν να βγουν στο εξωτερικό;

«Όπως είναι φυσικό κάθε αρχή έχει και τις δυσκολίες της. Η γλωσσική ανεπάρκεια και η διαφορά στον επικοινωνιακό κώδικα την έκανε ακόμα πιο δύσκολη. Σαν χθες θυμάμαι που πήγαινα σε συνεντεύξεις για την θέση του ειδικευομένου έχοντας αποστηθίσει 10 προτάσεις στα Γερμανικά ώστε να μπορέσω να ανταπεξέλθω. Στην πορεία υπήρχαν ‘τρικλοποδιές’, κάτι που θα το χαρακτήριζα ως αναμενόμενο και θα το απέδιδα πιο πολύ στην ανθρώπινη φύση, ένστικτα ανταγωνισμού και φθόνου, παρά σε ρατσιστικό υπόβαθρο. Ο ρατσισμός δυστυχώς υπάρχει και είναι παγκόσμιο φαινόμενο, σε άλλες χώρες περισσότερο και σε άλλες λιγότερο. Από την άλλη, πολλές φορές ο όρος θύμα ρατσισμού χρησιμοποιείται σαν δικαιολογία για καλύψουμε τις αποτυχίες μας, όποτε θα συμβούλευα τους νέους συναδέρφους μου να μην ασχολούνται καθόλου με το θέμα και να επικεντρωθούν στους στόχους τους, έτσι στο τέλος θα δικαιωθούν. Φυσικά, όταν ανήκεις σε μειονότητα είναι πιο εύκολο να στοχοποιηθείς, παρόλα αυτά θεωρώ την Γερμανία μια σχετικά δίκαιη χώρα που καταφέρνει να αξιοποιεί και να προσαρμόζεται σε ότι είναι προς όφελος της. Τίποτα δεν σου χαρίζεται αλλά από την άλλη όταν υπερέχεις από τους ‘ανταγωνιστές’ σου αργά η γρήγορα θα σου αναγνωριστεί. Θα μπορούσα να πω ότι δεν πιστεύω στον παράγοντα τύχη, θεωρώ ότι σε όλους παρουσιάζονται ευκαιρίες απλά άλλοι τις βλέπουν ή ακόμα καλύτερα τις δημιουργούν και άλλοι όχι.

Αυτό που έχω να προτείνω σε νέα παιδιά που θα δοκιμάσουν την τύχη τους στο εξωτερικό, είναι να παραμείνουν αισιόδοξοι, πεισματάρηδες και να σέβονται το διαφορετικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα προσαρμόσουν τα πιστεύω τους και θα αλλοιώσουν τον χαρακτήρα τους. Θεωρώ ότι οι Έλληνες είμαστε ένας χαρισματικός λαός και αυτό αναδεικνύεται περισσότερο σε συνθήκες εκτός Ελλάδας. Την πίεση και τις δυσκολίες πρέπει να τις απορροφήσουν, από αυτές να δυναμώσουν και στην συνέχεια να τις αξιοποιήσουν!»

.

• Γιώργο μίλησε μας σε παρακαλώ για την καθημερινότητα σου στην δουλειά, τις συνθήκες εργασίας και  τι νομίζεις ότι μας λείπει από την Ελλάδα.

«Όπως σχεδόν όλες οι υπηρεσίες στην Γερμανία έτσι και τα νοσοκομεία είναι πολύ καλά οργανωμένα. Κατά την άποψη μου, αυτό οφείλεται στο ότι όλα τα νοσοκομεία στην Γερμανία είναι ιδιωτικού δικαίου και έτσι δημιουργούνται οι συνθήκες ανταγωνισμού, οι οποίες οδηγούν σε συνθήκες πίεσης αλλά και συνεχής βελτίωσης. Δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο που να τα συνδυάζει όλα, δηλαδή να υπάρχουν χαλαρές συνθήκες εργασίας, ανταγωνιστικό επίπεδο εκπαίδευσης και υψηλές αμοιβές, πάντα κάτι θα λείπει ώστε να υπάρχουν τα υπόλοιπα. Όσο για το ελληνικό σύστημα υγείας, δυστυχώς δεν διαφέρει από την παθογένεια της ελληνικής δημόσιας διοίκησης. Βασικό στοιχείο πιστεύω που αποτελεί τροχοπέδη για την εξυγίανση του συστήματος είναι η αλλαγή στην θεμελιώδης αρχές, να προτάξουμε επιτέλους στην Ελλάδα το κοινό καλό από το ατομικό συμφέρον. Μια τέτοια αλλαγή είναι προϋπόθεση ώστε να μπορέσουν να εφαρμοστούν οι κανόνες χωρίς εξαιρέσεις και να έρθει η εμπιστοσύνη στο σύστημα υγείας και ο μόνος τρόπος να το πετύχουμε είναι μέσα από την παιδεία! Σαν παράδειγμα θα σας αναφέρω ότι ο Γερμανός ασθενής δεν ρωτάει ποτέ ποιος θα τον χειρουργήσει, γιατί εμπιστεύεται το σύστημα. Θα χειρουργηθεί όμως σε 2-3 εβδομάδες χωρίς επιπλέον έξοδα. Ποιος φταίει στην Ελλάδα? Οι γιατροί που αμείβονται με 1500 ευρώ τον μήνα? Οι ασθενείς που περιμένουν ένα χρόνο για να χειρουργηθούν? Φυσικά και φταίει το σύστημα άλλα όλοι είναι συνυπεύθυνοι…

