Υπογραφή Μνημονίου Συνεργασίας της Ένωσης Ελλήνων και Κύπριων ιατρών της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας «ΓΕΝΕΣΙΣ» με τον Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε στην πόλη του Ντύσσελντορφ την 27 Μαΐου 2023 στους χώρους του Ελληνικού Γενικού Προξενείου της πόλης.

«Ο επόμενος στόχος για εμάς δεν μπορεί παρά να είναι η ανταπόδοση. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν χιλιάδες γιατροί που έχουν περάσει κάποια χρόνια στο εξωτερικό και έχουν γυρίσει πίσω με κατάρτιση και εμπειρίες.»

«Ο επόμενος στόχος για εμάς δεν μπορεί παρά να είναι η ανταπόδοση. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν χιλιάδες γιατροί που έχουν περάσει κάποια χρόνια στο εξωτερικό και έχουν γυρίσει πίσω με κατάρτιση και εμπειρίες.»

Δημήτριος Τσάμης: (Πρώην Πρόεδρος  Ι.Σ.Θ) Πρόεδρος Πειθαρχικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης

Αναφέρθηκε στο πρώτο ξεκίνημα συνεργασίας το 2011 όπου μέσα στην οικονομική

Κρίση,  ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης αναζήτησε παράθυρα ευκαιρίας και ελπίδας για τους νέους συναδέλφους. Και το πρώτο βήμα έγινε σε συνεργασία τότε με τους 2 ιατρικούς συλλόγους του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας και το υπουργείο υγείας του κρατιδίου. Διοργανώνονται  δύο μεγάλες ημερίδες με τα νοσοκομεία τα οποία έρχονται στην Θεσσαλονίκη και παρουσιάζουν τον εαυτό τους

Ο επόμενος στόχος όπως λέει χαρακτηριστικά δεν μπορεί παρά να είναι η ανταπόδοση.

<<Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν χιλιάδες γιατροί που έχουν περάσει κάποια χρόνια στο εξωτερικό και έχουν γυρίσει πίσω με κατάρτιση και εμπειρίες. Η κατάρτιση έχει βοηθήσει στο να ανέβει το επίπεδο της ιατρικής, οι εμπειρίες όμως από την λειτουργία των συστημάτων υγείας δεν έχουνε μπει μέσα.

Αρα λοιπόν το θέμα της ανταπόδοσης για εμένα και τον ιατρικό σύλλογο της Θεσσαλονίκης οφείλει να είναι ο επόμενος  στόχος, έχει να κάνει με την αξιοποίηση της εμπειρίας, όχι μόνο με την κατάρτιση.>>

Νικόλαος Νίτσας: Πρόεδρος Ιατρικού συλλόγου Θεσσαλονίκης

Τόνισε ότι ο Έλληνας πτυχιούχος Ιατρικής ενός ελληνικού Πανεπιστημίου δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από έναν πτυχιούχο Ιατρικής της Γερμανίας ή της Αγγλίας. Κατά την διάρκεια της ειδικότητας εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν καθώς στο εξωτερικό παρέχεται μια πιο ολοκληρωμένη εκπαίδευση στην κάθε ειδικότητα ή και κάποια εξειδίκευση στην ειδικότητα.  Πράγμα το οποίο στην Ελλάδα είναι πολύ περιορισμένο, όπως  είναι πολύ περιορισμένη και η δυνατότητα για έρευνα.  Αυτό οφείλεται στο ότι τα διαθέσιμα κονδύλια για έρευνα στην Ελλάδα δεν είναι στο επίπεδο της Γερμανίας και για αυτό δεν υπάρχουν και τα ανάλογα  ερευνητικά κέντρα.

Ως στόχο έθεσε την ενδυνάμωση της επαφής των γιατρών της Θεσσαλονίκης με τους γιατρούς εδώ της περιοχής. Μία αμφίδρομη σχέση, για  να βοηθηθούν τα παιδιά που θέλουν να έρθουν εδώ.  Όπως είπε χαρακτηριστικά <<Θέλουμε να κάνουμε ευκολότερο το πλαίσιο στο τι κάνω; Τι ζητάω; Τι θέλω; Και πως μπορώ να το έχω σε επίπεδο εξειδίκευσης ή ειδίκευσης της ειδικότητας που θέλω να κάνω. Από την άλλη πλευρά βλέπουμε και θέλουμε στην Ελλάδα οι γιατροί που είναι εδώ να μπορούν να έρθουν να επιστρέψουν και να βοηθήσουν σ΄ αυτό που θέλουμε. Την καλύτερη παροχή υπηρεσιών προς τους ασθενείς, την βελτίωση του δημοσίου και ιδιωτικού συστήματος υγείας.

