Μειωμένη κατά 10,48% σε σύγκριση με το 2017 εκτιμάται ότι θα είναι η φετινή παραγωγή κρασιού για τη χώρα μας, σύμφωνα με στοιχεία που απέστειλε στην Κομισιόν το τμήμα Αμπέλου Οίνου και Αλκοολούχων ποτών.

Παράλληλα μειωμένη κατά 20,88% εμφανίζεται η ελληνική οινοπαραγωγή σε σύγκριση με το μέσο όρο της τελευταίας πενταετίας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ο όγκος παραγωγής για το 2018 αναμένεται να φτάσει τα 2.157.193 εκατόλιτρα (2.410.1 εκατόλιτρα το 2017), αποτελώντας τον χαμηλότερο όγκο που έχει παράξει ο ελληνικός αμπελώνας, σύμφωνα με τα δεδομένα που επεξεργάζεται η Κεντρική Συνεταιριστική Ένωση Αμπελοοινικών Προϊόντων (ΚΕΟΣΟΕ).

Από τα συνολικά 2,157 εκατ. εκατόλιτρα κρασιού, τα 1.419 εκατ. εκατόλιτρα αποτελούν απλούς επιτραπέζιους οίνους και τα γλεύκη, τα 414 χιλιάδες εκατόλιτρα τα Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), τα 184 χιλιάδες εκατόλιτρα οι οίνοι ΠΟΠ, ενώ σε 140 χιλιάδες εκατόλιτρα αναμένεται να ανέρθουν οι ποικιλιακοί οίνοι.

Σημειώνεται ότι μείωση παρατηρείται σε όλες της κατηγορίες, εκτός των ποικιλιακών οίνων. Συγκεκριμένα, κατά 21% έχει μειωθεί στην παραγωγή των κρασιών ΠΟΠ, 6% στους οίνους ΠΓΕ, 17% στα κρασιά χωρίς ΠΟΠ-ΠΓΕ, ενώ αντίστοιχα 27% παρατηρείται στους ποικιλιακούς οίνους.

Όπως τονίζει η ΚΕΟΣΟΕ σε ανακοίνωσή της «παρά την αρνητική επίδραση των καιρικών φαινομένων στον όγκο παραγωγής, τάση μείωσης εμφανίζουν και οι εκτάσεις αμπέλων με οινοποιήσιμες ποικιλίες, λαμβανομένου υπόψιν και του ότι ο ελληνικός αμπελώνας θα έπρεπε ν’ αυξάνεται εξαιτίας νέων αδειών φύτευσης κατά 6.300 στρέμματα κατ’ έτος».

Μια λευκή τρούφα 850 γραμμαρίων κατοχυρώθηκε αντί 85.000 ευρώ, δηλαδή 100 ευρώ το γραμμάριο,

κατά τη διάρκεια της 19ης παγκόσμιας δημοπρασίας που οργανώθηκε στην Άλμπα κοντά στο Τορίνο, προχθές Κυριακή.
Η δημοπρασία πραγματοποιήθηκε σε σύνδεση με το Χονγκ Κονγκ, όπου βρισκόταν και ο τελικός πλειοδότης της λευκής τρούφας, η ταυτότητα του οποίου δεν έγινε γνωστή.
Κάθε χρόνο, τα τελευταία 88 χρόνια η πόλη Άλμπα στην περιοχή του Πιεμόντε, στη βορειοδυτική Ιταλία, φιλοξενεί επί σχεδόν δύο μήνες μεγάλη έκθεση αφιερωμένη στη λευκή τρούφα, στο πλαίσιο της οποίας διεξάγεται η δημοπρασία.
Η εξαιρετικά φημισμένη λευκή τρούφα της Άλμπα συλλέγεται από τις 21 Σεπτεμβρίου έως τις 31 Ιανουαρίου. “Χαρακτηρίζεται από έντονο άρωμα, που παραπέμπει στις ρομαντικές συναντήσεις, στο δάσος, στη φύση”, εξηγεί ο πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Μελέτης της Τρούφας Αντόνιο Ντετζιάκομι.

