ΕΙΔΗΣΕΙΣ
«Η μητέρα του σταθμού»: Ιστορίες γυναικών που μετανάστευσαν στη Γερμανία το ’60 μέσα από το ντοκιμαντέρ της Κωστούλας Τωμαδάκη
Γυναίκες που εξαναγκάστηκαν σε μετανάστευση λίγο μετά την ενηλικίωσή τους. Εγκατέλειψαν τις οικογένειές τους και έφυγαν μόνες σε έναν ξένο τόπο, χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα και χωρίς καμία παρόμοια εμπειρία έως τότε.
Τα παιδιά που γέννησαν στη συνέχεια, μεγάλωσαν μέσα σε μια συνεχή μετακίνηση και μέχρι σήμερα θυμούνται το πόσο στερήθηκαν τη μητέρα τους.
Φως σε ένα κομμάτι της ιστορίας που επηρέασε ολόκληρες γενιές, θέλει να ρίξει με τη «Μητέρα του σταθμού» η Κωστούλα Τωμαδάκη.
Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ για τις μετανάστριες του ’60 στις φάμπρικες της Γερμανίας, το οποίο παρουσιάζει αναμνήσεις και μαρτυρίες τους, επίσημα αρχεία που μέχρι σήμερα δεν έχουν δει το φως, αλλά και προσωπικά αρχεία των γυναικών, που από μόνα τους αποτελούν ιστορικό αρχείο ανεκτίμητου πλούτου για την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης.
«Από τα παιδικά μου χρόνια, που παραθέριζα στο χωριό της μητέρας μου, τα Μαζέικα Καλαβρύτων, μου έκανε τρομερή εντύπωση που από τη μία η μαμά μου συνέχεια μου έλεγε για τους Γερμανούς που έκαψαν το χωριό τους και από την άλλη έβλεπα συνομηλίκους μου να μένουν με την γιαγιά και τον παππού ενώ οι γονείς τους πήγαιναν για να δουλέψουν στα εργοστάσια της Γερμανίας», αναφέρει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Κωστούλα Τωμαδάκη.
Η πληροφορία αυτή έμεινε στο παιδικό μυαλό της και πολλά χρόνια αργότερα, μια διαδικτυακή αγγελία από ένα νοσοκομείο της Γερμανίας που ζητούσε Έλληνες γιατρούς και η μεγάλη ανταπόκριση στα σχετικά σχόλια, της κίνησε το ενδιαφέρον για να ψάξει το θέμα.
«Έψαξα κυρίως για μετανάστευση των Ελλήνων και ειδικά από τη βόρεια Ελλάδα, από όπου σχεδόν έφυγε το ένα τρίτο και κάποια στιγμή το μισό. Αναζητώντας εφημερίδες, φωτογραφίες, ρεπορτάζ και ντοκιμαντέρ, με δέος ανακάλυψα ότι δεν υπήρχαν πουθενά γυναίκες, αλλά μόνο άντρες», δηλώνει. «Κι όμως. Μέσα από έρευνα όπου έψαξα οικογένειες, είδα ότι τελικά, υπήρχε αντίστοιχος αριθμός και από το γυναικείο φύλο – ίσως όχι τον πρώτο ή το δεύτερο χρόνο (1960- 1961) αλλά από το ’62 άρχισαν να μεταναστεύουν και οι γυναίκες μόνες τους», εξηγεί.
Στο ντοκιμαντέρ της μιλούν περίπου δέκα γυναίκες. Αυτές που ανήκουν στην πρώτη γενιά μεταναστριών, είναι σήμερα ηλικιωμένες.
«Έφυγαν μόνες στα 18-19 τους, χωρίς να ξέρουν πού θα πάνε, οι περισσότερες ήταν αγράμματες και φυσικά δεν ήξεραν τη γλώσσα. Το μόνο που είχαν, ήταν μία σύμβαση στα χέρια τους», αναφέρει η κ. Τωμαδάκη. «Δηλαδή αυτές οι γυναίκες είχαν μία τριπλή αορατότητα. Ήταν ξένες, πολύ χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και γυναίκες. Γι’ αυτό δεν υπήρχαν πουθενά. Τις βρήκα μόνο φωτογραφίες και σε φιλμάκια από προσωπικά αρχεία», επισημαίνει και τονίζει την τεράστια θέληση που διέκρινε ότι είχαν. «Θεωρώ σχεδόν επαναστατική τη δύναμή τους. Γυναίκες εκείνη την εποχή, που δεν ανήκαν σε κάποιο κόμμα ή σε κάποια συλλογικότητα και κατάφεραν όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά να ζήσουν τη ζωή τους σε μία χώρα όχι προσωρινά -όπως πίστευαν στην αρχή, αφού κάποιες έμειναν εκεί έως τη συνταξιοδότησή τους», καταλήγει.