–           Ευχή μας είναι να υπάρξει η δυνατότητα κάποια στιγμή και μέσα από ελεύθερες και ελαστικές σχέσεις εργασίας στο ελληνικό σύστημα υγείας, που αυτή την στιγμή δεν υπάρχουν, όχι μόνο να γυρίσουν Έλληνες οι οποίοι είναι εδώ και θέλουν να γυρίσουν μόνιμα, αλλά να μπορούνε και επιστήμονες  να στελεχώσουν το σύστημα υγείας μέσα από μια ποιο ελαστική σχέση. >>

Ιωάννης Γιαννακόπουλος: Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου ΓΕΝΕΣΙΣ. e.V

Επισήμανε <<Υπάρχουνε πάρα πολλά κίνητρα, έχουμε ανοίξει πλέον διαύλους. Αυτό που έχουμε να κάνουμε, είναι να προσφέρουμε από την γνώση και την εμπειρία που έχουμε. >>

Κυριακή πρωί. Η καμπάνα της μικρής εκκλησίας του Αγίου Ιακώβου και της Παναγίας Σουμελά, στο Στενό της Μεσσήνης, στη Νότια Ιταλία, χτυπά δυνατά.

Στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας ακούγονται παιδικές φωνές να φωνάζουν στα ελληνικά – ή στα γραικάνικα, όπως τα λένε οι ντόπιοι, θέλοντας να χαρακτηρίσουν τη διάλεκτο που χρησιμοποιούν οι Έλληνες της περιοχής. Το ευαγγέλιο θα ακουστεί και αυτό στα ελληνικά χάρη στον Ιταλό, ελληνομαθή ορθόδοξο παπά Τζιοβάνι Αμάντε.

Η λειτουργία, άλλωστε, γίνεται στα ελληνικά, τα ιταλικά και τα σλαβικά.

«Η μικρή αυτή εκκλησία μάς παραχωρήθηκε από την ιταλική κυβέρνηση και είμαστε ευγνώμονες για αυτό. Μέσα της δεσπόζει η εικόνα της Παναγίας Σουμελά, που χάρισε στην ελληνική κοινότητα, πριν από πολλά χρόνια, ο Ιβάν Σαββίδης», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ελληνοσικελός καθηγητής, φιλόλογος στη Μεσσήνη της Σικελίας, Δανιήλ «Ντανιέλε» Μακρής, πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Στενού Μεσσήνης.

Μια κοινότητα, που είναι αναγνωρισμένη επίσημα από το 2003 και αποτελεί τη συνέχεια της ιστορικής ελληνικής κοινότητας που ιδρύθηκε στην περιοχή, από αρχαιοτάτων χρόνων, αριθμώντας σήμερα περίπου 150 μέλη.

«Όλες αυτές οι πόλεις της Σικελίας χτίστηκαν και επανδρώθηκαν από Έλληνες, έγιναν ρωμαϊκές και μετά για αιώνες ήταν βυζαντινές. Είναι μια ιστορία αιώνων. Για τους άνδρες στην περιοχή, το πιο διαδεδομένο όνομα είναι Βασίλης, γιατί έχουν μεγάλη λατρεία στον γιο Βασίλειο», επισημαίνει ο κ. Μακρής, που η αγάπη του για την πατρίδα – όπως λέει αναφερόμενος την Ελλάδα, είναι ατέρμονη.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Στενού Μεσσήνης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σικελία. Ο πατέρας του, Έλληνας από την Τρίπολη, πήγε στη Σικελία το 1957 μετά τις λυκειακές του σπουδές και εκεί γνώρισε και αγάπησε τη Σικελιάνα μητέρα του Δανιήλ Μακρή.

«Καλαβρέζα και Σικελιάνα είναι το ίδιο. Τα αίματα σμίγουν στη νότια Ιταλία. Ένας Ιταλός της κάτω Ιταλίας, κατά 50% είναι Έλληνας, αν κάνει εξετάσεις DNA», θα πει όλο νόημα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Μακρής.

Όπως ο ίδιος αποκαλύπτει, τα ελληνικά τα έμαθε σε οικογενειακό επίπεδο, από τον πατέρα του, αλλά και από τα συχνά ταξίδια τους, οικογενειακώς, στην Ελλάδα.

Ειδίκευση στα νέα ελληνικά πήρε από τα πανεπιστήμια Αθηνών και Ιωαννίνων, ενώ πιστοποιητικό ελληνομάθειας από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

«Αρχικά, το έκανα για μένα. Διψούσα να μάθω σωστά την ελληνική γλώσσα», τονίζει ο 57χρονος σήμερα πρόεδρος της ελληνικής Κοινότητας της Μεσσήνης, που εκτός από φιλόλογος και καθηγητής των αρχαίων και νέων ελληνικών στα σχολεία, αφιερώθηκε και στη μετάφραση πολλών λογοτεχνικών βιβλίων Ελλήνων, αλλά και Κυπρίων λογοτεχνών.