Η φετινή συγκομιδή είναι εξαιρετική τόσο ως προς την ποιότητα όσο και ως προς την ποσότητα, μετά μια δύσκολη περυσινή σεζόν.
“Φέτος η σοδειά είναι πολύ καλή γιατί υπήρχαν βροχοπτώσεις τον Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο και καταιγίδες, οι οποίες έδωσαν μια καλή δόση νερού. Και η τρούφα, όπως είναι γνωστό, είναι ένα μανιτάρι που μεγαλώνει κάτω από το έδαφος και συνεπώς χρειάζεται μια τέτοια περίοδο. Πέρυσι λόγω της ξηρασίας είχαμε μικρή σοδειά και η τιμή έφθανε στα 600 με 700 ευρώ τα 100 γραμμάρια”.
ΑΓ
ΑΠΕ-ΜΠΕ-AFP

Την ένατη θέση ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την παραγωγή κρασιού καταλαμβάνει η Ελλάδα για το 2018.

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με εκτίμηση που απέστειλε στη Γενική Διεύθυνση Γεωργίας η Κεντρική Συνεταιριστική Ένωση Αμπελοοινικών Προϊόντων (ΚΕΟΣΟΕ), η παραγωγή οίνου στη χώρα μας την τρέχουσα χρονιά αναμένεται να ανέρθει στα 2.157.193 εκατόλιτρα. Η συνολική παραγωγή των 28 μελών-κρατών της Ένωσης για το 2018, εκτιμάται ότι θα φτάσει τους 168,4 εκατομμύρια εκατόλιτρα οίνου, καταγράφοντας αύξηση 27% σε σχέση με το 2017. Την πρώτη θέση στη σχετική λίστα καταλαμβάνει η Ιταλία με παραγωγή 48,5 εκατ. εκατόλιτρα οίνου, στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Γαλλία με 46,1 εκατομμύρια εκατόλιτρα ενώ την πρώτη τριάδα συμπληρώνει η Ισπανία με συνολική παραγωγή 41 εκατ. εκατόλιτρων κρασιού. Σημειώνεται ότι Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία αντιπροσωπεύουν το 81% της συνολικής παραγωγής κρασιού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

“Εχοντας κλείσει 29 χρόνια στην Γερμανία και με μεγάλη εμπειρία στη γαστρονομία και τα εστιατόρια, ο Συμεών Μπόρος με καταγωγή από την Δ. Μακεδονία, έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια ισχυρή βάση στο Μαγδεμβούργο.”

Ο Ελληνας εστιάτορας αποφάσισε το 2011 να κάνει μια παράτολμη κίνηση. Το ελληνικό μαγαζί αποτέλεσε παρελθόν και τη θέση του πήρε ένα σύγχρονο εστιατόριο με μεσογειακά πιάτα, ποντάροντας στις καθαρές και ποιοτικές γεύσεις της καλής πρώτης ύλης.

Αυτή του η απόφαση, τέσσερα χρόνια μετά, τον έχει δικαιώσει απόλυτα και μιλώντας στον «Europolitis» μεταφέρει την εμπειρία του.

– Κ.Μπόρο, βρίσκεστε σχεδόν 30 χρόνια στην Γερμανία. Ποια είναι η έως τώρα διαδρομή σας;

«Στην Γερμανία βρίσκομαι από το 1986. Εργάστηκα στο εστιατόριο που είχε ο πατέρας μου, που ήταν το κλασικό ελληνικό εστιατόριο. Στο Μαγδεμβούργο είμαι από το 1993, οπότε άνοιξα κι εγώ μια ανάλογη επιχείρηση. Η αλλαγή έγινε το 2011 οπότε και γίναμε εστιατόριο μεσογειακής κουζίνας, δηλαδή χωρίς γύρο, χωρίς σουβλάκια. Η πρώτη ύλη είναι πολύ ποιοτική με Ελληνα σεφ, δίνοντας βάση στην ποιότητα. Θέλουμε να δείξουμε πως δεν υπάρχει μόνο το κερασμένο ούζο και η φθηνή σαλάτα, αλλά και η ποιοτική κουζίνα. Τόσο εμείς όσο και οι πρόγονοί μας έδωσαν στους Γερμανούς μια λάθος εντύπωση για την ελληνική κουζίνα».