Τα παιδιά … «βαλίτσα»
Μέσα από την επαφή της με τις «αόρατες» γυναίκες που κουβάλησαν πίκρες και χαρές, φωτίζοντας τα κίνητρα της μετανάστευσης και την ανάγκη και το όνειρο για ένα καλύτερο κόσμο, συνάντησε και τα παιδιά τους.
«Τα παιδιά – βαλίτσα όπως συνηθίζω να τα αποκαλώ, σήμερα είναι μεγάλες γυναίκες, κάποιες από αυτές και μητέρες. Τότε, πήγαιναν σε δύο διαφορετικά σχολεία, αντιμετώπισαν δύο διαφορετικές χώρες, δύο διαφορετικούς πολιτισμούς και δύο διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα. Αυτό που βγαίνει από το ντοκιμαντέρ, είναι ότι μπορεί να σπούδασαν, να προόδευσαν και σήμερα να έχουν καριέρες, αλλά τους έλειψε η μάνα, η οποία μάνα δούλευε στις φάμπρικες της Γερμανίας, κάποιες φορές και διπλοβάρδια», λέει με συγκίνηση η σκηνοθέτιδα.
«Ένα από τα παιδιά αυτά γεννήθηκε στη Γερμανία, επέστρεψε στην Προσοτσάνη Δράμας για να μείνει στη γιαγιά, μετά πήγε και πάλι στη Γερμανία μαζί με τη γιαγιά και τελικά τελείωσε τόσο το γερμανικό σχολείο όσο και το ελληνικό, σπούδασε στο ΑΠΘ, έγινε εκπαιδευτικός και αφού γύρισε κάποια γυμνάσια άγονης γραμμής στην Ελλάδα ξαναγύρισε στη Στουτγκάρδη, στο ίδιο Γυμνάσιο που η ίδια πήγαινε, για να διδάξει τα παιδιά της νέας γενιάς μεταναστών, δηλαδή αυτών που έφυγαν κατά την οικονομική κρίση και κυρίως το 2011, ’12 και ’13», σημειώνει.
Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην πιο πρόσφατη γενιά μεταναστών, υπογραμμίζοντας ότι σε αντίθεση με αυτές που προηγήθηκαν, είναι πια καταρτισμένη.
«Στην ταινία μου έχω γυναίκες της πρώτης γενιάς που δούλευαν στις μηχανές της Siemens και φτάνουμε στην τρίτη γενιά όπου έχω μία περίπτωση γυναίκας που σπούδασε στη νομική σχολή Αθηνών, έκανε μεταπτυχιακό στο Μόναχο και εργάζεται στο νομικό της τμήμα της ίδιας εταιρείας», επισημαίνει η κ. Τωμαδάκη.
Οι γυναίκες από τη γενιά που θυσιάστηκε για την επόμενη, μιλάνε στο ντοκιμαντέρ «Η μητέρα του σταθμού» με ιδιαίτερη άνεση και αμεσότητα στο φακό. Αυτό – σύμφωνα με τη σκηνοθέτιδα, συμβαίνει διότι «ήταν έτοιμες να τα πούνε. Ήθελαν να τα βγάλουν αυτό από μέσα τους».
Το ντοκιμαντέρ εντάσσεται στην κατηγορία του 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης «Ανοιχτοί Ορίζοντες» και θα προβληθεί αύριο, στις 18:30, στην αίθουσα «Τζον Κασσαβέτης», στην Αποθήκη 1, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ενώ είναι διαθέσιμη και για online προβολή.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Το προφίλ της παγκόσμιας αυτοκίνησης το 2023
Οι πωλήσεις νέων αυτοκινήτων παγκοσμίως το 2023 αυξήθηκαν σχεδόν κατά 10% σε σχέση με το 2022. Οι αντίστοιχες πωλήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατέγραψαν και αυτέ αύξηση 14%, φτάνοντας συνολικά τα 10,5 εκατομμύρια μονάδες.
Όσον αφορά τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα οι πωλήσεις αυξήθηκαν συνολικά κατά 37% στην Γηραιά ήπειρο σε σχέση με το 2022, καταλαμβάνοντας συνολικά μερίδιο αγοράς 14,6%.
Στην αγορά αυτοκινήτου της Κίνας, αυξήθηκαν κατά 4,5%, με τις αντίστοιχες πωλήσεις στην Ιαπωνία και στις ΗΠΑ να παρουσιάζουν ισχυρή ανάπτυξη, αυξάνοντας σχεδόν κατά 16% και πάνω από 14%, αντίστοιχα το μερίδιο αγοράς τους.