Τα ηνία της ελληνικής κοινότητας, στο Στενό Μεσσήνης, τα πήρε πριν από έξι χρόνια. Πρόκειται για μία ενεργή κοινότητα, που προσελκύει όλους του Έλληνες, αλλά και τους Ιταλούς φιλέλληνες.

«Η κοινότητα ήταν πολυπληθής και είχε μεγάλη ιστορία μέχρι το 1908, που έγινε ο μεγάλος σεισμός της Μεσσήνης, που θεωρείται ακόμη και σήμερα ο πιο καταστροφικός στην Ευρώπη, με απολογισμό τότε 100.000 ατόμων. Από την ελληνική κοινότητα επιβίωσαν μόνο 10-15 άτομα. Έτσι, για πολλά χρόνια δεν είχαν την ευκαιρία οι Έλληνες της περιοχής, να ζήσουν μια κοινοτική ζωή. Αυτή άρχισε να μεγαλώνει μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επισήμως, από το 2003 χρίσαμε την παλιά κοινότητα», αναφέρει ο κ. Μακρής.

Η διαιώνιση της ελληνικής γλώσσας

Η ελληνική κοινότητα της Μεσσήνης αριθμεί σήμερα γύρω στα 15 παιδιά. Μέχρι πρότινος τα παιδιά μάθαιναν την ελληνική γλώσσα, πέρα από τον οικογενειακό κύκλο και σε ειδικό μάθημα στα σχολεία.

Όπως αναφέρει ο πρόεδρος της ελληνικής Κοινότητας, για αρκετά χρόνια ήταν ο ίδιος ο μοναδικός καθηγητής και δάσκαλος ελληνικών που δίδασκε, σε όσους επιθυμούσαν, τα ελληνικά στην αίθουσα της έδρας της Κοινότητας.

«Ήμουν νέος και γεμάτος δυνάμεις. Τα μαθήματα γίνονταν δωρεάν στην έδρα της κοινότητας. Το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας έστειλε για πρώτη φορά, το 2006, δασκάλα αποσπασμένη από τη Μακεδονία, από τη Σκύδρα Πέλλας, την Ανδρονίκη Παρίση, που έμεινε για μία χρονιά, αλλά ο ρόλος της ήταν πολύ ουσιαστικός. Το 2018 μας εστάλη από το Υπουργείο ξανά μία δασκάλα, η οποία έμεινε για τέσσερα χρόνια, κάνοντας σπουδαίο έργο στα σχολεία.

Τα ελληνικά διδάσκονταν στο σχολείο, στα πρωινά μαθήματα και τα παρακολουθούσαν πάνω από 150 παιδιά, ιταλόπουλα, ελληνικής καταγωγής. Δυστυχώς το τμήμα καταργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2022 χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ενημέρωση και επίσημη ανακοίνωση. Αυτό που κάναμε άμεσα για να μην στερήσουμε από τα παιδιά, αλλά και τους μεγάλους την ελληνική γλώσσα, ήταν, με μία χρηματοδότηση που πήραμε από τη «Superfast Ferries», τα μαθήματα να συνεχιστούν διαδικτυακά, εξ αποστάσεως σε πέντε τάξεις το πρωί στο σχολείο, αλλά στην αίθουσα της κοινότητας το απόγευμα.

Στα μαθήματα συμμετέχουν και Έλληνες και Ιταλοί. Στην ίδια αίθουσα της Κοινότητάς μας, παραδίδονται όμως, δωρεάν και ιταλικά στους Έλληνες φοιτητές που έρχονται να σπουδάσουν στα πανεπιστήμια της περιοχής προκειμένου να τους βοηθήσουμε», θα πει ο κ. Μακρής, ενώ θα αποκαλύψει ότι μέσα στην έδρα της κοινότητας, έχει τοποθετηθεί διαδραστικός πίνακας, που τους έχει παραχωρηθεί από την ίδια ακτοπλοϊκή ελληνική εταιρεία, και τους δίνει την ευκαιρία να παρακολουθούν πολλές ελληνικές ταινίες.

«Η αίθουσα της έδρας μας είναι ανοιχτή για όλους. Εγώ βρίσκομαι εκεί σχεδόν κάθε απόγευμα, για να βοηθήσω όπου μπορώ» λέει ο πρόεδρος της Κοινότητας κάνοντας παράλληλα «κάλεσμα» στο ελληνικό υπουργείο Παιδείας να επαναφέρει δάσκαλο ή καθηγητή των ελληνικών στις τάξεις της Μεσσήνης.

Μένοντας πιστοί στα έθιμα και τις παραδόσεις

Οι Έλληνες της Κάτω Ιταλίας δεν μένουν όμως μόνο πιστοί στην ακολουθία της ελληνικής γλώσσας, αλλά και στις ελληνικές παραδόσεις. Όπως μας λέει ο κ. Μακρής, τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς τους διδάσκονται κυρίως στο σπίτι, από το οικογενειακό τους περιβάλλον.