– Πόσο δύσκολο ήταν για το Μαγδεμβούργο να δεχθεί ότι ένας Ελληνας αλλάζει το μαγαζί του κάνοντας μια τέτοια μεγάλη στροφή;

«Ηταν τρομερά δύσκολο. Αρχικά, οι πελάτες αντέδρασαν. Περίμεναν πως ως Ελληνας θα έχω γύρο, σουβλάκια, ούζο, κεράσματα και φθηνές τιμές.

Το μυστικό είναι η διάρκεια, η επιμονή, η υπομονή και να κρατήσεις τη γραμμή σου. Τη διάρκεια τη θέτω στα τρία με πέντε χρόνια, γιατί το Μαγδεμβούργο έχει να αντιμετωπίσει διάφορα ζητήματα, όπως είναι η ανεργία και η προκατάληψη για το τι πρέπει να έχει ένας Ελληνας στο μαγαζί του. Πλέον, έχει αντιστραφεί η στάση, ο κόσμος το δέχεται, μένει ευχαριστημένος και είναι διατεθειμένος να πληρώσει κάτι παραπάνω, γιατί η ποιότητα των υλικών και του φαγητού ανταποκρίνεται στα λεφτά που δίνει».

– Συμφωνείτε πως υπάρχει μια υποχώρηση της τάσης που ξέραμε για το κλασικό ελληνικό εστιατόριο;

«Ναι, είναι πραγματικότητα. Για την πόλη μας, τα χαμηλού βιοτικού επιπέδου στρώματα πηγαίνουν στο ελληνικό εστιατόριο, αλλά οι υπόλοιποι πελάτες που μπορούν να δώσουν κάτι παραπάνω για το φαγητό πάνε σε άλλου είδους κουζίνες. Αποφεύγουν τις μεγάλες ποσότητες και αυτό ήταν το έναυσμα ώστε να κάνω την αλλαγή. Ακουγα παράπονα ότι έφαγαν πολύ… Το σκέφτηκα και κατέληξα πως είχαν δίκιο. Δεν τους ενδιαφέρει η ποσότητα τα ‘βουνά’ που σερβίραμε, αλλά η ποιότητα με την κατάλληλη ποσότητα».

– Περιγράψτε μας πολύ καλή στιγμή και μια πολύ δύσκολη στην πορεία σας στη γαστρονομία;

«Πρόσφατα, αναδειχθήκαμε για τρίτη φορά καλύτερο μαγαζί της περιοχής και βλέπω την αναγνώριση που έχουμε από τους πελάτες. Αυτή η επιβεβαίωση δεν είναι μόνο στα χαρτιά. Οσο για τα δυσάρεστα, είναι η νοοτροπία του πελάτη απέναντι στον Ελληνα εστιάτορα που τον βλέπει υποτιμητικά. Που θεωρεί πως με λίγα λεφτά θα φάει πολύ, δε θα συμπεριφερθεί σωστά, θα του κεράσεις ούζο. Είναι μια μόνιμη κατάσταση που ως Ελληνα και ως επιχειρηματία με στεναχωρεί αφάνταστα. Κι αυτός ήταν ένας πολύ σημαντικός λόγος που με έκανε να στραφώ σε διαφορετική κουζίνα».

– Για ένα σύγχρονο εστιατόριο, πόσο απαραίτητο είναι να έχει εκπαιδευμένο και καταρτισμένο προσωπικό;

«Το θέμα του σέρβις είναι πολύ σημαντικό και σοβαρό για μια επιχείρηση. Πρέπει να είναι εξειδικευμένο το προσωπικό, να γνωρίζει το μενού, τα συστατικά των πιάτων, πως φτιάχνονται ώστε να βοηθήσει τον πελάτη στην επιλογή του. Παράλληλα, πρέπει να είναι ειλικρινής στα λόγια και τη συμπεριφορά του. Το ‘φίλε μου, φίλε μου…’ πρέπει να σταματήσει. Είναι υποκρισία. Σέρβις σημαίνει να δουλεύεις με κέφι και ο πελάτης το καταλαβαίνει».