Η παραγωγή αυτοκινήτων παγκοσμίως έφτασε τα 76 εκατομμύρια μονάδες, σημειώνοντας σημαντική αύξηση 10,2%, ενώ η ΕΕ εδραίωσε τη θέση της ως ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός αυτοκινήτων παγκοσμίως, καθώς η παραγωγή έφτασε τα 12,1 εκατομμύρια μονάδες, σημειώνοντας αύξηση άνω του 11%.
Η Κίνα παρήγαγε πάνω από 25,3 εκατομμύρια αυτοκίνητα, σημειώνοντας αύξηση 9% και οι συνολικές πωλήσεις της αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 33% της παγκόσμιας αγοράς αυτοκινήτων.
Οι ΗΠΑ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Ευρωπαϊκών Κατασκευαστών Αυτοκινήτων παρήγαγαν πάνω από 7,6 εκατομμύρια αυτοκίνητα, σημειώνοντας αύξηση 8,5%.
Η Ιαπωνία κατασκεύασε περισσότερα από 7,7 εκατομμύρια αυτοκίνητα, σημειώνοντας αύξηση 17,4%.
Ως προς τα οικονομικά δεδομένα στον τομέα της αυτοκίνησης, η ΕΕ κατέγραψε πλεόνασμα 90,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, σχεδόν παρόμοιο ποσό με αυτά που κατεγράφησαν το 2022.
Η Κίνα είναι η σημαντικότερη χώρα στις εισαγωγές αυτοκινήτων στην ΕΕ, τόσο σε όγκο αυτοκινήτων, όσο και σε τζίρο. Οι συνολικές πωλήσεις σημείωσαν μάλιστα αύξηση κατά 40% ως προς τον όγκο αυτοκινήτων και άνω του 37% ως προς τον τζίρο.
Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιαπωνία κατατάσσονται στη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα ως προς τους τζίρους με αύξηση 14% και για τις δύο χώρες, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο κατέχει την πρώτη θέση ως προς τον όγκο αυτοκινήτων.
Τέλος, η Κίνα ήταν η μοναδική χώρα όπου οι εξαγωγές μειώθηκαν το 2023. Η μείωση ήταν πάνω από το 20% ως προς τον τζίρο και 14,4% ως προς τον όγκο των οχημάτων.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
- KKE: Εκδηλώσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη Γερμανία
- Το προφίλ της παγκόσμιας αυτοκίνησης το 2023
- Γερμανία: Αντιδράσεις προκαλεί η δήλωση της Υπ. Παιδείας για προετοιμασία των μαθητών για το ενδεχόμενο πολέμου
- Μελέτη: Οι ευρωπαϊκές πόλεις μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων στα αστικά κέντρα έως και 90%
- Ένα γαστρονομικό γεύμα στη… στρατόσφαιρα, το στοίχημα ενός σεφ για το 2025
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Γερμανία: Αντιδράσεις προκαλεί η δήλωση της Υπ. Παιδείας για προετοιμασία των μαθητών για το ενδεχόμενο πολέμου
Τα σχολεία έχουν την ευθύνη να προετοιμάσουν τους μαθητές και για το ενδεχόμενο πολέμου, στο πλαίσιο της πολιτικής προστασίας, εκτιμά η ομοσπονδιακή υπουργός Παιδείας Μπετίνα Σταρκ-Βάτσινγκερ (FDP). Οι σχετικές δηλώσεις της προκαλούν έντονες αντιδράσεις.
«Η κοινωνία στο σύνολό της πρέπει να προετοιμαστεί σωστά για κρίσεις – από μια πανδημία έως τις φυσικές καταστροφές και τον πόλεμο», δήλωσε η υπουργός, σε συνέντευξη που παραχώρησε στις εφημερίδες του ομίλου Funke.
«Η πολιτική προστασία είναι εξαιρετικά σημαντική και έχει θέση στα σχολεία. Στόχος μας πρέπει να είναι η ενίσχυση των αντοχών μας», πρόσθεσε η κυρία Σταρκ-Βάτσινγκερ και τάχθηκε υπέρ της διεξαγωγής ασκήσεων πολιτικής προστασίας στα σχολεία, αναφέροντας μάλιστα την Βρετανία ως παράδειγμα.
«Οι ασκήσεις για καταστροφές είναι κομμάτι της καθημερινής ζωής εκεί και μπορούμε να μάθουμε από αυτό. Οι νέοι πρέπει να έχουν επίγνωση των απειλών της ελευθερίας τους και να μπορούν να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους και τα σχολεία έχουν καθήκον να αναδεικνύουν τους κινδύνους με τρόπο κατάλληλο για την ηλικία, αλλά και να βοηθούν στην αντιμετώπιση της ανησυχίας και του φόβου», τόνισε, διευκρινίζοντας ότι δεν θα επρόκειτο για νέο μάθημα, αλλά για προσθήκη περιεχομένου σε ήδη υπάρχοντα.