Τις χορευτικές επιδόσεις τους τις αποκαλύπτουν στα μεγάλα γλέντια που διοργανώνονται από την Κοινότητα, με αυτό του Δεκαπενταύγουστου να αποτελεί την κορωνίδα της συνάντησης και του ελληνικού γλεντιού.

«Κάνουμε πολλά γλέντια και τον Ιανουάριο που κόβουμε τη βασιλόπιτά μας, την κουλούρα, αλλά και το Πάσχα που το γιορτάζουμε όλοι μαζί στον προαύλιο χώρο της έδρας μας.

Τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται το μεγαλύτερο γλέντι και για τους Έλληνες, αλλά και τους Σικελούς της πόλης, καθώς και οι ίδιοι έχουν μεγάλη λατρεία για την Παναγία.

Τα έθιμά μας όχι μόνο τα κρατάμε, αλλά και θέλουμε να τα διαδώσουμε στους Κάτω Ιταλούς, όπως διαδώσαμε και την αγιογραφία στην περιοχή. Άλλωστε εδώ βρισκόταν ο πυρήνας της βυζαντινής αγιογραφίας, με τη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου να πρωτοστατεί, πριν γκρεμιστεί από τον μεγάλο σεισμό. Η εκκλησία δεν ξαναχτίστηκε ποτέ.

Σε πολλά χωριά της περιοχής, υπάρχουν βέβαια κάποιες μικρές βυζαντινές εκκλησίες που σωθήκαν από τον σεισμό. Γεγονός είναι πως στο μουσείο της Μεσσήνης φιλοξενούνται σήμερα 30 εικόνες από το Βυζάντιο, έτσι δίνονται κίνητρα και στοιχεία που παραπέμπουν στην Ελλάδα και τον ελληνισμό» τονίζει ο κ. Μακρής.

Οι γάμοι στην ελληνική κοινότητα της Μεσσήνης είναι μεικτοί. Όπως επισημαίνει ο κ. Μακρής ήταν πολλοί οι Έλληνες που παντρευτήκαν Ιταλίδες.

«Οι κάτω Ιταλοί έχουν ελληνική ρίζα, οπότε δεν αισθάνεται ξένος ο Έλληνας που έρχεται εδώ. Αισθάνεται σαν να είναι και πάλι σε μία δυτικότερη πατρίδα. Άλλωστε, οι επαφές μεταξύ Σικελίας και Ελλάδας ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν», επισημαίνει.

Η ελληνική κοινότητα της Μεσσήνης αποτελεί ένα κομμάτι του πυρήνα του ελληνισμού στην Ιταλία και είναι η μία από τις είκοσι ελληνικές κοινότητες της χώρας με οργανωμένα και καταγεγραμμένα περίπου 5000 μέλη στην Ομοσπονδία των Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας, την ΟΕΚΑΙ, ενώ ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων που διαμένουν στην Ιταλία υπολογίζεται να ξεπερνά τις 20.000.

«Άλλοι Έλληνες γεννήθηκαν εδώ και άλλοι ήρθαν για να μείνουν για πάντα εδώ. Έγιναν επιχειρηματίες και μέλη μιας ευρύτερης κοινωνίας με κοινά χαρακτηριστικά, πολλές κοινές λέξεις, αλλά και κουλτούρα ζωής», καταλήγει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Στενού στη Μεσσήνη της Σικελίας Δανιήλ Μακρής, που αξιοποιεί κάθε ευκαιρία που τού δίνεται προκειμένου να επισκεφθεί την πολυαγαπημένη του Ελλάδα.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η προσπάθεια δύο μουσικών ώστε να αναδειχθούν οι Έλληνες συνθέτες της Διασποράς αποτυπώνεται στο CD με τίτλο “Bridges” που θα κυκλοφορήσει στις 02.06.2023. Πρόκειται για τη νέα και ταλαντούχα βιολονίστρια Δανάη Παπαματθαίου – Μάτσκε και τον πιανίστα πατέρα της, Ούβε Μάτσκε, οι οποίοι χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης στο χώρο της κλασικής μουσικής.

Η βιολονίστα Δανάη Παπαματθαίου-Μάτσκε γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου έλαβε τα πρώτα μαθήματα βιολιού στα πέντε της χρόνια. Σε ηλικία 13 ετών μετακόμισε στη Βαϊμάρη της Γερμανίας για να φοιτήσει στο Μουσικό Σχολείο “Schloss Belvedere”, το εκπαιδευτικό ίδρυμα για τους ιδιαίτερα χαρισματικούς μελλοντικούς σπουδαστές της Ανώτατης Σχολής Μουσικής “Franz Liszt”.