– Χρειαζόμαστε ανθρώπους που να έχουν σπουδάσει τις γεύσεις και για την κουζίνα;

«Το προσωπικό της κουζίνας είναι μια μεγάλη πληγή. Εμείς που είμαστε στην Γερμανία δεν έχουν τις βάσεις, αλλά έχουμε αντιγράψει ό,τι έχουμε δει από άλλους και δυστυχώς τα άτομα που μπορούν να έρθουν στην Γερμανία δεν έρχονται είτε γιατί μπλέκουν με επιτήδειους είτε γιατί μπερδεύουν την κουζίνα που ξέρουν με την γερμανική κουζίνα. Ή ακόμη εμείς οι εστιάτορες έχουμε πέσει θύματα μαγείρων που δεν είναι μάγειρες. Ατομα που έχουν γνώσεις γαστρονομίας θα ήταν πολύ χρήσιμα, ώστε να βγάλουμε ωραίες γεύσεις και να ξεχωρίζουμε από τους Ιταλούς και τους Κινέζους».

– Πιστεύετε πως αν οι Ελληνες παραγωγοί προσέξουν την προώθηση των ελληνικών προϊόντων μπορούν να βοηθήσουν τον Ελληνα εστιάτορα και την κουζίνα;

«Βέβαια. Χωρίς να είμαι ο ειδικός, το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει διάρκεια, δεν υπάρχει το σωστό μάρκετινγκ, όπως κάνουν οι Ιταλοί. Εχουμε πάρα πολύ καλά προϊόντα που αν εμείς οι εστιάτορες τα δείχναμε στους πελάτες θα ήταν υπέρ μας. Παραδείγματος χάρη το μανούρι, μπορείς να το σερβίρεις αντί της μοτσαρέλας, που πιστεύω πως έχει καλύτερη γεύση. Το ελληνικό κρασί είναι επίσης πολύ καλό. Είναι θέμα τιμής από τον παραγωγό στον εστιάτορα και μάρκετινγκ. Πρέπει να γίνουν πιο γνωστά ώστε να ‘ψήσεις’ τον πελάτη πως το δικό μας είναι καλύτερο από το αντίστοιχο προϊόν άλλης χώρας».

– Λόγω των συνθηκών και της ατμόσφαιρας που υπάρχει σε πολιτικό επίπεδο, έχουν υπάρξει πελάτες σας που να έχουν αντιδράσει σε σχέση με ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα;

«Όχι, δεν έγινε κάτι αρνητικό. Υπάρχουν πειράγματα όπως ότι οι Ελληνες είναι τεμπέληδες και ότι στέλνουμε λεφτά για να ζήσουν στην Ελλάδα. Αλλά όχι, κάτι σοβαρό όχι, ποτέ».

– Θα βοηθούσε τον κλάδο να δημιουργηθεί ένας φορέας Ελλήνων εστιατόρων που να ενημερώνουν για τις εξελίξεις αλλά και να είναι ένα είδους συνδικαλιστικό όργανο;

«Ημουν από τους πρώτους που πρότεινα να γίνει εδώ στην πόλη μας μια κοινότητα, αλλά δυστυχώς δεν έχει προχωρήσει κάτι τέτοιο. Δυστυχώς, εμείς οι Ελληνες δυσκολευόμαστε να οργανωθούμε ή να συνδικαλιστούμε. Είμαι υπέρ μιας τέτοιας κίνησης. Μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα πράγματα, όπως το να διαφημιστούμε σε τηλεοράσεις και εφημερίδες. Είμαστε 20.000 μαγαζιά, αν βάζαμε από 100 ευρώ συγκεντρώνεται ένα πολύ σοβαρό ποσό ώστε να διαφημιστείς παντού. Αλλά δε μας χαρακτηρίζει η ομαδικότητα και το καλό των γύρω μας, το συνολικό καλό. Ο ένας κοιτά να βγάλει το μάτι του διπλανού».