Η υπουργός Παιδείας κάλεσε ακόμη τα σχολεία στην Γερμανία να αναπτύξουν «χαλαρή» σχέση με τις ένοπλες δυνάμεις, με επισκέψεις αξιωματικών, οι οποίοι θα αναλάβουν να εξηγήσουν τι ακριβώς κάνει η Bundeswehr για την ασφάλεια των πολιτών.
Απέρριψε πάντως, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, τις εισηγήσεις περί επαναφοράς της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας.
«Καταργήθηκε επειδή δεν θεωρείται πλέον συνταγματικά αποδεκτή», επισήμανε και υπογράμμισε ότι «δεν πρέπει να αποσπάται η προσοχή από αυτό που είναι πραγματικά απαραίτητο αυτή τη στιγμή, δηλαδή τον εξοπλισμό της Bundeswehr ώστε να είναι σε θέση να αμυνθεί».
Η κυρία Σταρκ-Βάτσινγκερ έλαβε για τις προτάσεις της την υποστήριξη της εκπροσώπου των Φιλελευθέρων (FDP) για θέματα Παιδείας Ρία Σρέντερ.
«Τα παιδιά και οι νέοι πρέπει να προετοιμαστούν για κρίσεις και πολέμους στο σχολείο. Πώς συμπεριφερόμαστε όταν συμβαίνει μια κρίση. Να μαθαίνουν επίσης πρώτες βοήθειες», δήλωσε η κυρία Σρέντερ, ενώ και ο πρόεδρος του Συλλόγου των Γερμανών Δασκάλων Στέφαν Ντουλ σημείωσε ότι «είναι καθήκον του σχολείου να μεταφέρει με ειλικρίνεια στα παιδιά και τους νέους τις προκλήσεις της εποχής, μεταξύ άλλων σχετικά με κρίσεις και πολέμους.
Ας μην ξεχνάμε: νέοι με εμπειρίες από πολέμους βρίσκονται ήδη σε πολλές τάξεις των σχολείων μας: από την Συρία, το Αφγανιστάν ή την Ουκρανία», ανέφερε. Τόνισε ωστόσο ταυτόχρονα ότι δεν θεωρεί κατάλληλη την διεξαγωγή ασκήσεων πολιτικής προστασίας στα σχολεία.
Από την πλευρά του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), η πρόεδρος της Διάσκεψης των υπουργών Παιδείας των κρατιδίων Κριστίνε Στράιχερτ-Κλίβοτ χαρακτήρισε την πρόταση της ομοσπονδιακής υπουργού Παιδείας «υπερβολικά περιοριστική».
«Τα παιδιά και οι νέοι πρέπει να προετοιμαστούν ευρύτερα για το μέλλον. Και αν μας δίδαξαν κάτι τα τελευταία χρόνια, είναι ότι δεν υπάρχει αποκλειστικά μια κρίση για την οποία μπορούμε και πρέπει να προετοιμαστούμε.
Πανδημίες, πόλεμοι, φυσικές καταστροφές, κλιματική αλλαγή, βαθιές αλλαγές στην κοινωνία και στην οικονομία…», δήλωσε η κυρία Στράιχερτ-Κλίβοτ.
Η κυρία Σταρκ-Βάτσινγκερ «θα πρέπει να επικεντρωθεί περισσότερο στις βασικές δομές του εκπαιδευτικού συστήματος, αν κρίνουμε από τα πενιχρά αποτελέσματα της έρευνας PISA. Απαιτείται επειγόντως πρόοδος σε πολλά εκπαιδευτικά ζητήματα. Αλλά όχι τρομολαγνεία με πολεμική ρητορική», δήλωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής Εκπαίδευσης της Bundestag, Κάι Γέρινγκ (Πράσινοι).
Στο ίδιο κλίμα, η επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Αριστεράς, Χάιντι Ράιχινεκ, ζήτησε περισσότερες επενδύσεις στην παιδεία και κάλυψη των κενών σε εκπαιδευτικούς.
«Η υπουργός Παιδείας να φροντίσει για αυτό, αντί να υποκινεί τον φόβο του πολέμου στα σχολεία», δήλωσε.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
- KKE: Εκδηλώσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη Γερμανία
- Το προφίλ της παγκόσμιας αυτοκίνησης το 2023
- Γερμανία: Αντιδράσεις προκαλεί η δήλωση της Υπ. Παιδείας για προετοιμασία των μαθητών για το ενδεχόμενο πολέμου
- Μελέτη: Οι ευρωπαϊκές πόλεις μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων στα αστικά κέντρα έως και 90%
- Ένα γαστρονομικό γεύμα στη… στρατόσφαιρα, το στοίχημα ενός σεφ για το 2025
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Μελέτη: Οι ευρωπαϊκές πόλεις μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων στα αστικά κέντρα έως και 90%
Οι ευρωπαϊκές πόλεις μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων που προέρχονται από τις μεταφορές στα αστικά κέντρα έως και 90% μέχρι το 2030, αναφέρει έκθεση της Clean Cities, της ευρωπαϊκής εταιρείας που ασχολείται με τις μεταφορές και το περιβάλλον.
Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να υπάρξει μια γρήγορη βιώσιμη δράση αλλά και πολιτική βούληση για να προωθηθούν μεταξύ άλλων η ποδηλασία, η «πράσινη» αστική εφοδιαστική διαδικασία των μαγαζιών στο κέντρο των πόλεων και η δημόσια συγκοινωνία.
Η μελέτη, που ονομάζεται «Mission Zero», εξέτασε τα μέτρα που ισχύουν σε πέντε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις (Βρυξέλλες, Βαρσοβία, Μιλάνο, Μαδρίτη και Μάντσεστερ) για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι πολεοδόμοι έχουν ήδη όλα τα εργαλεία που χρειάζονται για να μειώσουν σημαντικά τις εκπομπές από τις μεταφορές.
Η μελέτη μοντελοποιεί διαφορετικά σενάρια, όπως είναι η ιεράρχηση των δημόσιων μεταφορών και ο εξηλεκτρισμός.
Το τελικό σενάριο αναφέρει ότι οι Δήμοι και όλοι οι αρμόδιοι φορείς θα πρέπει να προχωρήσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην εφαρμογή ζωνών χαμηλών ή μηδενικών εκπομπών ρύπων, ενώ θα πρέπει ο στόλος των αυτοκινήτων να μετατραπεί σε πλήρως ηλεκτρικά.
Ο συνδυασμός της ηλεκτροκίνησης και η μειωμένη χρήση αυτοκινήτου, με την ενίσχυση όλων των βιώσιμων μορφών μεταφοράς (ποδηλασία, δημόσια συγκοινωνία) όχι μόνο μπορεί να μειώσει τις εκπομπές ρύπων κατά 90% έως το 2030, αλλά μπορεί να μειώσει τη συνολική χρήση ενέργειας σε όλες τις αστικές μεταφορές.
Λαμβάνοντας υπόψη το θετικό αντίκτυπο που θα υπάρξει τόσο στην κατανάλωση ενέργειας όσο και στην μείωση των εκπομπών ρύπων (με όλα τα πλεονεκτήματά που έχει αυτή η μείωση στην καθημερινότητα) είναι πιθανό οι πόλεις σε όλη την Ευρώπη να αρχίσουν να εφαρμόζουν τα συγκεκριμένα μέτρα με απόλυτη πειθαρχία και με στόχο την σημαντική βελτίωση της βιώσιμης κινητικότητας στα αστικά κέντρα.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
- KKE: Εκδηλώσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη Γερμανία
- Το προφίλ της παγκόσμιας αυτοκίνησης το 2023
- Γερμανία: Αντιδράσεις προκαλεί η δήλωση της Υπ. Παιδείας για προετοιμασία των μαθητών για το ενδεχόμενο πολέμου
- Μελέτη: Οι ευρωπαϊκές πόλεις μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων στα αστικά κέντρα έως και 90%
- Ένα γαστρονομικό γεύμα στη… στρατόσφαιρα, το στοίχημα ενός σεφ για το 2025
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Ισλανδία: Συνεχίζεται η ηφαιστειακή δραστηριότητα στη χερσόνησο Ρέικιανες
Καπνός και λάβα, σε έντονο πορτοκαλί χρώμα, εξακολουθούν να βγαίνουν από το ηφαίστειο που εξερράγη το Σάββατο στην Ισλανδία, για τέταρτη φορά από τον Δεκέμβριο, ωστόσο οι αρχές διαβεβαιώνουν ότι οι υποδομές και ένα κοντινό ψαροχώρι είναι προς το παρόν ασφαλή.
Η ενεργοποίηση του ηφαιστείου στην χερσόνησο Ρέικιανες, κοντά στην πρωτεύουσα Ρέικιαβικ, είναι η έβδομη από το 2021. Τότε εξερράγη και πάλι, έπειτα από 800 χρόνια που παρέμενε αδρανές.
Τα τεχνητά εμπόδια κατάφεραν να απομακρύνουν με επιτυχία τη λάβα από σημαντικές υποδομές, όπως το εργοστάσιο παραγωγής γεωθερμικής ενέργειας του Σβάρτσενγκι, και την πόλη Γκρίνταβικ.