Στη συνέχεια σπούδασε με τον Igor Ozim στο Πανεπιστήμιο Mozarteum στο Σάλτσμπουργκ και ολοκλήρωσε τις σπουδές της με τον δεύτερο Μεταπτυχιακό Τίτλο Σπουδών “Konzertexamen” στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής και Θεάτρου του Αμβούργου στην τάξη της καθηγήτριας Tanja Becker-Bender, με την οποία εργάζεται σήμερα ως βοηθός της.

Ο πατέρας της, Ούβε Μάτσκε, από την άλλη, γεννήθηκε στα Erzgebirge της Γερμανίας, έλαβε την εκπαίδευσή του στο πιάνο στη Βαϊμάρη καθώς και στη Βουδαπέστη και το 2001 διορίστηκε καθηγητής πιάνου στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη, όπου εργάζεται μέχρι σήμερα.

Μαζί με την κόρη του έχουν ηχογραφήσει μέχρι στιγμής δύο άλμπουμ, τα οποία κυκλοφόρησαν από την ελληνική εταιρεία “Irida Classical”.

Στις 02.06.2023 μια νέα ηχογράφηση της Δανάης Παπαματθαίου-Μάτσκε μαζί με τον πιανίστα πατέρα της Ούβε Μάτσκε με τίτλο “Bridges” θα κυκλοφορήσει πλέον σε μορφή SACD από τη γνωστή σουηδική εταιρεία BIS.

Αυτή η ηχογράφηση συγκεντρώνει έργα για βιολί και πιάνο τεσσάρων Ελλήνων ή ελληνικής καταγωγής συνθετών της διασποράς.

“Η ιδέα γι’ αυτή την παραγωγή ξεκίνησε από τη διατριβή μου, η οποία έχει ως θέμα τη σονάτα για βιολί και πιάνο Ελλήνων συνθετών της διασποράς μετά το 1950” εξηγεί η Δανάη Παπαματθαίου-Μάτσκε.

Κατά τη διαδικασία αυτή, συνάντησε όλο και πιο ενδιαφέρουσα μουσική και έθεσε ενδιαφέροντα ερωτήματα: “Τι συμβαίνει στους ανθρώπους που αλλάζουν πατρίδα για κάθε είδους λόγους; Με ποιους τρόπους αυτό διαμορφώνει το άτομο; Αναδύεται κάτι νέο; Χάνουν οι άνθρωποι τη σύνδεσή τους με την πατρίδα τους ή κάτι μένει πάντα; Πώς αυτό εκφράζεται στη μουσική δημιουργία ή στον προσωπικό τρόπο ερμηνείας;”

Όλες αυτές οι ερωτήσεις απασχολούσαν πολύ τη βιολονίστα – σίγουρα και επειδή βρισκόταν και η ίδια σε παρόμοια κατάσταση από τα 13 της χρόνια. Μαζί με τον πατέρα της, μπορεί τώρα να δώσει τις απαντήσεις με βάση αυτή την ηχογράφηση SACD. Η συλλογή έγινε ένα ταξίδι ανακάλυψης και για τους δύο μουσικούς.

“Ακριβώς λόγω της διαφοράς ηλικίας, της εμπειρίας μέσα από τη συναυλιακή του δραστηριότητα, αλλά και λόγω της εργασίας του επί δεκαετίες ως καθηγητής σε ελληνικό ΑΕΙ, ο πατέρας μου φυσικά γνωρίζει καλύτερα τον τομέα της σύγχρονης ελληνικής μουσικής δημιουργίας” λέει η Δανάη και προσθέτει: “Αλλά και εγώ παρατήρησα, μελετώντας σύγχρονα ελληνικά έργα στα πλαίσια διεθνών και εθνικών διαγωνισμών, ότι υπάρχει μια μεγάλη γκάμα έργων συνθετών που είναι σχετικά άγνωστοι και που θα άξιζε να τα παρουσιάσουμε και να τα γνωρίσουμε στο φιλόμουσο κοινό”.

Οι συνθέτες

Ο ελληνικής καταγωγής συνθέτης Boris Papandopulo (1906-1991) γεννήθηκε στο Honnef am Rhein, αλλά μεγάλωσε στο Ζάγκρεμπ. Εκεί εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο παραγωγικούς συνθέτες της Γιουγκοσλαβίας. Η μουσική του είναι σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένη από τη λαϊκή παράδοση των Δυτικών Βαλκανίων.

Ο Ντίνος Κωνσταντινίδης (1929-2021) είναι ένας τυπικός συνθέτης της ελληνικής διασποράς. Γεννήθηκε στην Ελλάδα, αλλά έζησε στην Λουιζιάνα των Η.Π.Α. για περισσότερα από 50 χρόνια. Περιγράφει τον εαυτό του ως νεορομαντικό συνθέτη. Το έργο που ηχογραφείται στην παραγωγή «Γέφυρες» χρονολογείται από την περίοδο κατά την οποία συνέθετε αυστηρά με δωδεκάφθογγη τεχνική.