– Θα θέλατε, κλείνοντας, να στείλετε ένα μήνυμα στους συναδέλφους σου;

«Για να φτάσω στο σημείο που είμαι σήμερα, πέρασα μεγάλες δυσκολίες. Αλλά έχω τρομερή θέληση και πείσμα, ακολούθησα πιστά τη γραμμή και τον στόχο που έθεσα. Μακριά από το κέρασμα, ούτε ούζα, ούτε τζατζίκια, ούτε σαλάτες. Πρέπει να καταλάβουμε πως δεν μπορούμε να δουλεύουμε 15 ώρες την ημέρα. Να προσπαθήσουμε να δώσουμε ποιότητα στον πελάτη, να πιστέψουμε στους εαυτούς μας.»

Αναδημοσίευση από την έκδοση του Μαρτίου 2017

Συνταγή με κότσι από αρνί με κόκκινο κρασί

Κότσι αρνίσιο σε κόκκινο κρασί

ΥΛΙΚΑ

• 2 αρνίσια κότσια
• 4 κουταλιές ελαιόλαδοΆγιος Γεώργιος
• 2 κουταλιές βούτυρο
• 1½ κουταλιά αλεύρι
• 500 ml κόκκινο κρασί
• 300 ml μαυροδάφνη
• 500 ml ζωμό μοσχάρι
• 4 καρότα
• 4 κλωναράκια θυμάρι
  αλάτι φρεσκοτριμμένο πιπέρι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Κόβετε τα καρώτα σε πολύ μικρούς κύβους και τα τοποθετείτε σε ένα μπολ. Πασπαλίζετε καλά τα 2 αρνίσια κότσια με αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Τοποθετείτε μία μεγάλη κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά και προσθέτετε μέσα το ελαιόλαδο. Τσιγαρίζετε τα αρνίσια κότσια καλά από όλες τις πλευρές να πάρουν πολύ καλό χρώμα.

Προσθέτετε το βούτυρο και μόλις λιώσει πασπαλίζετε με το αλεύρι και ανακατεύετε καλά μέχρι να μη φαίνεται άλλο το αλεύρι.

Σβήνετε με το κόκκινο κρασί και προσθέτετε τη μαυροδάφνη και τον ζωμό μοσχάρι. Χαμηλώνετε τη φωτιά, μισοσκεπάζετε την κατσαρόλα και αφήνετε τα αρνίσια κότσια να σιγοβράσουν για 1 ώρα και 20 λεπτά.

Στα τελευταία 15 λεπτά προσθέτετε το θυμάρι και το ψιλοκομμένο καρότο και συνεχίζετε το μαγείρεμα μέχρι να δέσει η σάλτσα. Σερβίρετε τα αρνίσια κότσια με φρέσκο πουρέ πατάτας

«ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ»: Ο κόσμος των επιχειρήσεων χαρακτηρίζεται για τον ανταγωνισμό και πολλές φορές στο βωμό του κέρδους και της καθιέρωσης στην αγορά είναι ένας δρόμος δύσκολος με άλλους να καταγράφουν μεγάλα κέρδη και άλλοι να καταστρέφονται.

Στα χρόνια της κρίσης και της παγκοσμιοποίησης 50 ελληνικές εταιρίες (αρκετές από αυτές ανταγωνίστηκες μεταξύ τους) αποφάσισαν να πάνε κόντρα στο ρέμα και ακολουθώντας το αρχαίο ρητό (Εν τη ενώσει η ισχύς) ένωσαν τις δυνάμεις τους προς όφελος των ιδίων αλλά και της οικονομίας της χώρας δημιουργώντας το «ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ».