Πλάνα που μετέδωσε η δημόσια τηλεόραση RUV δείχνουν ένα ποτάμι λάβας να κυλάει σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων από την πόλη η οποία εκκενώθηκε τον Νοέμβριο και ξανά τον Φεβρουάριο.
«Οι άμυνες του Γκρίνταβικ απέδειξαν την αξία τους (…) κατεύθυναν τη λάβα προς την καθορισμένη περιοχή», ανέφερε η τοπική εταιρεία κοινής ωφέλειας HS Orka.
Το μάγμα είχε συσσωρευτεί υπογείως μετά την τελευταία έκρηξη τον Φεβρουάριο, με αποτέλεσμα οι αρχές να προειδοποιήσουν για μια επικείμενη έκρηξη. Το Σάββατο εξέδωσαν προειδοποίηση μόλις 15 λεπτά προτού τα σιντριβάνια λιωμένων πετρωμάτων αρχίσουν να ανεβαίνουν προς την επιφάνεια από μια ρωγμή μήκους 3 χιλιομέτρων, περίπου στο ίδιο μέγεθος και στο ίδιο σημείο με την έκρηξη του Φεβρουαρίου.
Οι ροές λάβας συνεχίζονται με σταθερό ρυθμό και σήμερα και είναι πολύ νωρίς για να προβλεφθεί πότε θα τελειώσει, δήλωσε στη RUV ο Μάγκνους Τούμι Γκούντμουντσον, καθηγητής γεωφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Ισλανδίας.
Η έκρηξη του Φεβρουαρίου διήρκεσε λιγότερο από δύο ημέρες, ενώ το 2021 η ηφαιστειακή δραστηριότητα κράτησε έξι μήνες.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ – Reuters
- KKE: Εκδηλώσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη Γερμανία
- Το προφίλ της παγκόσμιας αυτοκίνησης το 2023
- Γερμανία: Αντιδράσεις προκαλεί η δήλωση της Υπ. Παιδείας για προετοιμασία των μαθητών για το ενδεχόμενο πολέμου
- Μελέτη: Οι ευρωπαϊκές πόλεις μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων στα αστικά κέντρα έως και 90%
- Ένα γαστρονομικό γεύμα στη… στρατόσφαιρα, το στοίχημα ενός σεφ για το 2025
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Γερμανία: Εφικτός ο κλιματικός στόχος του 2030, εκτιμά η κυβέρνηση
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θεωρεί ότι είναι εφικτός ο κλιματικός στόχος που έχει τεθεί για το 2030, με βάση τις τρέχουσες προβλέψεις για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, δήλωσε ο υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ.
Επικαλούμενος την πρόβλεψη της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος για το 2024, ότι τα αέρια του θερμοκηπίου θα μειωθούν κατά 64% έως το 2030, σε σύγκριση με το 1990, ο κ. Χάμπεκ τόνισε ότι ο κλιματικός στόχος για μείωση κατά τουλάχιστον 65% είναι πλέον εφικτός.
Αισιόδοξος εμφανίστηκε και ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (UBA) Ντιρκ Μέζνερ, ο οποίος επισήμανε ότι «έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος στην προστασία του κλίματος», κυρίως χάρη στην ταχύτερη επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Γερμανία θα καταναλώσει έως το 2030 47 τόνους λιγότερο CO2 από όσο ορίζει ο νόμος.
Τις καλύτερες επιδόσεις καταγράφουν οι κλάδοι της ενέργειας, της βιομηχανίας, της γεωργίας και της διαχείρισης απορριμμάτων, ενώ, αντίθετα, σημαντικά περιθώρια βελτίωσης έχουν οι μεταφορές και οι κατασκευές.
Σημαντικό ρόλο στη μείωση των καυσαερίων σε κάποιους κλάδους είχε επίσης ο περιορισμός της παραγωγής λόγω των υψηλών τιμών ενέργειας του προηγούμενου διαστήματος.
Για τα επόμενα χρόνια, εκτιμάται μεν ότι η παραγωγή θα ανακάμψει, αλλά οι ρύποι θα συνεχίσουν να μειώνονται με την εφαρμογή μέτρων προστασίας του κλίματος.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
- KKE: Εκδηλώσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη Γερμανία
- Το προφίλ της παγκόσμιας αυτοκίνησης το 2023
- Γερμανία: Αντιδράσεις προκαλεί η δήλωση της Υπ. Παιδείας για προετοιμασία των μαθητών για το ενδεχόμενο πολέμου
- Μελέτη: Οι ευρωπαϊκές πόλεις μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων στα αστικά κέντρα έως και 90%
- Ένα γαστρονομικό γεύμα στη… στρατόσφαιρα, το στοίχημα ενός σεφ για το 2025
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Γερμανία: Το πείραμα της εβδομάδας τεσσάρων ημερών εργασίας
Με 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίες κενές και τις μισές επιχειρήσεις της χώρας σε αδυναμία να βρουν εξειδικευμένο προσωπικό, η Γερμανία διερευνά την τετραήμερη εργασία ως πιθανή λύση στην σοβαρή έλλειψη εργατικού δυναμικού.