“Σε αυτό το έργο δεν ανιχνεύονται σχεδόν καθόλου ελληνικά στοιχεία” εξηγεί η Δανάη Παπαματθαίου-Μάτσκε.

Ο Δημήτρης Τερζάκης (*1938) γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε μεταξύ άλλων με τον Bernd Alois Zimmermann στην Κολωνία. Σήμερα, μετά από πολυετή καθηγητική καριέρα στο Βερολίνο, το Ντίσελντορφ, τη Βέρνη και τη Λειψία, είναι επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και ζει στη Λειψία.

“Βρήκε τη δική του γλώσσα που έχει τις ρίζες της στην παράδοση της Ανατολικής Μεσογείου” περιγράφει η Δανάη αναφερόμενη στη μουσική του.

Ο τέταρτος συνθέτης σε αυτό το άλμπουμ είναι ο Γιάννης Κωνσταντινίδης (1903-1984). Υπήρξε ένας πολύ ευπροσάρμοστος Έλληνας μουσικός κατά τη διάρκεια της ζωής του. Γεννήθηκε στην Σμύρνη και σπούδασε σύνθεση στο Βερολίνο με τον Paul Juon, πιάνο με τον Karl Rosier και διεύθυνση ορχήστρας με τον Kurt Weill. Την περίοδο εκείνη βιοπορίζονταν ως πιανίστας σε καμπαρέ και αίθουσες βωβού κινηματογράφου.

Με το ψευδώνυμο Κώστας Γιαννίδης, συνέθεσε περισσότερες από 50 οπερέτες και πάνω από 100 τραγούδια.

“Χρησιμοποιεί αυθεντικές ελληνικές λαϊκές μελωδίες και χορούς, αλλά χτίζει και εναρμονίζει με κεντροευρωπαϊκό τρόπο” εξηγεί η Δανάη και προσθέτει: “Το ύφος του μοιάζει με τις διασκευές σε λαϊκές μελωδίες ενός Bela Bartok ή ενός Manuel de Falla”.

Μακριά από τις γενέτειρές τους, και οι τέσσερις συνθέτες διαμορφώθηκαν και εμπνεύστηκαν από τα πολιτιστικά ρεύματα, την εκπαίδευσή τους στο εξωτερικό και τις επιρροές από τις νέες τους πατρίδες. Ωστόσο, όλοι τους γεφυρώνουν τις ελληνικές τους ρίζες με τη μουσική τους.

Το άλμπουμ “Γέφυρες” αφηγείται αυτό το πολιτιστικό ταξίδι με ομορφιά που στοιχειώνει, με συναρπαστική και για ορισμένους συνθέτες σπάνια παιγμένη μουσική.

Φυσικά, οι ρίζες και οι επιρροές πατέρα και κόρης παίζουν επίσης πολύ μεγάλο και ιδιαίτερο ρόλο. Η εξερεύνηση και η μουσική δημιουργία με τον ίδιο τον πατέρα σου δεν είναι πάντα εύκολη: “Όταν δουλεύεις με κάποιον τόσο κοντινό σου άνθρωπο, υπάρχουν πολλές κορυφώσεις, αλλά και στιγμές αφιλτράριστης αντιπαράθεσης και αμφισβήτησης” εξηγεί η βιολονίστα, αλλά αμέσως μετά προσθέτει: “Το γεγονός ότι έχω δίπλα μου έναν μουσικό συνεργάτη, τον οποίο γνωρίζω όλη μου τη ζωή, με τον οποίο είμαι εντελώς εξοικειωμένη και με τον οποίο οι μουσικοί στόχοι ή οι επιθυμίες μπορούν να εκφραστούν ακόμη και χωρίς λόγια, είναι ένα δώρο που εκτιμώ πολύ και με κάνει πολύ ευτυχισμένη.”

Στη δημιουργική διαδικασία μελέτης και αποκάλυψης έργων των τεσσάρων συνθετών αυτής της ηχογράφησης, οι δύο μουσικοί, παρά την απόσταση μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας, ήρθαν για άλλη μια φορά λίγο πιο κοντά.

“Πιστεύω ότι τόσο ο πατέρας μου όσο και εγώ, λόγω της ελληνογερμανικής μας διπλής φύσης, είμαστε προορισμένοι να ερμηνεύουμε παρόμοιες μουσικές γλώσσες με υψηλό βαθμό αυθεντικότητας και να χτίζουμε γέφυρες” καταλήγει η Δανάη Παπαματθαίου-Μάτσκε.

Οι Έλληνες του εξωτερικού θα έχουν τη δυνατότητα να ψηφίσουν μία ημέρα πριν από τις εθνικές εκλογές της 25ης Ιουνίου, όπως έγινε και στις εκλογές της 21ης Μαΐου. Επιπλέον 7.000 οι ψηφοφόροι.