Η πρωτοβουλία ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ αποτελείται από μία κοινότητα εξωστρεφών, παραγωγικών-μεταποιητικών επιχειρήσεων, Ελληνικής ιδιοκτησίας και αποσκοπεί στην ανάδειξη και την προώθηση του σύγχρονου, επιχειρηματικού και παραγωγικού πολιτισμού της χώρας μας.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ

Η πρωτοβουλία ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ αποτελείται από μία κοινότητα εξωστρεφών, παραγωγικών-μεταποιητικών επιχειρήσεων, Ελληνικής ιδιοκτησίας και αποσκοπεί στην ανάδειξη και την προώθηση του σύγχρονου, επιχειρηματικού και παραγωγικού πολιτισμού της χώρας.

Στην πρωτοβουλία ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ συμμετέχουν Ελληνικές παραγωγικές-μεταποιητικές εταιρίες που επιλέγουν, παρά τις αντιξοότητες και τα συνεχώς αυξανόμενα αντικίνητρα, να διατηρούν το κέντρο των ανά τον κόσμο επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων στην χώρα μας και κατά πλειοψηφία ανήκουν σε ιδιώτες επιχειρηματίες-παραγωγούς που και αυτοί, ως φυσικά πρόσωπα, έχουν την φορολογική και επιχειρηματική τους έδρα στην Ελλάδα.

Οι επιχειρήσεις αυτές επιμένουν να διατηρούν στην Ελλάδα το τρίπτυχο:

1. Παραγωγή,
2.  Έδρα και
3. Ιδιοκτησία, είναι σήμερα ισχνή μειοψηφία αν και δημιουργούνε υψηλότερη σχετική Προστιθέμενη Αξία για την Ελληνική οικονομία σε σύγκριση με την Αξία που παράγουν άλλα σημαντικά μοντέλα επιχειρήσεων, όπως για παράδειγμα, εταιρίες με εμπορική-εισαγωγική δραστηριότητα ή εταιρίες που ανήκουν ολοκληρωτικά ή κατα πλειοψηφία σε πολυεθνικές.

«Οταν μιλάμε για οικονομικό πατριωτισμό δεν εννοούμε ότι ο κόσμος πρέπει να ψωνίζει προϊόντα μόνο και μόνο επειδή είναι ελληνικά, χωρίς να είναι ποιοτικά. Να αγοράσει αυτό που έχει τη σωστή τιμή και την κατάλληλη ποιότητα»

Η υψηλή προστιθέμενη αξία που προσφέρουν στην Ελληνική οικονομία οι Εταιρίες-μέλη της πρωτοβουλίας ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ, πιστοποιείται από την Eurocert, Ελληνικό Ανεξάρτητο Φορέα Πιστοποίησης. Η Eurocert δημιούργησε «Πρότυπο Απαιτήσεων», που αξιολογεί και αποδίδει στις εταιρίες – μέλη, το σήμα ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ, ώστε τα προϊόντα τους να φέρουν σήμα αναγνώρισης προκειμένου να εντοπίζονται και να επιλέγονται από τους καταναλωτές και τους εμπόρους που επιθυμούν να υποστηρίξουν την Ελληνική, παραγωγική επιχειρηματικότητα.

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ

Η πρωτοβουλία ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ δεσμεύεται να αναλαμβάνει να υποστηρίζει, να προβάλλει, να επιβραβεύει και να εμπνέει δράσεις που:

• Αυξάνουν την ανταγωνιστικότητα των παραγωγικών επιχειρήσεων, Ελληνικής ιδιοκτησίας. Αναδεικνύουν την σημασία των προϊόντων που δημιουργούνται, παράγονται και ανήκουν σε Ελληνικές εταιρίες ως πηγές εθνικού πλούτου, αγαθά σύγχρονου πολιτισμού και πρεσβευτές της σημερινής παραγωγικής Ελλάδας ανά την υφήλιο.
• Προβάλλουν την Ελλάδα μέσα από τις δραστηριότητες των Ελληνικών παραγωγικών επιχειρήσεων.
• Συμβάλλουν στην άμεση μείωση του εμπορικού ελλείμματος.
• Δημιουργούν υψηλό αίσθημα ασφάλειας και αξιοπιστίας στα Ελληνικά προϊόντα.
• Εξασφαλίζουν και προωθούν τον υγιή ανταγωνισμό στη λειτουργία της αγοράς.
• Εκπαιδεύουν την κοινωνία και τους κοινωνικούς εταίρους για την υψηλότερη, σχετική, προστιθέμενη αξία που δημιουργούν οι ελληνικής ιδιοκτησίας, παραγωγικές εταιρίες προς όφελος της Ελληνικής οικονομίας.
• Μελετούν, ερευνούν και τεκμηριώνουν ιστορικά την Ελληνική επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη προϊόντων στην χώρα μας.
• Καθιστούν γνωστό το σήμα ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ και τα προϊόντα που επισημαίνονται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
• Εκπαιδεύουν τους νέους στην επιχειρηματικότητα και την παραγωγή.
• Αναπτύσσουν συνεργασίες και κοινές προωθητικές πρωτοβουλίες μεταξύ των παραγωγικών επιχειρήσεων, Ελληνικής ιδιοκτησίας.