.

 Η καθημερινότητα μου στο Πανεπιστήμιο του Charite Campus Mitte είναι ευχάριστη και πολύ δημιουργική. Πολύπλοκα ογκολογικά περιστατικά, παθήσεις του μαστού, προχωρημένα στάδια ενδομητρίωσης, ουρογυναικολογικά περιστατικά με εφαρμογή της ρομποτικής και λαπαροσκοπικής χειρουργικής, είναι η καθημερινότητα μας. Όχι μόνο χρησιμοποιούμε τις τελευταίες τεχνικές παγκοσμίως αλλά είμαστε μέρος της δημιουργίας των επόμενων. Η αλήθεια είναι ότι τα ‘δύσκολα χρόνια’ για εμένα έχουν περάσει. Λόγω της θέσης μου και της εξειδίκευσης μου στην γυναικολογική ογκολογία αναλαμβάνω συγκεκριμένα ή περίπλοκα περιστατικά, κάτι που μου προσφέρει ποιοτικό χρόνο στην δουλειά μου. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι δεν είμαι καθημερινά μέχρι αργά το απόγευμα απασχολημένος. Στην Γερμάνια όσο πιο ‘ψηλά’ φτάνεις τόσο μεγαλώνουν οι ευθύνες και ο χρόνος ενασχόλησης με την δουλειά σου, κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει στην Ελλάδα. Ο μεγάλος αριθμός περιστατικών σε τέτοια ιατρικά ‘εργοστάσια’ έχει ως αποτέλεσμα την καταξίωση σε κορυφαίο επίπεδο, αλλά από την άλλη πλευρά γίνεται η καθημερινότητα μας τόσο απρόσωπη, που το να μην ξέρεις πως μοιάζει ο ασθενής που χειρουργείς είναι σχεδόν δεδομένο. Εκεί κάπου χάνεται η μαγεία, η επαφή με τον ασθενή και η ψυχική ανταμοιβή.»

.

• Τι στόχους έχεις για την συνέχεια; Είναι πιθανή η επιστροφή σου στην Ελλάδα; Έχεις συμβουλές για τους Έλληνες επιστήμονες που έφυγαν από την Ελλάδα;

«Από τότε που έγινα πατέρας, η επιστροφή μου στην Ελλάδα είναι δεδομένη και χρονικά περιορισμένη μέχρι να ξεκινήσουν τα παιδιά μου στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Προτεραιότητα μου είναι τα παιδιά μου να μεγαλώσουν σαν Έλληνες και να πάρουν όλα τα θετικά στοιχεία που έχει να τους προσφέρει ο ελληνικός κοινωνικός ιστός. Είχα την ευτυχία να γίνω τρεις φορές πατέρας και από τότε για μένα όλα άλλαξαν. Πλέον ζω και αναπνέω για τα παιδιά μου και η καριέρα μου έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Από την άλλη, όταν είσαι ψυχικά ‘γεμάτος’, αποδίδεις καλύτερα και επαγγελματικά, οπότε πιστεύω ότι το ένα δεν απορρίπτει ή επισκιάζει το άλλο.

Στόχος μου βραχυπρόθεσμα είναι να εξελιχθώ στην Γερμανία ακαδημαϊκά ξεκινώντας την διαδικασία για την βαθμίδα του καθηγητή πανεπιστήμιου και μεσοπρόθεσμα να εγκατασταθώ στην Ελλάδα με επαγγελματικές συνθήκες που να μου επιτρέπουν να ασκήσω την επιστήμη μου. Μακροπρόθεσμα σχέδια δεν κάνω…

Αυτό που θα έλεγα στους Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού είναι να συνεχίσουν να παλεύουν, να αποκομίσουν το μέγιστο δυνατό και μετά να επιστρέψουν στην πατρίδα, μεταφέροντας ότι θετικό έχουν να συμβάλλουν ώστε να φτάσει η Ελλάδα και οι Έλληνες εκεί που τους αξίζει, ψηλά!»

georgios.gitas@charite.de

.

.