Πέραν των 22.857 εγγεγραμμένων στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εξωτερικού, στις δεύτερες εκλογές θα μπορούν να ψηφίσουν περίπου 7.000 επιπλέον ψηφοφόροι, οι οποίοι έκαναν ετεροχρονισμένα την αίτηση εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους και είχε παρέλθει η προθεσμία που είχε τεθεί για τις πρώτες εκλογές, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό περί των 30.000.

Πλέον, εφόσον πληρούν τα κριτήρια, θα συμπεριληφθούν κανονικά στις νέες λίστες του υπουργείου Εσωτερικών.

Η αύξηση των εγγεγραμμένων στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εξωτερικού ενδέχεται να αυξήσει και τον αριθμό των εκλογικών τμημάτων, καθώς για να δημιουργηθεί χρειάζεται μίνιμουμ 40 ψηφοφόρους. 

Αναλυτικά, μπορούν να ψηφίσουν στις επαναληπτικές εκλογές όσοι είχαν υποβάλει αίτηση η οποία εγκρίθηκε 12 ημέρες πριν από την ημερομηνία προκήρυξης των εκλογών. Ως εκ τούτου, αν η ημερομηνία προκήρυξης των εκλογών είναι η 29η Μαΐου θα μπορούν να ψηφίσουν οι Έλληνες του εξωτερικού των οποίων η αίτηση της εγγραφή τους είχε εγκριθεί 12 ημέρες πίσω, ήτοι στις 17 Μαΐου.

Σε ό,τι αφορά τις ενστάσεις, όσοι Έλληνες του εξωτερικού είδαν την αίτησή τους να απορρίπτεται, έχουν δικαίωμα να υποβάλουν ένσταση για να συμπεριληφθούν στους εκλογικούς καταλόγους έως τις 26 Μαΐου.

Πολύ σύντομες είναι οι προθεσμίες για τους Έλληνες που ψήφισαν στο εξωτερικό και πλέον επιθυμούν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στην Ελλάδα. Οι σχετικές διαδικασίες θα πρέπει να ολοκληρωθούν το αργότερο μέχρι την Παρασκευή 26 Μαΐου 2023, καθώς αναμένεται η προκήρυξη για τη διεξαγωγή των νέων εκλογών την προσεχή Δευτέρα 29 Μαΐου.

Ειδικότερα, μέχρι και σήμερα οι Έλληνες που ψήφισαν στο εξωτερικό έχουν το δικαίωμα να κάνουν διαγραφή ή αναστολή.

Η διαγραφή αφορά, για παράδειγμα, όσους ψήφισαν ως παροδικοί επισκέπτες στη Λιθουανία την οποία επισκέφθηκαν για τον αγώνα του Ολυμπιακού και στις επόμενες εκλογές θα βρίσκονται στην Ελλάδα. Επίσης, αφορά στους ψηφοφόρους που θέλουν να ψηφίσουν στην Ελλάδα μόνο στις εκλογές του Ιουνίου, ωστόσο επιθυμούν να παραμείνουν εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους του εξωτερικού.

Επισημαίνεται η αίτηση διαγραφής ή αναστολής αφορά όλους όσοι έκαναν αίτηση εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους του εξωτερικού, ανεξαρτήτως του αν τελικά προσήλθαν στις κάλπες ή όχι.

Οι αιτήσεις διαγραφής και αναστολής ή οι ενστάσεις μπορούν να γίνονται στην πλατφόρμα apodimoi.gov.gr.

Τι θα ισχύσει για όσους κάνουν τώρα αίτηση εγγραφής στους καταλόγους του εξωτερικού;

Διαφορετική είναι η αντιμετώπιση για όσους Έλληνες θελήσουν τώρα να ξεκινήσουν τη διαδικασία εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους του εξωτερικού.

Οι συγκεκριμένοι ψηφοφόροι δεν θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές της 25ης Ιουνίου, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 101 του Ν. 5003/2022 (Α΄230), εγγραφές ή μεταβολές αιτήσεων που γίνονται σε χρονικό διάστημα μικρότερο των 12 ημερών πριν την προκήρυξη των εκλογών θα καταχωρίζονται στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εξωτερικού μετά τη διενέργεια των εκλογών.

Ως εκ τούτου, η εγγραφή τους στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους του εξωτερικού θα ολοκληρωθεί στο μέλλον.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο Δήμος Μονάχου έχει πρόσφατα τυπώσει πολιτιστικούς οδηγούς με περιηγήσεις σε ιστορικά σημαντικούς τόπους 22 δημοτικών διαμερισμάτων της πόλης.