Στην πρωτοβουλία της μη-κερδοσκοπικής εταιρίας «4 Day Week Global» (4DWG) και της εταιρίας συμβούλων διοίκησης «Intraprenor» συμμετέχουν 45 επιχειρήσεις και εκτιμάται ότι στο πρόγραμμα – «πιλότος» θα συμμετάσχουν συνολικά 600 επιχειρήσεις.
Την επιστημονική επίβλεψη και αξιολόγηση της διάρκειας έξι μηνών δοκιμής έχει το Πανεπιστήμιο του Münster.
Η «4DWG», η οποία έχει ήδη δρομολογήσει ανάλογα προγράμματα σε άλλες χώρες, εκτιμά ότι ο περιορισμός των ημερών εργασίας με τη διατήρηση των αποδοχών στο ίδιο επίπεδο θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικότητας για τους εργοδότες και σε καλύτερη διαβίωση των εργαζομένων, κάτι που αναμένεται να προσελκύσει περισσότερους υποψήφιους, οι οποίοι είτε δεν μπορούν είτε δεν επιθυμούν να εργάζονται πέντε ημέρες την εβδομάδα.
Σύμφωνα με τους συντονιστές του προγράμματος στην Γερμανία, όπου εφαρμόζονται πολύ πιο εξελιγμένες τεχνικές ανάλυσης δεδομένων σε σχέση με παλαιότερες αντίστοιχες δοκιμές σε άλλες αγορές, θα προκύψει τελικά μια πιο σαφής εικόνα για το εγχείρημα, αν και υπάρχουν σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με το εάν θα ήταν εφικτή μια μετάβαση του συνόλου των εργαζομένων σε καθεστώς 4ήμερης εργασίας.
Τις προηγούμενες δεκαετίες δοκιμάστηκαν κατά καιρούς διάφορα μοντέλα, με στόχο να απαντήσουν στην ανάγκη των εργαζομένων να συνδυάσουν την εργασία τους με καλύτερη ποιότητα ζωής.
Το ενδιαφέρον για την 4ήμερη εργασία εκτοξεύθηκε ιδιαίτερα στις αρχές της δεκαετίας του ’70, με το συνηθέστερο μοντέλο να προβλέπει 10 ώρες εργασίας την ημέρα για τέσσερις ημέρες την εβδομάδα.
Στα συμπεράσματα εκείνης της εποχής αναφέρεται ότι αρχικά οι εργαζόμενοι είχαν καλύτερη διάθεση, ωστόσο πολύ σύντομα το εργασιακό στρες επιδεινώθηκε, λόγω της εντατικοποίησης της εργασίας.
Σήμερα, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (ΙLO), ο μέσος όρος των ωρών εργασίας παγκοσμίως φθάνει τις 44 ώρες την εβδομάδα.
«Η υπόθεση στην οποία στηριζόμαστε σε αυτό το πρόγραμμα είναι ότι οι μειωμένες ώρες εργασίας θα δώσουν στους εργαζόμενους περισσότερο χρόνο ανάκαμψης και, επομένως, μεγαλύτερη παραγωγικότητα», δήλωσε η Γιούλια Μπάκμαν από το πανεπιστήμιο του Münster στην παρουσίαση του εγχειρήματος.
«Είναι κάπως παράδοξο. Αν ρωτήσει κανείς τους πολιτικούς, θα πουν ότι όλοι πρέπει να δουλεύουν περισσότερες ώρες, όχι λιγότερες. Μια 4ήμερη εβδομάδα όμως αποτελεί ένα ισχυρό πλεονέκτημα προκειμένου να καταστούν ελκυστικότεροι συγκεκριμένοι κλάδοι της οικονομίας για τους κατάλληλους εργαζόμενους. Αυτό είναι και ο βασικός στόχος των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα», εξηγεί ο Κάρστεν Μάιερ, συνιδρυτής της «Intraprenor» και εκτιμά ότι το 4ήμερο μοντέλο θα είχε θετική επίπτωση στην ψυχολογική και σωματική ευεξία των εργαζομένων, θα περιόριζε τις ημέρες απουσίας λόγω ασθένειας, καθώς οι άνθρωποι θα είχαν περισσότερες ευκαιρίες για άσκηση και υγιεινή ζωή, ενώ, στην περίπτωση των ανδρών, θα αυξάνονταν οι πιθανότητες να εμπλακούν περισσότερο στην ανατροφή των παιδιών τους, επιτρέποντας έτσι σε περισσότερες γυναίκες να επιστρέψουν πλήρως στην αγορά εργασίας.