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ

Η πρωτοβουλία ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ απευθύνεται:

1. Στους Έλληνες καταναλωτές, εμπόρους και επαγγελματίες για να γνωρίσουν και να στηρίξουν τις επιχειρήσεις – μέλη της πρωτοβουλίας ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ.
2. Σε κοινωνικούς, ακαδημαϊκούς, επιχειρηματικούς, δημοσιογραφικούς και επαγγελματικούς φορείς για συνεργασία.
3. Σε όλες τις παραγωγικές-μεταποιητικές, επιχειρήσεις που πληρούν τα κριτήρια ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ ώστε να πιστοποιηθούν και να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία.

Στον κόσμο των επιχειρήσεων ο ανταγωνισμός ορισμένες φορές είναι εξοντωτικός. Ο πόλεμος των συμφερόντων αδυσώπητος τα κέρδη τεράστια και οι ζημιές καταστροφικές. Όμως, 50 ελληνικές εταιρείες, ορισμένες από τις οποίες άκρως ανταγωνιστικές μεταξύ τους, αποφάσισαν να πάνε κόντρα στους κανόνες ενώνοντας τις δυνάμεις τους προς όφελος της χώρας, στην πρωτοβουλία «ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ».

Στην έκθεση της SIAL 2018 δύο από τα ιδρυτικά μέλη της «ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ». Ο πρόεδρος (Διευθυντής εξαγωγών & marketing της Agrino, Άγις Πιστιόλας) και ο αντιπρόεδρος της κίνησης αυτής (Γενικός διευθυντή της ΕΨΑ, Μιχάλης Τσαούτος) είπανε για την δράση τους αυτή :

Δεξιά Ο πρόεδρος και διευθυντής εξαγωγών & marketing της Agrino, Άγις Πιστιόλας και ο αντιπρόεδρος της κίνησης και Γενικός διευθυντή της ΕΨΑ, Μιχάλης Τσαούτος Foto: © ΑΠΕ-ΜΠΕ

Α.Π: «Είναι μία πρωτοβουλία που εντάσσεται στην έννοια του οικονομικού πατριωτισμού. Η έννοια αυτή απαντάται σε όλες τις μεγάλες οικονομίες του κόσμου. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε, χωρίς όμως εσωστρέφεια… Το λογότυπο ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ σημαίνει ότι το προϊόν πληροί τις προδιαγραφές που έχουμε θέσει και είναι μία διέξοδος στον καταναλωτή που θέλει να αγοράσει εγχώριο προϊόν, αλλά σε τελική ανάλυση δεν ξέρει ποιο είναι το ελληνικό και ποιο όχι»

Μ.Τ: «Και οικονομικά συμφέρει τον καταναλωτή, αφού τα χρήματα επιστρέφουν στην ελληνική οικονομία… Μάλιστα αν το καλοσκεφτεί κανείς το όφελος είναι διπλό. Εάν αγοράσει κάποιος ελληνικό προϊόν, καταλήγουν στην οικονομία της χώρας μας και τα χρήματα που ξόδεψε αλλά και αυτά που… γλύτωσε και που θα πήγαιναν στο εξωτερικό για εισαγωγή».