Οι πολιτιστικοί οδηγοί έχουν τον τίτλο “Πολιτιστικά Ιστορικά Μονοπάτια” (KulturGeschichtsPfade) και αποσκοπούν στο να γνωρίσουν οι κάτοικοι Μονάχου και οι επισκέπτες από όλο τον κόσμο τα αξιοθέατα της πόλης του Μονάχου, τους ιστορικούς χώρους και τα σπίτια ή τους τόπους εργασίας σημαντικών προσωπικοτήτων.

Τα “Πολιτιστικά Ιστορικά Μονοπάτια” διατίθενται σε μορφή φυλλαδίου (εγχειριδίου), με πινακίδες προσανατολισμού που δείχνουν την αντίστοιχη διαδρομή και τον αντίστοιχο σταθμό.

Είναι σχεδιασμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να διανυθούν οι διαδρομές με τα πόδια ή με ποδήλατο.

Όπως είναι γνωστό, ο διεθνούς φήμης μαθηματικός Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή (1873-1950) έζησε με την οικογένειά του στην περιοχή Bogenhausen / Μονάχου, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Μονάχου, πέθανε και ετάφη στο Μόναχο.

Με αφορμή την Ελληνο-Βαυαρική εκδήλωση Μνήμης Καραθεοδωρή που έλαβε χώρα το 2019 στο Μόναχο καθώς και τις περαιτέρω παρεμβάσεις του Πρωτοπρεσβυτέρου Αποστόλου Μαλαμούση στον Δήμο Μονάχου συμπεριλήφθηκε και ο μακαριστός Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή (με κείμενο και φωτογραφία του στο γραφείο της οικίας του στην Rauchstr.8) στο “Πολιτιστικό Ιστορικό Μονοπάτι 13 Bogenhausen”.

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι όλα τα γεγονότα, ιστορικά κτίρια και οι προσωπικότητες της περιοχής Bogenhausen αναφέρονται στο “Πολιτιστικό Ιστορικό Μονοπάτι 13 Bogenhausen” σε 2-3 σελίδες όμως για τον Καραθεοδωρή ο Δήμος Μονάχου αφιέρωσε 4 σελίδες.

Σημειώνεται ότι το “Πολιτιστικό Ιστορικό Μονοπάτι 13 Bogenhausen” καθώς και τα Πολιτιστικά Ιστορικά Μονοπάτια των άλλων δημοτικών διαμερισμάτων Μονάχου είναι αναρτημένα και στο διαδίκτυο: KulturGeschichtsPfade – Landeshauptstadt Munchen.

Παράλληλα, όπως μας ενημερώνει ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης, στα γραφεία της Ενορίας των Αγίων Πάντων Μονάχου οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προμηθευτούν δωρεάν αντίτυπα του εγχειριδίου “Πολιτιστικό Ιστορικό Μονοπάτι 13 Bogenhausen”.

Τη Δευτέρα 29 Μαΐου 2023, στην Ενορία του Αγίου Πνεύματος στο Κρέφελντ (Sachsenweg 1, 47807 Krefeld), ο Κρητικός Σύλλογος Dusseldorf και περιχώρων θα τελέσει επιμνημόσυνο δέηση για την Μάχη της Κρήτης.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα γίνουν τα εγκαίνια της έκθεσης «1821. Η Κρήτη στην Ελληνική Επανάσταση», παρουσία του Πρόξενου κ. Βασίλειου Κοΐνη.

Την εκδήλωση θα κλείσει το χορευτικό συγκρότημα του Κρητικού Συλλόγου.

Με ανακοίνωσή του το Δ.Σ. της Παγκρητικής Ομοσπονδίας Ευρώπης ευχαριστεί τον π. Μιχάλη Χαλκιαδάκη, Πρόεδρο του Κρητικού Συλλόγου Ντύσσελντορφ (Verein Der Kreter Dusseldorf) και το ΔΣ του συλλόγου για τη φιλοξενία της Έκθεσης.

Υπενθυμίζεται ότι η έκθεση αποτελεί ένα από τα σκέλη του αφιερώματος του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης στην επέτειο των διακοσίων χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, ενώ ξεκίνησε το “ταξίδι” της στην Ευρώπη από το Αννόβερο της Γερμανίας.

Πρόκειται για 28 εκτυπωμένες αφίσες διαστάσεων 1,50×1,80μ εκάστη, οι οποίες εκτός από την ιστορική πληροφορία, μέσω συνοπτικών και περιεκτικών κειμένων στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, και του επιλεγμένου εικονογραφικού υλικού, δίνουν την δυνατότητα μέσω ηλεκτρονικής εφαρμογής (QR Code) της παραπομπής σε περαιτέρω συνοπτικά κείμενα και πρόσθετη εικονογράφηση, στην οποία μάλιστα ενσωματώνονται και τρισδιάστατα μοντέλα αντικειμένων εποχής που προέρχονται από τις Συλλογές του Μουσείου, ούτως ώστε ο επισκέπτης να έχει μια πλήρη εικόνα για το θέμα της συμμετοχής της Κρήτης στην Επανάσταση.