«Το μοντέλο που εξετάζουμε είναι το 100-80-100, δηλαδή 100% αποδοχές για 80% εργασία και 100% παραγωγικότητα», εξηγεί. Επιπλέον, επισημαίνει ότι το 90% των εταιριών που έχουν κατά καιρούς συμμετάσχει σε ανάλογο πρόγραμμα ανά τον κόσμο, έχουν παραμείνει σε κάποιου είδους μοντέλο μειωμένου χρόνου εργασίας και έχουν να αναφέρουν κατά μέσο όρο 25% αύξηση της παραγωγικότητας.
Πρόσφατα ο υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ υπολόγισε σε 2 εκατομμύρια τις κενές θέσεις εργασίας στην Γερμανία και σε 90 δισεκατομμύρια τις απώλειες για την γερμανική οικονομία το 2023 μόνο από αυτό.
Προέβλεψε μάλιστα ότι έως το 2035, εάν δεν αλλάξει κάτι, οι θέσεις θα μπορούσαν να έχουν αυξηθεί σε 5 εκατομμύρια. Σύμφωνα επιπλέον με τα στοιχεία της ασφαλιστικής εταιρίας DAK, την περσινή χρονιά οι εργαζόμενοι πήραν κατά μέσο όρο 20 ημέρες ασθένειας, επιβαρύνοντας την οικονομία κατά 26 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σε πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Forsa, το 71% των ερωτηθέντων θα ήθελε να έχει την επιλογή για εβδομάδα τεσσάρων ημερών, ενώ το 77% δήλωσε ότι θα συμφωνούσε με ένα σχετικό κυβερνητικό σχέδιο. Την ίδια άποψη εκφράζουν επίσης δύο στους τρεις εργαζόμενους.
Σε αντίστοιχη έρευνα του Ινστιτούτου «Χανς Μπέκλερ», τα ποσοστά υπερβαίνουν το 80%.
Το μοντέλο φαίνεται ότι είναι ήδη ιδιαίτερα ελκυστικό για τις τράπεζες. Όπως αναφέρει η Handelsblatt, η Volksbank στο Kaiserslautern το εφαρμόζει από το καλοκαίρι του 2022, με εβδομάδα 34,5 αντί 39 ωρών και ίδιο μισθό και έχει καταφέρει να θεωρείται καλύτερος εργοδότης για τους υποψήφιους εργαζόμενους στον τραπεζικό τομέα.
Τις Παρασκευές οι πελάτες μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο τηλεφωνικώς ή με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, καθώς τα καταστήματα της τράπεζας παραμένουν κλειστά.
Ανάλογο μοντέλο εφαρμόζουν η Volksbank στο Neuss του Ντίσελντορφ και η Sparda Bank στο Βερολίνο.
Η Reiffeisen επιτρέπει επίσης στους υπαλλήλους της να επιλέξουν αν θα εργάζονται πέντε ημέρες ή τέσσερις, με αντίστοιχη μείωση των ημερών διακοπών, προκειμένου να παραμένει ανοιχτή και τις Παρασκευές.
Από την άλλη πλευρά, όπως δηλώνει στην Deutsche Welle ο οικονομολόγος του Γερμανικού Ινστιτούτου Έρευνας Εργασίας (ΙΑΒ), η εβδομάδα των τεσσάρων ημερών θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση των εργοδοτών, εάν δεν συνοδεύεται από αύξηση της παραγωγικότητας, ενώ, όπως εκτιμά, το μοντέλο δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους τους τομείς.
«Αν το εφαρμόζαμε παντού με τον ίδιο τρόπο, στο τέλος θα ζημιώναμε την παραγωγικότητα», προειδοποιεί. Σε ανάλογο πνεύμα, ο πρόεδρος του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW) Μαρσέλ Φράτσερ, θεωρεί ότι η εισαγωγή της 4ήμερης εργασίας θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα μόνο εάν σήμαινε και περιορισμό των αποδοχών.
Τα πρώτα συμπεράσματα από το πρόγραμμα αναμένεται να είναι διαθέσιμα το φθινόπωρο του τρέχοντος έτους.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
- KKE: Εκδηλώσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη Γερμανία
- Το προφίλ της παγκόσμιας αυτοκίνησης το 2023
- Γερμανία: Αντιδράσεις προκαλεί η δήλωση της Υπ. Παιδείας για προετοιμασία των μαθητών για το ενδεχόμενο πολέμου
- Μελέτη: Οι ευρωπαϊκές πόλεις μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων στα αστικά κέντρα έως και 90%
- Ένα γαστρονομικό γεύμα στη… στρατόσφαιρα, το στοίχημα ενός σεφ για το 2025